Spezial, Weissbier

[Dreamer]

zaw. alk. 5,3% (ekstr. 12,5%), but. 0,5 l
zakupione u źródła, w Bambergu

Wędzony pszeniczniak pochodzący ze specjalizującego się w rauchbierach browaru Spezial w Bambergu. Przyznam też, że pierwszy wędzony pszeniczniak w moim "dorobku" więc z braku jakiegokolwiek odniesienia (pszeniczna wędzona Schlenkerla dopiero czeka na swoją kolej) opinie mogą być subiektywne.
kolor - miodowy, wysokie zmętnienie;
piana - gęsta i wysoka, typowo pszeniczna;
nasycenie - w zasadzie też jak w pszenicy, czyli wysokie;
zapach - estry pszeniczne zdecydowanie wygrywają z aromatami wędzonymi; trzeba się wczuć żeby tę wędzonkę wyczuć ;
smak - dziwne, ale piwo zachowuje wszystkie właściwości smakowe piwa pszenicznego, bogatą paletę smaków bananowo-goździkowych, które wyraźnie tu dominują; długo doszukiwałem się śladów wędzonego słodu i doszedłem do wniosku, że pojawia się on na moment w zakończeniu smaku, tam gdzie w zwykłym pszeniczniaku czuć wanilię (choć tu też trochę słodkawej wanilii biega po kubkach smakowych); nie mam na razie porówniania i nie wiem, czy tak trudna do zlokalizowania nutka wędzona to cecha właściwa wędzonym pszenicom, czy po prostu specyfika browaru, który znany jest raczej z lekko wędzonych piw.
W sumie bardzo dobre pszeniczne piwo.

[kopyr]

Piana: kremowa, zwarta, beżowa.
Kolor: początkowo głęboki bursztyn, po wlaniu osadu drożdżowego znacznie ciemnieje i zahacza o dunekl weizena.
Wysycenie: wysokie.
Zapach: przyjemny i wyraźny goździk, trochę banana.
Smak: wyśmienity, treściwy, z wyraźną jak na weizena goryczką; sporą, orzeźwiającą kwaskowością. Żadnej wędzonki w smaku nie ma.
Opakowanie: bardzo stylowe, mnie kojarzy się z epoką fin de siecle. Kapsel wspólny dla małych bamberskich browarów (takiego samego używa Schlenkerla i chyba Faessla). Co ciekawe na wędzonym Spezialu mieli kapsel firmowy.

Być może w 2003 roku to był Rauchweizen, ale obecnie z pewnością nie jest. Uważam, więc że należy ostatnie 2 posty wydzielić do nowego tematu. Na etykiecie nazwa piwa, podobnie jak na zdjęciu Dreamera brzmi Weissbier.

Wrażenia Dreamera...

nie mam na razie porówniania i nie wiem, czy tak trudna do zlokalizowania nutka wędzona to cecha właściwa wędzonym pszenicom, czy po prostu specyfika browaru, który znany jest raczej z lekko wędzonych piw.

....stanowią jedynie ilustrację tezy, że jak się człowiek czymś zasugeruje, to wszystko można wyniuchać. IMO post Dreamera potwierdza moje wątpliwości.

Co jest ciekawe w przypadku tego piwa. Wspólny kapsel oraz podobnie jak w przypadku piw ze Schlenkerli, brak kodu kreskowego, a do tego taka sama cena w markecie świadczą o jakichś wspólnych działaniach w celu wprowadzenia piw z, tak małych przecież, browarów do bamberskich marketów. Co prawda, to co jeszcze łączy te piwa, to fakt, że są wyśmienite i pewnie całkiem dobrze się sprzedają i w tym momencie markety niczym nie ryzykują.

[darekd]

Aromat - przyjemny, u mnie głównie banan, potem goździk. Oczywiście bez wędzenia
Piana - gęsta czapa, nie jest wyjątkowo trwała
Barwa - o dwa tony ciemniejsza jak na zdjęciu, taka pomarańczowo-bursztynowa
wysycenie - w pszenicznej normie
smak - łagodny, z przyjemnymi tonami owocowymi bez przesadnego kwasku, lekkie bananowe akcenty z nutą minimalnej słodyczy, z wyraźną choć też delikatną goryczką
treściwość - moim zdaniem nie jest bardzo treściwe.

Eta bez zmian i kodów kreskowych, podobnie kapsel wyróżniający się na tle pozostałych z tego browaru. Patrząc na to piwo i jego opakowanie ma się wrażenie, że cofnęliśmy się kilkadziesiąt lat wstecz. Samo piwo jest smaczne, stonowane, przez to zachęca do dłuższych posiedzeń przy kolejnej szklance. Czego chcieć więcej?

Dostępne we wrocławskiej Drink Hali

[coder]

Aromat: weizenowy, bananowo-goździkowy
Barwa: pomarańczowa, lekko mętne
Piana: wysoka, gęsta, trwała
Smak: typowo weizenowy, dobrze zrównoważony, nieco wodnisty, żadnych wodotrysków: ani wędzoności, ani słodowości, ani chlebowości.
Goryczka: niska, praktycznie niewyczuwalna, prawidłowa dla stylu
Odczucie w ustach: trochę za mało treściwe, wodniste. Rześkie, kwaskowe.

Ogólne wrażenie:
Poprawny weizen ze średniej półki, przyjemny i pijalny, nieco zawiodłem się kompletnym brakiem wędzoności.

[Kwadri]

Spezial, Weissbier

Kolor: Ciemnobrązowy, mętny. Nieco jaśniejszy od ciemnej pszenicy.
Piana: Wysoka, lekko beżowa. Dziurawi się i opada po kilku minutach do cienkiej warstwy.
Zapach: Intensywny, głównie drożdżowy. W tle słodowy, a banany i goździki słabo wyczuwalne, raczej schowane. Co dziwne później wkrada się lekko rozpuszczalnikowa nuta.
Smak: Początek delikatnie drożdżowy. Później średniej mocy goryczka. W tle słodowe i lekko bananowe akcenty. Przyzwoita, ale tylko przyzwoita pszenica.
Wysycenie: Wysokie, orzeźwiające.
Opakowanie: Nie zmieniło się od zdjęcia Dreamera.

[Pancernik]

Moje piwo było ciemnozłotopomarańczowe, oczywiście mętne. Piana kremowa, wysoka, można czapować, średniotrwała, pozostał centymetrowy kożuszek.
Silny zapach słodowy z akcentami karmelu, pojawia się także banan i słabe goździki. W smaku wyczuwalna lekka paloność, goryczka i śladowe cytrusy, wszystko nieźle wyważone, łącznie z gazem.
Opakowanie - jak widać, butelka euro, eta w stylu browaru, w tonacji brązowo-beżowej, udająca antyk .
Piwo smaczne, choć z pewnością nie dla każdego wielbiciela klasycznych, bawarskich pszeniczniaków.