Tweet
styl: IPA
alk. 5,0%
Słynne brytyjskie IPA, które w pewnym momencie stało się piwem kultowym, podobnie jak Lagonda - luksusowe, sportowe auta, od których pochodzi jego nazwa. Lagonda IPA to solidne wyspiarskie rzemiosło, mimo, że nie nowofalowe (jak twierdzi browar, ma to być klasyczne IPA, choć moim zdaniem z klasyką ma niewiele wspólnego), to cieszące się niesamowitym uznaniem. Piwo, warzone od 2005 r., nie tylko wygrywa konkursy CAMRA, ale wymieniane jest przez znawców jednym tchem w dziesiątce najlepszych brytyjskich IPA (pomimo swojej klasycznej proweniencji, która - jak wspomniałem - jest na szczęście mocno dyskusyjna). Do produkcji używanych jest aż sześć brytyjskich odmian chmielu (niestety, nigdzie nie odnalazłem informacji jakich, poza EKG i Fuggles).
BARWA: ciemnozłota
ZAPACH: fantastycznie złożony: mocna dawka chmielowej owocowości - gdzie obok czereśni, brzoskwiń, rodzynek, odnajdziemy sporo rześkich nut cytrusowych (słodkie mandarynki), no i jednak egzotykę (kiwi, maracuja - tu muszą być jakieś chmiele zza Oceanu) - łagodnie przenika się z głęboką, biszkoptową słodowością, której głęboki zapach, przywodzący na myśl wiśnie w czekoladzie, ociera się nawet o barley wine
SMAK: a jednak zdecydowanie nowofalowy, choć inny od tych, które dobrze znamy - początek to mocne, orzeźwiające owocowe aromaty chmielowe (cytrusy, brzoskwinie), które nie rozlewają się szeroko na całą paletę smakową, ale ostro i szybko finiszują w dość wyrazistej, bardzo charakterystycznej ziołowo-drewniano-popiołowej goryczce; ta z kolei niespodziewanie szybko ustępuje miejsca biszkoptowej słodyczy (z pałętającymi się jeszcze nutami słodkich pomarańczy) - w tym momencie piwo staje się wyraźnie słodkie, choć w tle przewija się wciąż gorzka, ziołowa nuta; charakterystyczne dla tego piwa ostre granice bardzo wyraziście następujących po sobie smaków świadczą o jego wyjątkowości i wyróźniają na tle konkurencji
alk. 5,0%
Słynne brytyjskie IPA, które w pewnym momencie stało się piwem kultowym, podobnie jak Lagonda - luksusowe, sportowe auta, od których pochodzi jego nazwa. Lagonda IPA to solidne wyspiarskie rzemiosło, mimo, że nie nowofalowe (jak twierdzi browar, ma to być klasyczne IPA, choć moim zdaniem z klasyką ma niewiele wspólnego), to cieszące się niesamowitym uznaniem. Piwo, warzone od 2005 r., nie tylko wygrywa konkursy CAMRA, ale wymieniane jest przez znawców jednym tchem w dziesiątce najlepszych brytyjskich IPA (pomimo swojej klasycznej proweniencji, która - jak wspomniałem - jest na szczęście mocno dyskusyjna). Do produkcji używanych jest aż sześć brytyjskich odmian chmielu (niestety, nigdzie nie odnalazłem informacji jakich, poza EKG i Fuggles).
BARWA: ciemnozłota
ZAPACH: fantastycznie złożony: mocna dawka chmielowej owocowości - gdzie obok czereśni, brzoskwiń, rodzynek, odnajdziemy sporo rześkich nut cytrusowych (słodkie mandarynki), no i jednak egzotykę (kiwi, maracuja - tu muszą być jakieś chmiele zza Oceanu) - łagodnie przenika się z głęboką, biszkoptową słodowością, której głęboki zapach, przywodzący na myśl wiśnie w czekoladzie, ociera się nawet o barley wine
SMAK: a jednak zdecydowanie nowofalowy, choć inny od tych, które dobrze znamy - początek to mocne, orzeźwiające owocowe aromaty chmielowe (cytrusy, brzoskwinie), które nie rozlewają się szeroko na całą paletę smakową, ale ostro i szybko finiszują w dość wyrazistej, bardzo charakterystycznej ziołowo-drewniano-popiołowej goryczce; ta z kolei niespodziewanie szybko ustępuje miejsca biszkoptowej słodyczy (z pałętającymi się jeszcze nutami słodkich pomarańczy) - w tym momencie piwo staje się wyraźnie słodkie, choć w tle przewija się wciąż gorzka, ziołowa nuta; charakterystyczne dla tego piwa ostre granice bardzo wyraziście następujących po sobie smaków świadczą o jego wyjątkowości i wyróźniają na tle konkurencji
Attached Files
