Połtawpywo, Diżka Swiżogo

[DariuszSawicki]

Ekstrakt 11 BLG, alkohol 4,4% objętości. Skład: woda źródlana, słód jęczmienny, chmiel Żatecki.

Barwa złota, piwo jest klarowne.
Piana biała, wysoka po nalaniu, ale za szybko opadła.
W zapachu przypomina nasz Połczyn Zdrój, ale bardziej w kierunku siarki niż kartonu. Trzeba przyznać, że jest też obecny bardzo przyjemny ziołowo-ziemisty chmiel.
W smaku dosyć pełne jak na te parametry, słodowe i z nikłą goryczką. Odczuwalny jest też całkiem pożądany kwasek sprzyjający orzeźwieniu.

Szału nie ma w tym lagerze, ale da się wypić bez marudzenia ... gazu jest trochę za dużo.

[wpadzio]

Parametry bez zmian. Wyprodukowano w ukraińskim browarze, którego większościowym udziałowcem jest browar rosyjski. Z Połtawy zresztą naprawdę niedaleko do Krainy Zielonych Ludzików

Barwa złocista, w pełni klarowna.
Biała, raczej drobna piana, o dość dobrej trwałości. Redukuje się do czapiastej szumowinki, przy okazji oklejając wzorzyście szkło.
Aromat słodowy, o ziarnisto-chlebowym charakterze, z niewielkimi drewnianymi odcieniami, co w przypadku wschodnich słodów nie dziwi. Wyczuwalne chmielowe, trawiaste i sianowe nuty. Delikatna kwaśność.
Smak delikatny, przejrzysty. Zbudowany głównie z ziarnistej słodowości. Nieznaczna goryczka. Nieco ziołowego chmielu. Mało się tutaj dzieje.
Nagazowanie wysokie, podszczypujące.
Estetyczna butelka w kształcie beczki w wytłoczeniami. Trochę nudnawa etykieta. I kapsel ze wschodnią ornamentyką. Wszystko jak na zdjęciu Darka.

Piwo stołowe, obiadowe. W takiej roli sprawdzi się wyśmienicie, biorąc dodatkowo pod uwagę niewysoki woltaż. Dla szukających nieco bardziej interesujących doznań będzie tak nudne jak film wojenny z udziałem pacyfistów. 6,5 w skali 1-10.