Weissenohe, Classic Export

[franekf]

Piwo jasne, zawartość alkoholu 4,9% obj., informacji o ekstrakcie nie ma. Butelka 0,33.
Kolor ciemnej słomy, jak na pilsa w sam raz.
Zapach chmielowo - zielonobutelkowy, w tle lekko ziołowy.
Piana początkowo ładna, gęsta i zwarta, opada szybko do skromnych "wysepek" i obrączki, osadza się na szkle.
Smak wyraźnie słodowy, z pojawiającym się szybko chmielem i ziołowo - trawiastymi posmakami. Zakończenie lekko goryczkowe z chmielowym aromatem, lekko wytrawne. Całość całkiem przyjemna, lekka i orzeźwiająca.
Nagazowanie dość słabe, fajnie że nie przeszkadza w piciu, ale jednak gazu jest nieco za mało.
Opakowanie to zielona butelka 0,33. Etykieta to kwestia gustu, jak dla mnie nieco zbyt chaotyczna. Kapsel firmowy. Na opakowaniu informacje o ekologicznych metodach produkcji.

W sumie całkiem przyjemne piwo, nie wyróżniające się niczym specjalnym, ale smaczne.

[Dreamer]

zaw. alk. 4,9% (ekstr. 12%), but. 0,33 l
dostępne w sieci Bomi

Dodam tylko, że początki warzenia piwa w Weissenohe sięgają czasów opactwa benedyktynów i roku 1050, co sprawia, że jest to jeden z najstarszych browarów w Niemczech. Obecnie browar prowadzony jest przez rodzinę Winklerów (po sekularyzacji w 1803 r.). Od niedawna właściciele browaru podążają modnym tropem produkcji ekologicznej wyodrębniając jedno z szerokiej palety swoich piw jako produkt ze znaczkiem "Bioland" (surowce tylko z upraw ekologicznych, bez nawozów sztucznych). Tym piwem jest testowany właśnie Classic Export:
kolor - ciemnozłoty, pełna klarowność;
piana - śnieżnobiała, gęsta i trwała (choć niezbyt wysoka) czapa;
nasycenie - bardzo mocne;
zapach - ziołowy, wręcz cierpki chmiel, w którym można doszukać się delikatnej nutki słodowej;
smak - wybitnie goryczkowa kompozycja, której początek wypada dość obiecująco i zapowiada możliwość ciekawych doznań smakowych, zaś końcówka ginie w nadmiarze goryczy; smak piwa bardzo by zyskał, gdyby znalazło się tu miejsce ot choćby dla chmielu aromatycznego; zwarta, niczym nie złamana gorycz szybko się nudzi i nie porywa.

[JAckson]

W moim egzemplarzu nagazowanie odpowiednie.
Trochę zbyt długo utrzymująca się goryczka.
Piwo trochę dziwaczne, ale całkiem nieźle się pije.
Etykieta dobrze wyraża całość - pomieszanie z poplątaniem , ale piwo w gruncie rzeczy smaczne.

[kopyr]

Piana: drobno pęcherzykowa, biała, ładnie oblepia szkło.
Kolor: złocisty, bardzo ładny.
Wysycenie: średnie, do wysokiego.
Zapach: początkowo ładny chmielowy, coś jak Lech Free , póżniej chmiel zanika, a wyczuć można słód.
Smak: wyraźnie słodowe, lekko słodkawe, zakończone przyjemną i wyraźną goryczką. Piwo zdecydowanie pełne w smaku.
Opakowanie: ładne, dla mnie wygląda jakby było stylizowane na opakowanie piwa domowego. Etykieta w formie formularza, wypełnionego odręcznym pismem, ze składnikami piwa. Do tego znaczki Bioland mające utwierdzić nabywcę, że ma do czynienia z Ökobier. Kapsel firmowy, ale nie powala - jedynie nazwa browaru i piwa wypisane czarną czcionką.

Ciekawe, mocno słodowe piwo. Przypomina mi Żywe z Ambera. Zarówno opakowaniem jak i wyraźnie słodowym charakterem.

[Pancernik]

Moje miało 5,0% alko.
Złotobursztynowe, mętne, takie w stylu rzemieślniczym. Kremowa piana, wysoka, drobna, dość trwała.
Zapachowo chlebek, słód i lekki powiew miodu. W smaku goryczka, a potem rozbudowujący się słód-dominator.
Widocznych wiele drobnych bąbelków, ale generalnie - nagazowanie delikatne.
Butelka z krachlą, beżowa eta, niezbyt wyszukana i mało czytelna, na kontrze dużo literatury ekologicznej i fotka bocianów.
Smaczne piwo, trochę drogawe: Rodzinka Bis PLN 7,50 .

[Ciupaga]

Moje miało podobnie jak Pancernika 5,0% alkoholu.
Na kontrze zamiast bocianów - kwiatuszek - w każdym razie chodzi o zwrócenie uwagi na ekologiczną produkcję.
Piwo w moim odczuciu bardzo dobre.

[wpadzio]

Ładna bursztynowa barwa. Absolutnie klarowna.
Wysoka przy nalewaniu piana. Średnio i grubo teksturowa. Lepi się finezyjnym wzorem do szkła. Opada do niewielkiej szumowiny.
W zapachu wyczuwalny delikatny słodowo - zbożowy aromat, z leciutkim muśnięciem słodyczy.
Smak całkiem wyrazisty. Słody zbilansowane szyszką chmielową. Finisz jednak jest nieco tępy, tekturowy. No i brakuje tego goryczkowego posmaku, tak charakterystycznego dla większości niemieckich lagerów.
Nagazowanie zbyt wysokie. Podszczypuje w język.
Butelka z patentowym korkiem. Smutna beżowa etykietka, niczym opakowanie ekologicznych jaj. Informacje o zgodnej z naturą produkcji. Skład, zawartość alkoholu, brak ekstraktu i w moim przypadku bociany na kontrze. I tylko te bociany różnią mój egzemplarz od tego na zdjęciu Ciupagi.

Poprawne, ale nudne piwo. W zęby nie kole i do tego czuję się po konsumpcji jakby bardziej "bio".
W zgodzie z (moją) naturą oceniam na 6,5 w skali 1-10.

[yaro74]

Piwo pite 3 dni po terminie.
Barwa bursztynowa, mętna.
Piana drobna, średniowysoka, średniotrwała, zostawia ślad na szkle.
Zapach niezbyt intensywny słodowy z lekką słodyczą.
Smak zdecydowanie słodowy, przyjemny, piwo nie jest zepsute. Podobnie jak w zapachu lekka słodycz. Delikatna goryczka.
Wysycenie średnie.
Opakowanie jak na zdjęciu Ciupagi, nieciekawa etykieta, zamknięcie bez nadruku.
Najtańsze niemieckie piwo jakie piłem (85 groszy).