Riegele, Sherry Edition

[ART]

Imperial stout z Augsburga - flaszka z numerem 428, sugerowana data przydatności AD 2021. Bezesenzu zupełnie. W zagumowanolakowanej butelce. Wszystko fajno, tyle że tych 25* blg nic a nic nie czuć, nagazowania ZUPEŁNIE brak a z podanych trzech dawek chmielu Cascade to zdaje się mniej być niż w naszym olsztyńskim Ciemnym. Jeśli ktoś będzie miał możliwość nabycia za wieledziesiąt euro - niech sobie daruje, chyba że lubi niezbyt spoconego psa w aromacie i niewiele więcej w smaku. Piwo aspiruje do wejścia do elity snobistycznych piw z których smaku nic właściwie nie wynika. Wydaje mi się że niemieckie piwowarstwo "specjalistyczne" zmierza w zupełnie innym kierunku niż to z krajów ościennych i ogólnie tych ogarniętych falą eksploracji piwnych.

[Piwowar]

Moje odczucia były podobne. Bez gazu i jakieś cienkie w smaku, chociaż muszę przyznać, że zeszłoroczna edycja była dobra. Dzisiaj jadę do Augsburga, więc sprubuję się dowiedzieć od pana Riegele więcej konkretów. Może to piwo naprawdę musi poleżeć przez kilka lat, zanim ukaże wszystkie swoje walory smakowe.

[Piwowar]

Pan Riegele, który właściwie nazywa się na nazwisko Priller, wyzdradził mi, że to piwo powinno jeszcze dwa, a najlepiej trzy lata poleżeć. Podobno wtedy jest wspaniałe, ale z zastrzeżeniem, że ciągle jeszcze eksperymentuje z leżakowaniem w beczkach drewnianych i jakość nie zawsze jest taka sama. Cena jednej butelki tego piwa wynosi około 25 euro.