Hösl Mitterteich, Edelhell

[wpadzio]

Styl helles to historyczna dolnofermentacyjna konkurencja pilsnera. Egzemplarz, który trzymam przed sobą pochodzi z bawarskiego minibrowaru Hösl w Mitterteich. Piwo ma 4,9% alkoholu i w składzie oczywiście wodę, słód jęczmienny i drożdże, jak napisano na opakowaniu.

Barwa pomiędzy ciemną słomką a jasnozłocistą. Klarowna, aczkolwiek daje się zauważyć nieznaczną mglistość.
Biała, niezbyt trwała piana, o dość drobnej teksturze. Po trzech minutach krzaczki na szkle, wyraźna obrączka wokół i naśnieżenie na powierzchni, które utrzymuje się do końca degustacji.
Aromat na niewysokim poziomie intensywności. Słodowe, miękkie nuty oraz chmiel. DMS raczej niewyczuwalny.
Smak nieco rozczarowuje. Słodowa podstawa jest mało szlachetna, kartonowa, drewniana. W posmakach pojawia się wyraźne ziarno. Goryczka bardzo umiarkowana.
Nagazowanie na średnim poziomie.
Butelka z niebieską etykietą i złotym wykończeniem. Klasyczna, przyjemna wizualnie. Kapsel firmowy.

Piwo którego głównym minusem jest niezbyt jak dla mnie ciekawa w smaku słodowość. Przypomina trochę przez to piwa na przykład rosyjskie czy białoruskie. Pozostałe elementy na mniej lub bardziej przyzwoitym poziomie. 7 w skali 1-10.

[darekd]

minibrowaru Hösl w Mitterteich.

Nie jest to taki mini. Abernacka wizytował go: https://piwnyturysta.wordpress.com/2...z-mitterteich/

Piwa z tego browaru są dobrze dostępne w Górnym Palatynacie i nie tylko, trafiają również poza Niemcy.

Mam z tym piwem pewien problem. Wypiłem ich kilka (ta sama warka) i trochę się różniły w odbiorze. Biorąc pod uwagę zbliżający się termin i to że kupione było w Polsce (czyli za kilkoma przystankami po drodze) lekki (ale niefajny) mokry karton uznałem za efekt utlenienia. Szczególnie, że nie wystąpił we wszystkich egzemplarzach. W tych lepszych klasyka, czysta słodowość (może w kierunku lekkiej chlebowości) bez owocowych tonów, lekka jak to w tym stylu goryczka, w posmaku długa i przyjemna. Nie wiem w związku z tym jak je ocenić
Jednak świeże jest bardzo przyzwoitym przedstawicielem tego popularnego w Bawarii (a tym bardziej Palatynacie stylu).

Poza tym jak napisał Wpadzio. Klasyka, miękka w odbiorze, słodowa, prostota. Mi odpowiada.

[darekd]

Kolejne podejście do tego produktu z Górnego Palatynatu.

Aromat - umiarkowany słód
Piana - wysoka, zwarta, zostaje trochę na szkle, trwały kożuszek
Barwa - słomka/jasne złoto
Wysycenie - umiarkowane, delikatne musowanie
Smak - gładka, miękka słodowość, ale dość nijaka i nieco mdława. Chmielowych akcentów niewiele. Goryczka minimalna, pozostawia trochę wyraźniejszy, dłuższy posmak
Treściwość - pełne piwo

Na tle innych hellesów z Bawarii, które miałem okazję od ostatniego wpisu spróbować wypada blado, bez wyrazu. Poprawne w wykonaniu, takie sobie w odbiorze, ale da się wypić.