Hausbräu Stegaurach, Rauchbier

[Kwadri]

Kolejna wędzonka importowana przez Piwiarnię Żywiecką, a kupiona w Świecie Piwa w Tychach. Alk. 5,3%:

Kolor: Ciemnorubinowy, klarowny.
Piana: Jasnobeżowa, wysoka, drobnopęcherzykowa. Powoli opada do grubego kożucha, mocno brudząc szkło.
Zapach: Przyjemny. Solidna wędzoność, nieco śliwek w tle. Podbudowa słodowa. Po zamieszaniu mocno owocowy.
Smak: Delikatne, raczej średniotreściwe, ale nie puste w smaku. Lekko słodowy początek, wędzoność delikatna, nie narzuca się. Powoli dociera całkiem mocna goryczka. W finiszu goryczka miesza się z długim i mocnym posmakiem od palonych słodów. Smakowało.
Wysycenie: Średnie, ku nieco wyższemu.

[darekd]

Kolor i piana jak u kolegi. W aromacie też mam podobne odczucia. Wysycenie IMO umiarkowane ku niższemu.
W smaku natomiast wydało mi się zdecydowanie pełne i treściwe. Zerknąłem na ich stronkę:

http://www.hausbraeu-stegaurach.de/bierangebot.php

no i wspominają o "Märzenart", więc chyba ciut więcej niż 12% ekstr. Wędzoność moim zdaniem wyraźna, ale na stronie napisali, że w smaku nie jest zbyt silna, skoro Kwadri to potweirdza, to nie będę się sprzeczał Dzięki temu nie jest jednowymiarowe. Trochę goryczki i trochę suszonej śliwki (również w smaku) ładnie dopełnia całość.

Również smakowało.

Drink-Hala, Wrocław

[wpadzio]

Przyjemny nasycony rubinowo-herbaciany kolor. Klarowny.
Wysoka czapiasta, drobnoteksturowa piana o lekko kremowej barwie. Do końca obecna półcentymetrową warstwą oraz na ściankach szkła. Idealna.
Aromaty wędzonki bardzo wyraźne. To lubię
Natomiast w smaku dominują wyraźna goryczka i palona słodowość. Wędzone posmaki są nieco wycofane, aczkolwiek wyczuwalne. Wytrawny finisz, z długo pozostającą na podniebieniu goryczką.
Nagazowanie pasujące do stylu, z tendencją do wyraźnego spadku pod koniec konsumpcji.
Opakowanie jak u Kwadriego, nieco "festyniarskie", ale wyróżnia się na półce. Zresztą cała oferta tego browaru ubrana jest w dość niestandardowe szaty.

Osobiście preferuję piwa wędzone, które mają bardziej wyrazistą wędzonkę w smaku, taką aż do przesady, w kierunku mocno podwędzanych serów, jak np Smokey George z Rittmayera. Dlatego to nie będzie mój faworyt w kategorii. Natomiast obiektywnie to całkiem smaczne, treściwe piwo o wyrazistym, goryczkowym smaku. Na pewno zasługuje na 8 w skali 1-10.

[leona]

Piwo degustowane w grudniu 2010 r. Notatka odnaleziona na fali porządków noworocznych.

Kolor bardzo ciemny, brunatno brązowy, jedynie pod światło przejrzysty.
Piana koloru brudnej bieli, spora ale szybko osiadająca, na sam koniec zostaje duży okrąg na piwie.
Zapach wybitnie słodowy z wybijającymi się na pierwszy plan aromatami palonymi. Wędzonka delikatna ale pojawiająca się już na drugim planie i dobrze zaznaczona.
W smaku pierwsze co przychodzi na myśl to aksamitność i gładkość. Potem pojawiają się kwaskowate nuty palonych słodów i leciutkie uwędzenie. Wisienką na torcie jest delikatna goryczka.
Wysycenie odpowiednie, leciutko pracuje do ostatniego łyka.

Bardzo dobra wędzonka, choć delikatna, nie pozostawiająca wątpliwości, że nią jest.