Tweet
styl: IPA
alk. 6,8 %
Najbardziej znany craft z Manchester i kuźnia piwowarskich talentów zaczynał w 1997 r. jako brewpub "The Marble Arch Inn". Ówczesny właściciel zainwestował w niewielką warzelnię 7 hl, którą postawił na zapleczu i zatrudnił bystrego managera - Jamesa Campbella - który wkrótce skierował browar na właściwe, nowofalowe, tory. Przez Marble przewinęło się mnóstwo utalentowanych piwowarów, którzy tu stawiali pierwsze kroki po to, by potem kontynuować karierę w większych browarach - Colin Stronge w Buxton, John Keeling w Fuller's, Kees Bubbermann w Emelisse czy Stuart Ross w Magic Rock. Stworzyli wiele ciekawych piw, a Marble zyskał opinię browaru nowofalowego. Zaczęły powstawać słynne India Pale Ale na amerykańskich chmielach, ale i piwa dojrzewające w beczkach, czy sour ale w stylu Flemish Red. Niezależnie od posunięć rewolucyjnych Marble wciąż warzy wysoko cenione tradycyjne bittery i brytyjskie IPA (trzy-czwarte produkcji browaru wciąż trafia do casków). Wreszcie w 2009 r. browar opuścił zaplecze w pubie, przeniósł się do nowej, dużej hali i zwiększył wybicie do 20 hl.
Earl Grey IPA to jedno z najpopularniejszych piw Marble, nagradzane wielokrotnie na konkursach CAMRA i SIBA. Autorem receptury jest Kees Bubbermann (pracujący dziś dla Emelisse, zresztą warzący tam nową wersję tego piwa). Piwo, oprócz tradycyjnego brytyjskiego chmielu Goldings warzone jest z dużą ilością Citry i Columbus oraz herbatą earl grey. W browarze robią to w ten sposób, że osobno gotowane są herbaciane liście, schładzane i odsączane, a następnie w muślinowej torebce zanurzane w fermentorze (do którego trafia także na cichą Citra). Na każdą warkę potrzeba 5kg herbaty.
BARWA: zlota
ZAPACH: delikatny owocowo-kwiatowy aromat chmielowy z nutą przewodnią - słodyczy mango, podbudowaną - po lekkim ogrzaniu - karmelową słodowością; bardzo subtelny i przyjemny
SMAK: od samego początku intensywność bergamotki (earl grey) jest tak potężna i aromatyczna, a jednocześnie tak lupulinowa, jakbyśmy mieli do czynienia z jakąś nową odmianę chmielu; świetnie wyciągnięty aromat, niezwykle intensywny, esencjonalny, a przy tym niesłychanie świeży, zielony, niczym świeżo tłoczony olejek ze skórek owocowych; bergamotka co prawda tłumi jakiekolwiek inne aromaty chmielowe, ale pewną owocową łagodność da się wyczuć na drugim planie; słodka, słodowa końcówka świetnie zamyka paletę perfekcyjnie podporządkowaną jednej intensywnej i "perfumowanej" nucie smakowej; przy właściwie niewyczuwalnym alkoholu piwo pozostaje niebezpiecznie pijalne
alk. 6,8 %
Najbardziej znany craft z Manchester i kuźnia piwowarskich talentów zaczynał w 1997 r. jako brewpub "The Marble Arch Inn". Ówczesny właściciel zainwestował w niewielką warzelnię 7 hl, którą postawił na zapleczu i zatrudnił bystrego managera - Jamesa Campbella - który wkrótce skierował browar na właściwe, nowofalowe, tory. Przez Marble przewinęło się mnóstwo utalentowanych piwowarów, którzy tu stawiali pierwsze kroki po to, by potem kontynuować karierę w większych browarach - Colin Stronge w Buxton, John Keeling w Fuller's, Kees Bubbermann w Emelisse czy Stuart Ross w Magic Rock. Stworzyli wiele ciekawych piw, a Marble zyskał opinię browaru nowofalowego. Zaczęły powstawać słynne India Pale Ale na amerykańskich chmielach, ale i piwa dojrzewające w beczkach, czy sour ale w stylu Flemish Red. Niezależnie od posunięć rewolucyjnych Marble wciąż warzy wysoko cenione tradycyjne bittery i brytyjskie IPA (trzy-czwarte produkcji browaru wciąż trafia do casków). Wreszcie w 2009 r. browar opuścił zaplecze w pubie, przeniósł się do nowej, dużej hali i zwiększył wybicie do 20 hl.
Earl Grey IPA to jedno z najpopularniejszych piw Marble, nagradzane wielokrotnie na konkursach CAMRA i SIBA. Autorem receptury jest Kees Bubbermann (pracujący dziś dla Emelisse, zresztą warzący tam nową wersję tego piwa). Piwo, oprócz tradycyjnego brytyjskiego chmielu Goldings warzone jest z dużą ilością Citry i Columbus oraz herbatą earl grey. W browarze robią to w ten sposób, że osobno gotowane są herbaciane liście, schładzane i odsączane, a następnie w muślinowej torebce zanurzane w fermentorze (do którego trafia także na cichą Citra). Na każdą warkę potrzeba 5kg herbaty.
BARWA: zlota
ZAPACH: delikatny owocowo-kwiatowy aromat chmielowy z nutą przewodnią - słodyczy mango, podbudowaną - po lekkim ogrzaniu - karmelową słodowością; bardzo subtelny i przyjemny
SMAK: od samego początku intensywność bergamotki (earl grey) jest tak potężna i aromatyczna, a jednocześnie tak lupulinowa, jakbyśmy mieli do czynienia z jakąś nową odmianę chmielu; świetnie wyciągnięty aromat, niezwykle intensywny, esencjonalny, a przy tym niesłychanie świeży, zielony, niczym świeżo tłoczony olejek ze skórek owocowych; bergamotka co prawda tłumi jakiekolwiek inne aromaty chmielowe, ale pewną owocową łagodność da się wyczuć na drugim planie; słodka, słodowa końcówka świetnie zamyka paletę perfekcyjnie podporządkowaną jednej intensywnej i "perfumowanej" nucie smakowej; przy właściwie niewyczuwalnym alkoholu piwo pozostaje niebezpiecznie pijalne
Attached Files