Nothhaft, Rawetzer Zoigl

[leona]

Butelka NRW, Ekstrakt 11,9 Blg. alkohol 5 % obj.
Etykieta tutaj, stąd również info o ekstrakcie.

Piana bielutka, początkowo spora ale niknie w oczach.
Koloru sobie nie zapisałem
Zapach jakby mineralny a nawet siarkowy (o dziwo bardzo przypominał mi Diebels Alta). Potem łagodny słód z chmielem.
Smak pełny, dobrze zbalansowany między słodowością a chmielem. Aczkolwiek nie chodzi mi tu o goryczkę a o posmak chmielu.

Smaczne jasne pełne, z ciekawą altową siarką.

[sibarh]

Piwo:

[Kwadri]

Nothhaft, Rawetzer Zoigl

Kolor: Ciemnozłoty, mętny.
Piana: Biała, całkiem wysoka. Szybko opada do niepełnej warstwy oblepiając dość mocno szkło. Później tylko pierścień.
Zapach: Przyjemny, słodowo-drożdżowo-chlebowy. W tle delikatne chmielowe wstawki, a po ogrzaniu pojawia się lekko owocowe tło.
Smak: Słodowo-zbożowy początek przypomina mi dobre warki z Gościszewa. Później pojawia się średniej mocy goryczka, nieco schowana z tyłu i miesza się ze zbożowymi smaczkami. Dobre, ale bez rewelki.
Wysycenie: Średniowysokie, lekko szczypie.
Opakowanie: Jak na fotce sibarha.

[Pancernik]

Piwo złotobursztynowe, nieprzejrzyste. Piana białokremowa, drobna, dość wysoka i sztywna, średniotrwała.
Wywąchałem jedynie słaby słód... W smaku dobrze zrównoważony słód z akcentem lekko ziołowej goryczki, piwo treściwe, sycące.
Gazu raczej niewiele, ale pasuje to do stylu. Opakowanie - jak widać, rustykalna eta z teutońską czcionką.
Fajne piwo!

[Twilight_Alehouse]

Kupione w Zofmarze za 6,90 zł.

Pite 4 stycznia

Kolor: Bardzo nasycone złoto, lekko wpadające w miedź. Słabo opalizuje, na dnie butelki pozostaje cienki osad.
Piana: Wysoka, lekko kremowa i gęsta, ale szybko opada do zera.
Zapach: Z początku wydaje się bardzo nieciekawy, bo słodkawo-kwaskowaty, taki kiszonkowy. Po chwili na szczęście pojawia się sympatyczna ziarnistość, która wychodzi na pierwszy plan.
Smak: Bardzo treściwy, mocno słodowy, z fajną ziarnistością i lekką goryczką. Właśnie takiej kombinacji oczekuję po zoiglach/landbierach.
Opakowanie: Jak na zdjęciu Sibarha. Dość tradycyjna etykieta.
Uwagi: Udane piwo.

[darekd]

Aromat - jest wspomniana przez Leonę siarka, wyczuwalne słody
Barwa - pełne, mętne złoto
Piana - krótka, pozostaje obrączka
Wysycenie - nie wysokie, ale przyjemnie szczypie
Smak - słodowa chlebowość, trochę ziemistości, lekki kwasek. W ustach pozostawia lekką orzechową goryczkę.
Treściwość - ok

Bardzo smaczna frankońska klasyka. Rzeczywiście ciut gryząco-siarkowa, ale to nadało piwu rześkości. Drink-Hala, Wrocław

[darekd]

Pite po latach w wersji lanej.

W aromacie nuty kwiatowo-słodowe, trochę drożdży. Piana jest średnia, z trwalszą koronką. Ciemne złoto, lekko zmętnione. Wysycenie umiarkowane. W smaku słodkawo-kwaskowe suszone owoce, chleb, ciut goryczki. Pełne.

Nadal smaczne i bardzo dobrze pijalne.

[darekd]

Wersja lana: