Göller, Herbst Bock

[delvish]

Piwo klarowne. Kolor ciemnomiedziany. Piana ujdzie - puszysta, średniotrwała, oblepiająca ładnie szkło. W zapachu karmel i lekkie nutki chmielowe. W smaku łagodne i pełne, ale nie jest to koźlaczek z tych zawiesistych, gęstych. Raczej z tych lżejszych, choć zawartość alkoholu (7,0%) bynajmniej na to nie wskazuje. trochę garbników, karmelu i delikatna goryczka pochodzenia chmielowego. Alkohol niewyczuwalny w smaku ale w działaniu i owszem. Posmak umiarkowanie intensywny, przyjemny. Taki trochę nieortodoksyjny koźlak z potencjałem do sesyjnego spożywania i wyraźnymi, jak na ten styl, akcentami chmielowymi. Smakował.

[Tapir]

eks. 16,8%

Kolor - ciemno miedziany (ale nieco jaśniejszy niż na zdjęciu), klarowny.
Piana - gęsta, dość wysoka, średnio trwała, koloru beżowego. Opadając lekko oblepia szkło.
Zapach - średnio intensywny, słodowo karmelowy, z wyraźnymi nutami chmielowymi, bardzo delikatna owocowość w tle.
Smak - początkowa słodowość ładnie zrównoważona intensywną jak na koźlaka chmielową goryczką, lekkie orzechowe nuty, alkoholu nie czuć w smaku, finisz prawie całkiem wytrawny. Całość średnio treściwa, gładka w smaku, świetnie zbalansowana.
Wysycenie - średnie.
Opakowanie - na zdjęciu poniżej, patent goły.

Kupione za 7,90zł w stołecznej "Joli".
Nie jest to co prawda kozioł z tych gęstych i rozgrzewających ale smakuje wybornie, zgodzę się z delvishem, że spokojnie można byłoby sięgnąć po następnego.

[Pancernik]

Kolor rubinowy złamany herbatą. Piana kremowa, początkowo obfita, po kilku minutach artystycznie brudzi szkło i redukuje się do półcentymetrowego kożuszka.
Pachnie słodowo-karmelowo, lekko zatrąca winno-alkoholowo. W smaku palony słód, karmel i lekkie orzechy, śladowy alkohol.
Niezbyt dużo gazu. Opakowanie, jak widać: krachla, etykieta w jesiennych barwach, otoczona jesiennymi liśćmi, po środku łeb muflona (?).
Ogólnie, treściwa i smaczna koza, mimo, że to muflon . Z Piotrkowa .

[Twilight_Alehouse]

Kupione w Rodzince-Bis za 8,50 zł.

Kolor: Według mnie idealny dla koźlaka, herbaciany. Zupełnie klarowny.
Piana: Całkiem solidna czapa, która opada do wprawdzie dziurawej, ale w większości grubej warstwy, poza tym ładnie osadza się na ściankach.
Zapach: Bogaty i silny. Jest sporo owocków (rodzynki, suszone śliwki), są orzechy, jest sporo nut winnych, ciut karmelu i solidna buta pumpernikla. Nie potrzebuję nic więcej.
Smak: Tu też całkiem solidnie. Jest treściwość odpowiednia dla domniemanego ekstraktu (16-17), sporo nut winno-owocowych, troszkę karmelu i lekka goryczka, może trochę zbyt silny alkohol.
Opakowanie: Jak na zdjęciu Tapira. Rzeczywiście muflon widnieje na etykiecie, ale jest bardzo urodziwy
Uwagi: Nie wiem dlaczego nie nastawiałem się na nic szczególnego, a dostałem naprawdę smacznego koziołka (muflonka). Wygląda, pachnie i smakuje jak należy. Czego chcieć więcej? W ARTomacie dostałby pewnie ode mnie średnią w okolicach 4,7.

[darekd]

W aromacie słody, karmel, chleb, ziemistość, chmiel.
Piana - gęsta, kremowa, średniotrwała, lepi się do szkła,
Smak - bardzo przyjemne akcenty dla mnie chlebowe (choć mogą się kojarzyć też z nutami orzechowymi), pomieszane z ziołowymi. Potem karmel i... ten "Herbst" gdzieś ginie w słodkawych akcentach, pozostaje natomiast chlebowość (w sumie oryginalne jak na koźlaka). Dla mnie trochę za słodkie.
Treściwość - wysoka, zdecydowanie pełne, nawet ciężkie.

Ciekawe, złożone. Oryginalny koźlak, choć strasznie "leniwe" /gdyby porównywać z winami - deserowe/, gęste. Nieco wyższe wysycenie nadałoby mu trochę życia.