Badger, Fursty Ferret

[moonjava]

4,4%

Kolor: ciemna słomka, ze złocistymi przebłyskami
Piana: gęsta, znika powoli, drobna na górze
Zapach: średnio intensywny, dość krótki, wyraźne pozostałości rozkładu drożdzy, później troche słodu i czekolady, na koniec kawa i odrobina chmielu. Nie mogłem sie zdecydować - ni to ciężki, ni to świeży...
Smak: pełne ale krótkie; wyraxna, mocna goryczka oraz metaliczny posmak, słabo słodowe.

Ogólnie piwo to zdąża w strone ciężkiego, pełnego; jednak ma pewne braki.

[dziku]

Prezent od przyjaciela, który na święta przybył z wyspy w rodzinne strony.

Opakowanie: Butelka z niebarwionego szkła, bardzo estetyczna z wytłoczonym logo browaru (borsukiem), nazwą oraz datą powstania. Na etykiecie najfajniejsza jest fretka leżąca pod beczką i czekająca na krople piwa spadające z kranika.
Kolor: Bardzo ładny, taki "koźlakowo" ciemnobursztynowy, klarowne.
Piana: Gęsta, drobno i średniogrudkowa. Drobna piana w postaci centymetrowej warstwy pozostaje obecna do końca konsumpcji.
Zapach: Orzeżwiający. Nuty czekoladowo - kawowe i chmielowe. Bez wrażenia słodkości.
Smak: raczej wytrawny. W trakcie picia nie odczułem zapowiadanej przez zapach intensywnej goryczki - pojawiała się ona w ustach już po przełknięciu piwa. Nuty słodowe bardzo delikatne i przyjemnie zbalansowane posmakiem czekoladowo owocowym (gorzka czekolada + suszone owoce)
Nagazowanie: Bez zarzutu.

Ogólnie - bardzo mi smakowało i mam nadzieję do niego wrócić. Pite pod fajeczkę nabitą tytoniem Dunhill Standard Mixture Medium z którym stworzyło znakomity zestaw (pomimo początkowych obaw czy dobrze się zakomponuje z tytoniem o sporej zawartości Latakii)

[sibarh]

Badger, Fursty Ferret

Butelka 0,5 litra, alkohol 4,4 %, eks. brak, kapsel firmowy
Kolor - miedziano-herbaciany, klarowny
Piana - drobniutka, średnio wysoka, średnio trwała
Zapach - lekki słodowo-ziołowy
Gaz - ok
Smak - średnia nuta ziołowa, średnio słodkie, ziołowa goryczka w tle
Poprawne lekkie ale

W moim "zbiorze" piw zagr. nr 3063

[sibarh]

Piwo:

[wpadzio]

Barwa bursztynowo-miedziana. Klarowna.
Lekko beżowa piana jest całkiem mięsista. Ma drobną teksturę i gęstą strukturę. Ma również sporą tendencję do lepienia się do szkła. Pozostaje na powierzchni znacznymi wysepkami.
Aromat słodowy miękki, z bardzo mocną chlebowością. Delikatne nuty owocowe w dalszym tle.
W smaku wyczuwalna wyraźna słodowość z drożdżowym posmakiem. Goryczka niezbyt wysoka, schowana w tle, pozostaje krótko w posmakach wraz z drożdżami. Do tego tego lekka skórka orzecha włoskiego. Również nieznaczny diacetyl (masełko).
Nagazowanie przeciętne, w bitterowej normie.
Opakowanie to przeźroczysta butelka z wytłoczeniami. Oszczędne, ale stylowe graficznie. Zasadniczo jak u sibarha powyżej - sympatyczne gryzonie przy beczce. Zmianie uległo jedynie logo browaru - borsuk się rozciągnął i stanowi tło dla napisu zamiast dotychczasowej szarfy. No i kapsel teraz jest pomarańczowy. Woltaż bez zmian - 4,4%

Dość przeciętny ejl. Nieco drażni nadmierna obecność drożdży, brakuje zaś owocowych estrów. Pije się jednak bezstresowo - piwo nie jest ciężkie i typowo degustacyjne (co oczywiście nie musi być zaletą). Do tego posiada jak na bittera zaskakującą swoją trwałością pianę. Ogólnie ode mnie 7 w skali 1-10.

Tradycyjne podziękowania dla brytyjskiego łącznika - Lagrimy

[Pancernik]

Chyba browar nazywa się Hall & Woodhouse, ale i tak borsuk jest fajniejszy .
Jedno z piw, przytarganych przez małżonkę z wizyty na wyspach, okazało się być "fretkowym" ejlem z Dorset.
Piwo jest miodowozłote, ma białą, drobną, lecz generalnie nieszczególną pianę.
Pachnie zaskakująco - skunowato (no chyba, że tak cuchną fretki... ), w tle mieszanka słodowo-chmielowa.
Smakuje nieco tępawo, goryczka ze słodową podbudową i jakimś posmaczkiem, który - nie wiem, dlaczego - kojarzy mi się z zupą pieczarkową... .
Gazu klasycznie mało, biała przezroczysta flaszka, eta z borsukiem, pod nim beczka, wokół której ganiają się fretki.
Biorąc pod uwagę nakład sił i środków na ten prywatny import, to trochę mnie ten ejl rozczarował.

[Oskaliber]

Kolor: Jasnobursztynowy, klarowny.
Piana: Biała, obfita, gęsta, dosyć trwała. Opada do dziurawego kożucha oblepiając szkło.
Zapach: Słodowość, karmel, lekka ale'owa owocowośc, minimalny chmiel i szczypta diacetylu.
Smak: Treściwość średnio niska. Słodowość, odrobina karmelu i ziemistej chmielowości. Lekka kwaskowatość taka jak w wodzie gazowanej. Lekki diacetyl. Goryczka średnio niska.
Wysycenie: Dosyć wysokie, jak na bittera nawet bardzo.
Ogółem: Takie sobie.

[Javox]

Piana - średnia potem cienka warstewka i lacing dość ładny.
Barwa - jaśniejszy bursztyn.
Gaz - średni.
Aromat - orzechowo ziołowy i lekko owocowy.
Smak - ciasteczka, mała goryczka na ziołach i słodzie.

Lekko łodygowe, słodkawe. Pod koniec ziołowo jest konkretnie, spora goryczka ziołowa.

Spokojnie wypijalne piwko .

[Javox]

Klasyczny ejlik zmienił lekko swoje opakowanie...

[Javox]

Piwo znowu zmieniło wygląd, tym razem dość mocno...
Główny motyw trochę nawiązuje do sporo starszej wersji.

Smak bez zmian