Thornbridge, Chiron

[sibarh]

Butelka 0,5 litra, alkohol 5 %, eks. brak, kapsel firmowy browaru
Kolor - ciemne złoto w pomarańcz, klarowny
Piana - drobna, wysoka, średnio trwała
Zapach - wyraźny żywiczny chmiel
Gaz - ok
Smak - wyraźny chmiel, kapka słodu, średnia słodycz, średnia grepefruitowa
goryczka
Smaczne

W moim "zbiorze" piw zagr. nr 5247 - moje 2574 nowe piwo na forum

[sibarh]

Foto:

[Ronoaro]

Kolor: Złocisty z leciutkiem zmętnieniem
Piana: Drobnopęcherzykowata, biała czapa, po pewnym czasie redukuje się do pół calowej warstwy, piana całkiem ładnie oblepia szkło.
Zapach: Na początku intensywny zapach chmielu z owocami tropikalnymi- ananas, mango, później aromat truskawek, poziomek i lekka nutka kwiatowa. Brak cytrusów.
Smak: Piwo jest raczej wytrawne, brak wyraźnej bazy słodowej, goryczka średnia bardziej wyczuwalna po przełknięciu pozostawia bardzo przyjamny posmak w ustach (coś jakby goryczka ze smak poziomek, ale bez słodkości). Lekkie piwo, ale nie wodniste.
Wysycenie: Odpowienie, przyjemnie sie pije, wysokie.
Opakowanie: Bardzo ładna strzelista butelka, sprawiająca wrażenie większej niż półlitrowej, etykieta przyjemna.
Uwagi: Piwo zakupione na Mariackiej w Katowicach. Serwować w temp. 12-14C- wtedy najprzyjemniejsze

[wpadzio]

Barwa ciemnego złota, wpadająca w bursztynową. Klarowna.
Lekko kremowa piana, o niejednorodnej teksturze. Po nalaniu wysoka, mocno się jednak strzępi, zostawiając krzaczki na ściankach. Opada do dziurawej i nietrwałej szumowiny.
Rześki aromat słodkich owoców południowych oraz truskawek.
W smaku ta owocowość jest również bardzo silna, dochodzą do tego jeszcze cytrusowe, grejpfrutowe nuty. Goryczka wyraźna, choć przyjemna, o grejpfrutowo-trawiastym charakterze. Takie też posmaki. Słodowość pojawia się w ostatniej fazie i ma zrazu ciasteczkowy, potem przechodzący w chlebowy odcień. Finisz słodko-wytrawny.
Nagazowanie jest umiarkowane, nieco wyższe nie zaszkodziłoby.
Butelka elegancko oklejona w stylu piw z Thornbridge. Tym razem etykieta w żywym, zielonym nastroju. A patronem jest Chiron - w greckiej mitologii najinteligentniejszy z centaurów, wychowawca Achillesa i Heraklesa. Po śmierci został umieszczony przez Zeusa na niebie, jako gwiazdozbiór Centaura.

Jak na blond ale Chiron jest bardzo wyrazisty. Ogromnym plusem jest nad wyraz aromatyczny profil, przyjemny w odbiorze zarówno powonieniem jak i smakowo. Jeśli już muszę się do czegoś przyczepić to lekkie minusy za pianę i nagazowanie. Jednak w pełni zasługuje na 9 w skali 1-10.

[yoxik]

Chiron American Pale Thornbridge.

Piana obfita gęsta bialutka po czasie się redukuje ale do końca pozostaje jej niewielka warstwa. Kolor jasny klarowny. Aromat tropikalny owocowy orzeźwiający lekko cytrynowy i ziołowy. Smak, jest wyczuwalna słodowość i chmielenie ale na średnim poziomie.Goryczka ledwie wyczuwalna i krótka, lekka szorstkość w piciu. Całość lekka mocno pijalna bez wyraźnego akcentu przewodniego. Niektóre polskie przedstawiciele stylu biją to piwo na głowę. Bardzo dobre szału nie ma.

[Javox]

Alko dalej 5%, chmiele: Amarillo, Chinook, Cascade, Columbus.

Piana - średnia i opada do warstewki.
Lacing - trochę jest.
Barwa - lekko mętny żółty.
Gaz - średni.
Aromat - ziołowość gorzkawa.
Smak - gorzkawo, lekka egzotyka, lekka ziołowość.

Już dziś raczej klasyczna, lekka APkA

Wspomniana wcześniej wersja żywsza kolorystycznie .

[Javox]

Po latach trafił mi się znowu Chiron.

Parametry takie same ale odbiór już nie tak samo dobry.

Piana - więcej na początku potem niepełna warstewka.
Lacing - trochę było.
Gaz - średni.
Barwa - opalizujący, jasny bursztyn.
Aromat - trochę ciężki, lepka owocowość około cytrusowa.
Smak - słodko, cukierkowo, lepka owocowość z mini goryczką.

Dużo słabiej niż ostatnim razem