Saalfeld, Saalfelder Bock

[wpadzio]

Piwo z niedużego browaru Saalfeld w Turyngii, zdobywca srebrnego medalu na European Beer Star 2012 w kategorii Heller Bock.

Barwa nasyconego złota, wpadająca w bursztynową. W pełni klarowne.
Piana niezbyt pokaźna. Szybko redukuje się do cienkiego kożucha, który za to obecny jest do niemalże samego końca.
Łagodny, choć przyjemny aromat słodów, z takim nieznacznym owocowym-pomarańczowym wtrąceniem.
W smaku ciepłe, miękkie słody są niestety przykryte zbyt mocno wyczuwalnym alkoholem. Goryczka na poziomie ledwo odczuwalnym, w tle lekka odchmielowa ziołowość i nieco pieprzowy charakter. Alkohol wyraźnie grzeje w przełyku.
Nasycenie jest na średnim poziomie.
Piwo opakowane w krachlę z plastikowym korkiem z logo browaru. Etykieta w stonowanym i dobrze skomponowanym kolorystycznie stylu. Alkohol 6,5%, czyli wcale nie jakieś tam wielkie halo, ekstraktu brak.

Mam mieszane odczucia. Z jednej strony profil słodowy jest na bardzo wysokim poziomie zarówno w aromatach jak i smakowo, z drugiej piwo ginie w żelaznym uścisku alkoholu. Niestety, to ten drugi zostaje w posmakach i ostatecznie narzuca temu koźlakowi swój charakter. Dlatego ode mnie 7 w skali 1-10.

[madu]

Na pewno nie jest to typowy niemiecki Bock. Jak już to raczej Hellerbock albo Starkbier.
Słód wyraźny,miękki za chwilę skontrowany ostrym smakiem alkoholowo-chmielowym,nieco siermiężnym.
Wysycenie niewielkie,piana z początku gęsta ulotniła się bez śladu.
Jak najbardziej pijalny,jednak nie tego się spodziewałem.

Jak by ktoś z naszych rodzimych wytwórców mazwał takie piwo koźlakiem to pewnie sporo psów by na nim powieszono.

[darekd]

https://brauhaus-saalfeld.de/biere/bockbier.htm

16,5% ekstr.
6,5% alk.

Aromat - słodowy, słodszy. Trochę kojarzy mi się z szarlotką. Jest też kwaiatowa nuta chmielowa
Piana - wysoka, nie jest zbyt trwała, ale z długą koronką
Barwa - ciemniejsze złoto
Wysycenie - średnie, musujące
Smak - słodowy z tonami owocowego suszu (morela, skórka pomarańczowa), wyczuwalny kwiatowy chmiel, z minimalną goryczką. Pomimo, że piwo zbliża się do terminu, ale alkohol trochę zbyt wyłazi (drapie), trochę dziwne bo proporcja ekstraktu do alkoholu wskazuje, że ten drugi nie powinien być aż tak wyraźny po dłuższym czasie

Na pewno nie jest to typowy niemiecki Bock. Jak już to raczej Hellerbock albo Starkbier.
Słód wyraźny,miękki (...)

Jak by ktoś z naszych rodzimych wytwórców mazwał takie piwo koźlakiem to pewnie sporo psów by na nim powieszono.

Gdyby któryś z naszych browarów uwarzył tak miękkie słodowo piwo, to nawet z tym alkoholem byłbym mega zadowolony

W Polsce koźlaki są mało znane. Mam wrażenie, że są odbierane jako takie "słabsze" portery (bałtyckie). Trochę szkoda, bo kiedyś ten styl był całkiem popularny u nas. Jasne koźlaki z tego co zaobserwowałem są w Bawarii bardziej popularne niż ciemne, a nawet po sąsiedzku w Turyngii warzą dubeltowego koźlaka jasnego. W ogóle koźlaki to wyjątkowe piwa - kolorystycznie od jasnego do ciemnego. Są dolnej i górnej fermentacji (pszeniczne i holenderskie). Mogą być wędzone, leżakowane w beczkach po destylatach, itd. Wspólnym mianownikiem jest ta słodowa miękkość, krągłość i pełnia, która powoduje że mimo zwiększonego woltażu nie ma odczucia alkoholowej mocy.

W tym piwie ten alkohol niestety trochę gryzie. Szkoda, bo słodowy profil jest przyjemny i bardzo fajny. Na szczęście on dominuje, ale do ideału trochę brakuje.

[darekd]

Foto: