Schwerter, Meissner Schwerter Maibock

[leona]

Maibock dostępny sezonowo, ja swoją butelkę kupiłem późnym latem i przetrzymałem niemal do maja

E: 16,4 Blg
A: 5,9 % obj.

Biała, średniowysoka, drobna, dość krótka piana. Kolor piwa żółty, może lekko złocisty.
Aromat niezbyt mocny ale wyraźnie słodowy, jednowymiarowość i delikatny diacetyl sugeruje bardzo mało albo wcale słodów innych niż podstawowy jasny.
W smaku wyczuwalny chmiel dający niewielką goryczkę, słodowość przeplata się z miodem. Treściwość średnia. Alkohol niski więc nie było czego maskować

Piwo jako całość dość dobre. Dobra ilustracja do teorii, że koźlak majowy to mocniejsza wersja monachijskiego jasnego.

[darekd]

Schwerter, Meissner Schwerter Maibock

Browar z Miśni (Saksonia).

Ekstr. 16,5%
Alk. 5,9%

https://www.privatbrauerei-schwerter.de/saisonale-biere#maibock

Pod względem alkoholu to bardzo lekko jak na koźlaka.

Aromat - słodowy, na początku trochę kwiatowy, ale po chwili dość nijaki
Piana - średnia, niezbyt trwała, pozostawia delikatną koronkę
Barwa - ciemne złoto
Wysycenie - wyższe, podszczypujące
Smak - miód z dość wyraźną słodyczą a pod nim bardzo delikatnie przypieczony tost lub świeża skórka od chleba. Pomimo niskiego woltażu czuć trochę alkohol. Na finiszu ciut goryczki.
Treściwość - solidna. Gdybym popatrzył tylko na alkohol a nie ekstrakt byłbym mocno zdziwiony

Pomimo sporej treści mogłoby być więcej koźlakowej krągłości i miękkości. Tu jest nieco w kierunku mocnego lagera, co się zdarza w tych gatunkach. Mimo to, jeśli wiemy czego się spodziewać po stylu, jest fajnie. Taki tościk z gęstym miodkiem

[darekd]

Zdjęcie:

[darekd]

Powrót po latach. Opakowanie i parametry bez zmian.

Pite pod koniec daty. Tym razem wyraźny słodowy aromat (ciastkowy, trochę miodowy, słodki). Piana, barwa oraz wysycenie bez zmian.
W smaku miodownik (takie ciasto z miodem), początkowo słodycz wyraźna, ale nie jest to karmelowy ulepek. Są nutu podpieczonego, podprażonego słodu (znowu nasuwa się tost delikatnie posmarowany miodem), znikoma owocowa kwaskowość oraz odrobina goryczki na języku z łagodnym, dłuższym chmielowym finiszem. Alkohol tym razem ładnie schowany. Piwo nabrało krągłości, miękkości słodowej, jest bardziej ułożone. Przy jego wysokiej treściwości nabrało pełnię koźlakowych cech. No jest trochę tej słodyczy ciut za dużo, ale poza tym jest ok i oceniam je nieco wyżej niż ostatnio.