Einbecker, Einbecker Ur-Bock Hell

[Borysko]

Zawartość alkoholu 6,5%. Piana biała, wysoka, trwała aż miło. Kolor jasny, pilsowy, lekko mętne (opalizujące). Zapach chmielowo-kwiatowy, świeży. Smak - potężna dawka goryczki! Takie stężenie alfakwasów znam w zasadzie wyłącznie z piw domowych. Dopiero po dłuzszym czasie spod goryczki chmielowej wyglądają nieśmiało nutki słodowe, ale zaraz potem znowu się chowają. Zaskakuje lekkością smaku, jak belgijskie jasne klasztorniaki. Posmak długi, goryczka do końca. Ta goryczka jest zaletą piwa i jego wadą, gdyż niestety maskuje jakiekolwiek inne doznania smakowe. Jego smak jest przez to jednowymiarowy. To piwo polecam wyłącznie maniakom goryczki, miłośnicy karmelowo - słodowego charakteru koźlaka niech się trzymaja z daleka! To nie jest piwo dla nich.
Opakowanie klasyczne dla browaru - firmowa zielona buteleczka, na etykicie dominuje złoty i czarny. Kapsel z nadrukiem.
Ciekawe piwo i na pewno chętnie sięgnę jeszcze po nie. Taka dawka chmielu to w naszych czasach ewenement.

[Shlangbaum]

Ekstrakt piwa to 16,2%

Kolor[4]Jest po prostu złoty. Ja wiem, że jest to heel=jasny ale jakoś mi to nie licuje z godnością koźlaka i tak wysokim ekstraktem
Piana[4]Bielutka i drobnopęcherzykowa. Szybko opada do trwałego dywanika.
Zapach[4]Lekki chmielowy.
Smak[4.5]W tym wytrawnym piwie dominuje goryczka. Długa i zalegająca. Nie pochodzi chyba jednak w całości od chmielu lecz również z łuski jakiegoś specjalnego słodu.
Nasycenie[3.5]W szklance niemrawe i zalegające. W ustach lekko za mocne - powoduje powrót bąbelków z żołądka na górę
Opakowanie[4.5]Takie jak na zdjęciu, które zapożyczyłem ze strony www.RateBeer.com i zamieściłem poniżej - bardzo mi się podoba i flaszeczka i etykieta. Minus za niepodanie ekstraktu, musiałem go szukać na stronie browaru.


Spotkanie z tym piwem (wymieniłem je z e-prezesem za sprzęt komputerowy) było bardzo interesujące. Tak sobie nawet pomyślałem, że jeżeli to piwo jest kwintesencją stylu ur-bock hell, to kilka mocnych piw w Polsce mogłoby spokojnie należeć do tej kategorii a nie do jasnych mocnych

[Latarnik]

(wymieniłem je z e-prezesem za sprzęt komputerowy)

O rany, co mozna dac za piwo?, .... myszke?

[e-prezes]

14' monitor kolorowy do starego PC-ta

[Dreamer]

zaw. alk. 6,5% (ekstr. 16,2%), but. 0,33 l
do zdobycia w sieci Piotr i Paweł

Ur- znaczy oryginalny. Przedrostek, często nadużywany w nazwach wielu piw, do rzadko którego piwa tak pasuje jako do opisywanego koźlaka (no, może jeszcze do oryginalnego, czeskiego Pilsnera Urquella). Ur-Bock to legendarne piwo będące pierwowzorem bocka, czyli koźlaka.
Etymologię wyjaśnia fajna (pewnie wielu znana) historyjka: nazwa "bock" pochodzi od miasta Einbeck w Dolnej Saksonii, które bawarczycy w swoim zaśpiewie przemianowali na "einbock". A że bock to kozioł, wkrótce na etykietach piwnych pojawiły się wizerunki tego sympatycznego zwierzaka. Mocne piwa z Einbeck, dobrze znoszące transport, zapewniły miastu rangę dostawcy piwa dla Ligi Hanzeatyckiej. Początkowo były to piwka górnej fermentacji, nierzadko pszeniczniaki, takie dzisiejsze weizenbocki. Ich sława dotarła wkrótce do konkurującej z Dln Saksonią Bawarii. Bawarczycy zostali nim ugoszczeni podczas ślubu córki jakiegoś bawarskiego arystokraty z księciem Brunszwiku, a zaraz potem ściągnęli do siebie piwowarów z północy i zaczęła się jazda... i tak do dziś.

Kolor – idealnie złoty
piana – wysoka, drobnoziarnista, ale – o dziwo! – okazała się bardzo nietrwała i zredukowała się do drobniutkiej warstewki, pod koniec znika do zera;
nasycenie – mocno szczypie w język, choć pęcherzyki w kuflu raczej leniwie pracują;
zapach – słodowy, nawet lekko słodkawy;
smak – w jednym tylko zgodzę się z tym, co pisali przedmówcy: silna, skoncentrowana goryczka każe długo zastanowić się, jakie smaki piwo oferuje oprócz niej; mimo to piwo pozostaje zdecydowanie słodowe w swoim charakterze; słodu jest mnóstwo, nadaje on nawet lekko słodkawe zabarwienie smakowe całości; przeplecione to wszystko jest mocną goryczką , ale niekoniecznie chmielową – tu też stawiam na słód; chmiel, pyszny, aromatyczny pojawia się w końcówce, wzbogacając piwo o świeże kwiatowo-owocowe akcenty, no i goryczkę w posmaku.

Pyszne, „świeże” piwo. Bez wahania dodaję do: ULUBIONE

[sibarh]

Bier:

[lzkamil]

Parametry i opakowanie j.w.
Złociste, dosyć mocno nagazowane, piana po nalaniu z góry wysoka i całkiem trwała.
Od razu po otwarciu flaszki rozchodzi się wokoło diabelnie intensywny i przyjemny chmielowo-słodowy aromat.
Smak potężnie treściwy i gęsty, z silną i szlachetną goryczką i solidną słodową podstawą, w posmaku na górnym podniebieniu jednak najdłużej pozostaje goryczka.
Bardzo smaczny jasny koźlak!

[GaryFisher]

Kolor: złoty, nie całkiem klarowny [5]

Piana: drobnoziarnista, trwała, biała, opadając zostawia krzaczki, a podczas picia kręgi na szkle; pod koniec zostaje obrączka [4]

Zapach: chmielowo słodowy, lekko kwiatowy, lekko słodkawy [4.5]

Smak: słodkawy, słodowy z mocną goryczką, która prawdopodobnie jak pisali przedmówcy (przedpiścy) pochodzi ze słodu, aromat chmielu i chmielowa goryczka pojawia się przy przełykaniu i pozostaje długo w posmaku razem ze słodowością; w tle nawet jakaś karmelowa nutka i delikatna alkoholowa; dobre [4.5]

Nasycenie: spore, pasuje [4.5]

Opakowanie: zielona butelka 0.33 kształtem trochę przypominająca naszego starego Heveliusa, elegancka skośna etykieta, dedykowany kapsel [5]

Uwagi: zakupione w: Trink Spare w Weeze, Niemcy;
data ważności: 03.02.2011;
soundtrack: "Them Crooked Vultures" by Them Crooked Vultures

[GaryFisher]

Nowa etykieta i kapsel

[darekd]

Browar w dolnosaksońskim Einbeck to kawał historii koźlaków, o czym wspomniał powyżej Dreamer.

https://www.einbecker.de/bockbiere.html

Parametry bez zmian: zaw. alk. 6,5% (ekstr. 16,2%),

Aromat - słodowy, odrobinę słodszych tonów kandyzowanych owoców, chmielowe muśnięcie
Piana - dość wysoka, niezbyt trwała, po dłuższym czasie znika całkowicie
Barwa - złota, klarowna
Wysycenie - średnie, ale musuje wyraźnie
Smak - wyraźna słodowa baza, jest słodycz i tony pieczonego jabłka. Do tego wyraźna goryczkowa kontra chmielowa (przedpijcy wspominali o słodzie, ale tu musiałby być jakiś bardziej podpalany słód, a tak nie jest). Oczywiście przewaga jest po stronie słodowej, ale goryczki jest sporo, a jak na jasnego koźlaka to jeden z najwyraźniej goryczkowych. Czuć, że to niebawarska rogacizna, gdzie chmielu używa się bardziej umiarkowanie, tylko już bardziej północny typ.
Treściwość - bardzo solidna

Cięższe, mniej sesyjne a bardziej degustacyjne piwo. Bardzo solidne

[darekd]

Zmieniona eta: