Mahrs Bräu, Hell

[Dreamer]

zaw. alk. 4,9%, but. 0,5 l
zakupione u źródła, w Bambergu

Jak zauważyłem piwo typu hell to taki trochę piwny przeciętniak, przynajmniej na tle wyrobów Bambergu i okolic. Kompromis pomiędzy mocno i aromatycznie chmielonym pilsem, a słodowym lagerem (choć nie wszystkie tutejsze browary mają wszystkie trzy gatunki w swojej palecie). I jak każdy przeciętniak, ma swoje mocne i słabe strony. Mocna strona to porządna jakość tego piwa, słabsza to wyrównany, niczym nie odznaczający się charakter.
Kolor - złoty;
piana - drobna, przy nalewaniu tworzy pulchną pierzynkę, ale dość szybko znika;
nasycenie - wysokie;
zapach - chmielowo-słodowy, spłycony;
smak - ano właśnie, jak to hell, dobrze zrównoważone piwo, o którym w zasadzie nic wyjątkowego napisać nie można, kompozycja goryczkowa i słodowa równoważą się tu idealnie; na siłę chciałem się tu czegoś innego doszukać ale się nie udało, no, może jedynie lekki zwrot w stronę podwyższonej goryczki.
I takie to piwo: dla tych, którzy chcą ugasić pragnienie smacznym piwem będzie to strzał w dziesiątkę, ale ci, którzy szukają wyjątkowych doznań smakowych, będą zawiedzeni.

[marceli]

Bamberger Mahr's-Brau, Hell

Kolejny klasyk z Bambergu,piwo typu vollbier,moc 4,9%-kolor mętny jasno złoty,zapach silny mleczno-maślany ale z delikatną nutką warzywną(natka pietruszki? ).Smak pełny słodowy lekko kwaskowy oraz nutki ziołowe-chmielowe w tle.Finisz dość wytrawny gorzkawy.Smaczne i ciekawe piwo jak to na klasyk przystało.

[marceli]

I etykieta z bliska

[kopyr]

Obecnie Hell robi za sztandarowy produkt Mahrs Bräu. W czasie naszej wizyty było to jedyne piwo dostępne z beczki. Dosłownie z beczki. Nie z beczki podpiętej, do nalewaka, ale z beczki, w którą wkręcany był kran, bez podawania CO2. Zakładam więc, że można by wobec Hellesa podawanego na miejscu zastosować przymiotnik ungespundetes. Piwo było polewane z beczek 10-, 20- i chyba 30-litrowych. Beczki wraz z piwami butelkowymi spoczywały sobie w magazynie, pomieszczeniu, z agregatem chłodniczy, skąd przynosił je barman. U góry wkręcał zawór odpowietrzajacy, u dołu kran i nalewał piwo.

Wersja lana:
Piana: niezbyt obfita.
Kolor: złocisty, klarowne.
Wysycenie: średnie.
Zapach: słaby.
Smak: lekkie, niezbyt treściwe, ale niesamowicie smakowite. Piękny smak chmielu. Po każdym łyku przychodziła ochota na następny. IMO najlepsze piwo jasne w Bambergu.
Opakowanie: ładny firmowy kufel (na zdjęciu) no i beczka.

[jacer]

piana: drobna, luźna, opadła do warstewki,
kolor: słomkowy,
zapach: nijaki, może lekko słodowy,
smak: słodowy, bardzo mała goryczka, pije się przyjemnie, takie piwko do biesiadowania w firmowej knajpie o 12.00 w nocy
wysycenie: małe.

[coder]

Aromat: niezbyt mocny, chmielowy z nutką diacetylu, trochę warzywny.

Barwa: jasnożółta, klarowne

Piana: niska, gęsta, dość trwała

Smak: przyjemny smak chmielu, delikatna słodowość, niewielka goryczka, ledwo różnoważąca słodycz. Pozostawia słodki posmak. Diacetyl wyczuwalny w smaku. Smaczne, lekkie, świeże, dobrze zbalansowane.

Goryczka: wyraźnie wyczuwalna, ale niewysoka, smaczna i krótka

Odczucie w ustach: lekkie, gładkie, dość nisko nagazowane

Ogólne wrażenie: dobry Helles, tylko trochę jakby niedoleżakowany.

[darekd]

Znany browar z frankońskiego Bambergu.

11,2% ekstr.
4,9% alk.

https://www.mahrs.de/

Aromat - słodowy, wyraźniejsze suszone ziarno, lekki chleb
Piana - dość wysoka (jak na zdjęciu Dreamera), umiarkowanie trwała, dłużej zostaje rachityczna koronka
Barwa - słomkowo-żółtawo/jasnozłotoa, leciutkie zamglenie
Wysycenie - umiarkowane, lekko musuje
Smak - słodowe tony podsuszonego ziarna, łagodna goryczka, w ustach pozostawia trochę wyraźniejszy posmak, który miasza się przyjemną słodowością
Treściwość - łagodna pełnia

I takie to piwo: dla tych, którzy chcą ugasić pragnienie smacznym piwem będzie to strzał w dziesiątkę, ale ci, którzy szukają wyjątkowych doznań smakowych, będą zawiedzeni.

I tak jest. Klasyka, może w nieco łagodniejszym (treść) wydaniu do dłuższego posiedzenia. Jeśli jednak ktość wybierze się do Bambergu, to raczej jednak wędzonki. Dookoła miasta i w innych częściach Frankonii można trafić na ciekawsze hellesy. Nie zmienia to faktu, że to kawałek przyzwoitej klasyki.

[darekd]