Rittmayer, Rauchbier

[Twilight_Alehouse]

Kupione w Zofmarze za 4,80 zł.

Kolor: Przecudny brązowo-czerwony.
Piana: Dość wysoka, ale szybko opada.
Zapach: Bardzo silna wędzona, w zasadzie równie mocna niż w Schlenkerli. Musiałbym mieć oba piwa obok siebie, żeby wychwycić porządnie różnice, ale tu chyba faktycznie czuć jakby mokry popiół. Poza tym pod spodem jest lekka słodowość i nieznaczna nieprzyjemna nuta, taka łazienkowo-lizolowa.
Smak: Z początku nie czuć wędzonki, tylko lekką podbudowę słodową. Dym ujawnia się dopiero po chwili, za to porządnie, przysłaniając wszystko inne. Nie jest tak agresywny jak w Schlenkerli, ale i tak mocny. Poza tym w piwie da się wyczuć słabiutką goryczkę i trochę owocków.
Opakowanie: Jak na zdjęciu Tapira. Etykieta okropna, rzeczywiście zapaskudzona informacjami o zdobytych nagrodach. Owszem, warto i trzeba się chwalić, ale z umiarem i gustem...
Uwagi: Świetny Rauchbier. Mógłby mieć trochę więcej treści, ale i tak jest dobrze.

[zgroza]

B. dobre, aromatyczne, raczej gorzkie piwo wędzone. Wędzonka ujawnia się dopiero po chwili, ale i tak jest dość intensywna. Do powtórzenia, szczególnie jak zmienią etę.

[Kwadri]

Kolor: Rubinowy.
Piana: Drobna, gęsta, ale po kilku minutach już tylko cienka warstwa.
Zapach: Mocnosłodowy, lekko karmelowy. Wędzoność słabsza niż w Schlenkerli, ale i tak ładnie czuć ją w tle.
Smak: Minimalna słodycz, po niej średniej mocy gorycz. Wędzoność lekka i w tle. Posmak goryczy zostaje i miesza się z lekką karmelowością. Ogólnie pije się lekko, co sprawia, że można wypić więcej niż jedno.
Wysycenie: Średniowysokie w odczuciu. W szklance widać stado uciekających bąbli.
Opakowanie: Jak na fotce Tapira z logo European Beer Star.

Wersja light wędzonki w porównaniu do Schlenkerli, ale na pewno warto spróbować.

[MarcinKa]

Piwo kupione od slavoya na zlocie w Złotym Potoku. Butelka 0,5l z zamknięciem porcelanowym. Alkohol 4,9%, ekstrakt? Piwo w kolorze rdzawo czerwonym. Pod światło przejrzyste, czerwonawe, lekko mętne. Piana drobniutka, średnio duża, biała. Powoli redukuje się do kożucha. Zapach zdecydowanie słodowy. Ciemne słody z niewielką wędzonością. Nie wiedząc można by nie zauważyć, że to piwo wędzone. Smak również tylko nieznacznie zdradza udział słodów wędzonych. Dominuje „ciemna” słodowość i chlebowość. Piwo lekko słodkawe. Goryczka palona delikatna. Wysycenie drobniutkie, średnio intensywne. Opakowanie niezbyt odpowiednie. Butelka o.k., fajna, ale nadruki na etykiecie jakby z energy drinka. Mnie nie bardzo zachęca taka stylistyka. Piwo dobre, nie rewelacyjne. Bardzo przyjemnie się pije, ale jako wędzone trochę zawodzi, bo wędzoności mało co czuć. Oceniam je na -5 (1 – 6).
slavoy

[sliwka1]

Kolor mocnej herbaty, zapach wędzenia. Piwo zaskoczyło mnie negatywnie, bo poza smakiem wędzonego słodu nie wyczułam w nim niczego więcej. Spodziewałam się, że będzie podobne do Marcowego Schlenkerli, a tu nie, tylko wędzonka nic więcej. Jestem nieco zawiedziona.

[Aleksandros]

Kolor: Ciemnobursztynowy z czerwonymi refleksami. Super! 5
Piana: Podczas nalewania obfita, ale dość szybko opada do cienkiej warstewki. Zostawia ślady na szkle. 3,5
Zapach: Wyraźny wędzony, słodowy. Czuć suszoną śliwkę, trochę karmelu, skórkę od chleba. 5
Smak: Na pierwszym planie mocna wędzonka. Piwo jest dość mocno słodowe, pełne w smaku. Goryczka wyraźna i przyjemna. Zostaje wraz z nutą wędzono-słodową na podniebieniu. 5
Wysycenie: Niewysokie. Dla mnie w sam raz. 5
Opakowanie: Butelka z krachlą. Etykieta i krawatka zajęte niemal w całości logo konkursu European Beer Star, w którym piwo zwyciężyło w latach 2007-2009. Sukces niewątpliwy, ale w tych rozmiarach zakrawa to na chwalipięctwo. Informacji o piwe właściwie nie ma. 3
Uwagi: Bardzo dobre piwo wędzone. Dokładnie czegoś takiego oczekiwałem. W porównaniu z powszechnie znaną Schlenkerlą Märzen jest nieco delikatniejsze w smaku i lżejsze, choć moim zdaniem ogólnie nie ustępuje konkurentowi z Bambergu.

[leona]

Dobrze zbalansowane, nieagresywne piwo wędzone. Można rzec, że codzienna wędzonka