Schneider & Sohn, Aventinus /Tap 6 Aventinus Doppelbock Weizen

[Tapir]

Kolor - jasny brąz, mętne.
Piana - gęsta, koloru kremowego, o średniej trwałości.
Zapach - intensywny, bananowo - drożdżowy, słabszy goździk, do tego całokształt jest lekko winny z nutami suszonych owoców.
Smak - słodowe nuty na pierwszym planie, wyczuwalny alkohol jest równoważony bogactwem smaczków bananowych, cytrusowych, drożdżowych i korzennych (te ostatnie robią się wyraźniejsze wraz z ogrzewaniem piwa). Sprawia to, że alkohol, pomimo że cały czas towarzyszy nam w smakowaniu piwa, jest wkomponowany w smak i nie przeszkadza.
Wysycenie - dość wysokie.
Opakowanie - nowa etykieta na zdjęciu poniżej.

Kupione za 9,90zł w stołecznej "Joli".
Gdyby było nieco lepiej dostępne i tańsze chętnie bym je co jakiś czas powtarzał.

[sibarh]

Aktualne foto:

[darekd]

Co oznaczają te "TAP" na broduktach tego browaru?
Ta eta moim zdaniem, gorsza od poprzedniej. Nie wiem, czy to ujednolicenie to dobry pomysł

[beaviso]

Wyjątkowe piwo, które po prostu trzeba wypić przynajmniej raz w życiu! Piwo wyjąłem z lodówki na pół godziny przed otwarciem i to był chyba dobry pomysł, chociaż pod koniec degustacji było już zbyt ciepłe. Choć drogie, to na pewno na specjalne okazję zafunduję sobie tą przyjemność ponownie.

Konkurencyjnego Pikantusa piłem na tyle dawno, że nie odważę się rzetelnie porównać obu piw.

M.

[Baard]

Wygląd - brązowy, mętny.
Piana - kremowa, gęsta, wytrzymała do końca.
Zapach - intensywnie bananowo - goździkowo - drożdżowy.
Smak - tu również banany i goździki, czuć jeszcze jakieś owoce. W miarę ogrzewania do głosu dochodzi także alkohol ale taki przyjemny, delikatny.
Nagazowanie - wysokie, pszeniczne.
Opakowanie - jak na foto sibarh`a.
Piwo jak najbardziej do częstych powtórek. Zakupione w Goerlitz. Cena 0,9 euro.

[Mason]

Piwo jak najbardziej do częstych powtórek. Zakupione w Goerlitz. Cena 0,9 euro.

Czyli jakieś 3,6 złotego... Mała cena z dużym piwem

[Twilight_Alehouse]

Kupione w Zofmarze za 6,90 zł.

Kolor: Z początku piwo jest zupełnie klarowne i ma przepiękny miedziany kolor, przypominający bittery. Dopiero w ostatniej 1/3 butelki pojawiły się drożdże, które porządnie zmętniły piwo.
Piana: Nalewanie to udręka. Tworzy się ogromna ilość drobnoziarnistej, gęstej piany, ale gdy już się zacznie pić, znika dość szybko i tylko trochę zostaje na ściankach.
Zapach: Bardzo silny, ze zdecydowaną przewagą goździków. Czuć też sporo nut korzennych, trochę orzechów, pomarańcze i lekką słodowość w tle. Bardzo przyjemny bukiet. Po zamieszaniu pojawia się lekka nuta rozpuszczalnikowa, ale na szczęście słabiutka.
Smak: Piwo jest bardzo gęste i treściwe. Weizenbock wcale nie musi oznaczać krzyżówki smakowej weizena z koźlakiem, zwykle jest to po prostu wzmocniony weizen, ale tutaj rzeczywiście czuć jedno i drugie. Są wyraźne nuty weizenowe, ale jest też solidna słodowosć, trochę smaczków owocowo-orzechowych, leciutka nuta alkoholowa (niestety też z rozpuszczalnikową)
Opakowanie: Jak na zdjęciu Sibarha. Prosta, elegancka etykieta, dedykowany kapsel. Nie podoba mi się tylko ten schneiderowy zwyczaj numerowania marek (tak jak tutaj jest Tap 6).
Uwagi: Piwo z lekkimi wadami, ale i tak przepyszne.

[zgoda]

Co oznaczają te "TAP" na broduktach tego browaru?

Tap = Kran. Zwykła pszenica jest Tap 7.

[Kwadri]

Aventinus

Kolor: Ciemnobrunatny, mętny.
Piana: Lekko beżowa, średniowysoka. Szybko opada do ochronnej kołderki. Nie zostaje do końca.
Zapach: Są i banany i trochę schowana w tyle karmelowa słodowość. W tle rozpuszczalnikowe nutki, podobne jak w niektórych belgach.
Smak: Wyraźna pszenica, połączona z karmelową słodowością. Goryczka w finiszu lekko ziołowa, przez co bardzo przypomina mi niektóre piwa belgijskie. Myślę, że w ślepym teście mógłbym pomylić je z jakimś ciemnym belgiem. Tym bardziej szacuneczek, bo przecież warzone według Reinheitsgebot. Alkohol niewyczuwalny, co podkreśla "belgijskie" walory.
Wysycenie: Drobne, choć średnie. Za małe na pszeniczne, w miarę dobre dla koźlaka.
Opakowanie: Etykieta jak na fotce sibarha, ale kapsel inny.

[kurgan]

w końcu to rasa panów wszystko im wolnosmaczneale wole pić te piwa osobno

[wpadzio]

Barwa świątecznego kompotu z suszonych owoców. W podobnym stopniu nieklarowna.
Piana beżowa, drobnoteksturowa. Redukuje się do cienkiej pianki na powierzchni.
Bukiet zapachowy bardzo aromatyczny. Pszeniczniak z mocniejszym naciskiem na fenole, czyli piernik i goździk, podszyty nutami alkoholowymi.
Pełny smak. Jest i owocowość, choć dominują korzenne nuty - goździk, piernik. Wyczuwalne drożdże. Stosunkowo słabo natomiast czuć słody. Alkohol nieznaczny. Finisz rześki, w posmaku lekka kwaskowość i cytrusy.
Wysycenie jest dość wysokie. Jak dla mnie za mocno podszczypujące.
Opakowanie jak na zdjęciu sibarha sprzed dwóch lat. Estetyczne, kapsel dedykowany. Alkohol bez zmian - 8,2%

Ciekawe połączenie koźlaka dubeltowego i piwa pszenicznego. Bardzo smaczne w konsumpcji. Aczkolwiek z koźlaka to chyba tylko alkohol i barwa, ponieważ Aventinus przede wszystkim posiada wszelkie cechy typowej pszenicy, która dominuje w profilu zarówno zapachowym jak i smakowym i jest tylko nieznacznie złamana słodami. Jak dla mnie zasługuje na 8,5 w skali 1-10, a 0,5 odjąłem za zbyt wysokie nagazowanie.

[Oskaliber]

Kolor: Bordowy, równomiernie mętny. Bardzo ładny.
Piana: Koloru złamanej bieli, mało trwała.
Zapach: Głównie banany i drożdże, słodowość, w oddali minimalny alkohol.
Smak: Koźlakowa treściwość (choć nie przesadzona, dla mnie w sam raz) z nutkami pszeniczymi (głównie banany, choć jest i lekki goździk) i innymi koźlakowymi smaczkami (karmel, suszona śliwka). Minimalna alkoholowa ostrość i rozgrzanie. Goryczka średnio niska. Minimalna kwaskowatość na finiszu. Całość bardzo spójna i dobrze zbalansowana.
Wysycenie: Średnio wysokie.
Ogółem: Najlepszy weizenbock jakiego dotychczas piłem. Zazwyczaj szala jest przechylona wyraźnie albo w kierunku pszenicy albo koźlaka, tutaj jest świetny balans i wszystko ze sobą współgra.

[lucifuge]

poczęstowano mnie kiedyś tym piwem nie mówiąc co i jak. Przyznam, że nie wyczułem tam takiej ilości alkoholu. Piwo jest świetnie zbalansowane, wielowymiarowe z pięknym bukietem aromatu. Może nie każdemu podejdzie ale moim zdaniem warto zaryzykować. Ostatnimi czasy wpadłem w nałóg konsumpcji amerykańskich chmieli ale jak tylko dostrzegłem TAP 6 w ofercie jednego ze sklepów internetowych to nie wahałem się ani chwili. Dla mnie w swojej kategorii numer jeden.

[karol1000]

barwa: ciemny bursztyn
piana: ładna, wysoka, drobnobąbelkowa
zapach: pszeniczno-cytrusowy, silny, z bananami i kwiatami, przyjemny, po ogrzaniu wychodzi alkoholowa nutka, a zapach staje się coraz mnie przyjemny
smak: przyjemny okrągły początek z pszenicą i cytrusami oraz lekkim karmelem i bananami, później słodka, pełna i silna słodowa końcówka z karmelem i delikatną kawą
gaz: wysoki, odpowiedni

Bardzo smaczne i godne spróbowania

[von_scheisse]

Barwa: Brązowa, mętne.
Piana: Genialna! Bardzo obfita, gęsta, sztywna, drobna i bardzo trwała. Bardzo ładnie zdobi szkło - ładniejszej piany w piwie chyba jeszcze nie widziałem.
Zapach: Słodowy, podobny jak w weizenie (goździk+słodowość).
Smak: Słodowy, karmelowo-owocowy (połączenie owocowości weizena - banany - z owocowością koźlaka), gdzieś tam pałęta się nuta jakby czekoladowa (a może to wspominany wyżej piernik?), w tle lekko wyczuwalny alkohol. Piwo bardzo treściwe. Goryczka raczej niska (no może w kierunku średniej).

Świetne piwo - gorąco polecam! . Piwo z datą przydatności do spożycia do: 28.06.2014 r.