Tweet
styl: saison
alk. 6,3%
Trafiają na rynek kolejne piwa sympatycznej pary Gaza i Sue z liverpool'skiego craftu Mad Hatter. Właściciele nie planują większego rozwoju swojego browaru, zadowalają się niewielką 10 bbl (16 hl) warzelnią (najpopularniejsze rzemieślnicze minimum na Wyspach), która - jak przekonują - daje im możliwość elastycznego eksperymentowania w ramach niewielkich warek piwa. Testowany "Sorachi Face Hugger" ma być ciekawą interpretacją stylu saison obficie nachmielonego chmielem Sorachi Ace. Piwo miało premierę wiosną ub. roku.
BARWA: złota
ZAPACH: intensywne nuty drożdżowe w stylu belgijskim, aromat kwaskowatych, przefermentowanych owoców, banany, dużo słodyczy, po ogrzaniu - nuty korzenne, gł. goździkowe
SMAK: wyrazisty, szorstko-słodki bukiet drożdżowy to z jednej strony drapiące w gardło przyprawy korzenne (przede wszystkim ostry, cierpkawy goździk), z drugiej łagodna, słodka bananowość wzmocniona chmielowym aromatem kokosa; piwo przede wszystkim tryska klasyczną belgijską drożdżowością, spychając charakterystyczne nuty chmielowe na dalszy plan; co prawda swoją szansę dostały tu także kwaskowate nuty owocowe (takie agrestowe jakieś) oraz spora, ziemista goryczka, mimo to połączenie silnych belgijskich fenoli z mdławym kokosem Sorachi Ace nie za bardzo do mnie trafia.
Nasuwa mi się myśl, że przyporządkowanie tego piwa do stylu saison jest nieco na wyrost i wyczuwam tu zabieg marketingowy. Pomijając sporą zawartość alk. brakuje tu typowych dla stylu nut wiejskich, lekko dzikich - ot, taki nowofalowy belg po prostu.
alk. 6,3%
Trafiają na rynek kolejne piwa sympatycznej pary Gaza i Sue z liverpool'skiego craftu Mad Hatter. Właściciele nie planują większego rozwoju swojego browaru, zadowalają się niewielką 10 bbl (16 hl) warzelnią (najpopularniejsze rzemieślnicze minimum na Wyspach), która - jak przekonują - daje im możliwość elastycznego eksperymentowania w ramach niewielkich warek piwa. Testowany "Sorachi Face Hugger" ma być ciekawą interpretacją stylu saison obficie nachmielonego chmielem Sorachi Ace. Piwo miało premierę wiosną ub. roku.
BARWA: złota
ZAPACH: intensywne nuty drożdżowe w stylu belgijskim, aromat kwaskowatych, przefermentowanych owoców, banany, dużo słodyczy, po ogrzaniu - nuty korzenne, gł. goździkowe
SMAK: wyrazisty, szorstko-słodki bukiet drożdżowy to z jednej strony drapiące w gardło przyprawy korzenne (przede wszystkim ostry, cierpkawy goździk), z drugiej łagodna, słodka bananowość wzmocniona chmielowym aromatem kokosa; piwo przede wszystkim tryska klasyczną belgijską drożdżowością, spychając charakterystyczne nuty chmielowe na dalszy plan; co prawda swoją szansę dostały tu także kwaskowate nuty owocowe (takie agrestowe jakieś) oraz spora, ziemista goryczka, mimo to połączenie silnych belgijskich fenoli z mdławym kokosem Sorachi Ace nie za bardzo do mnie trafia.
Nasuwa mi się myśl, że przyporządkowanie tego piwa do stylu saison jest nieco na wyrost i wyczuwam tu zabieg marketingowy. Pomijając sporą zawartość alk. brakuje tu typowych dla stylu nut wiejskich, lekko dzikich - ot, taki nowofalowy belg po prostu.
Attached Files
