BrewDog, 5 A.M. Saint

[KarlPopper]

Aromat: mocne cytrusy i zioła, ale niestety szybko uciekają.

Melanoidy a'la kwas chlebowy, bogata paleta smakowa, ciekawe piwo, tylko goryczka mogła by być mocniejsza.. jednak jest, ale mogła by być lepsza. Ziołowość i słodowość co najmniej jak byłoby to IPA, a przecież jest jedyne 5 abv i Bardzo miły ziołowy posmak.

piękna piana, piękne nuty żywiczne. Brew Dog po raz kolejny dał czadu!

Kolejny świetyny Brew Dog, genialna dawka chmieli. Chyba najbardziej leśno-ziołowy Brew Dog.

[meszek0009]

Kolor - bursztynowy, wpadający w czerwony, lekko zmętnione.
Piana: Beżowa, ładnie się tworzy i oblepia szkło, ale trochę za szybko się dziurawi i opada, ale pozostaje kożuszkiem do końca.
Zapach: Tak jak już dużo osób pisało - aż szkoda pić, można by tylko wąchać . Amerykańskie chmiele bardzo wyraźne, ale nie tak jednoznacznie, balans pomiędzy cytrusowym a żywiczno - ziołowym aromatem idealnie zachowany, wszystko uzupełnia słodki i przyjemny aromat mango. Po ogrzaniu uwidacznia się karmel. Wszystko na swoim miejscu, idealnie.
Smak: - Znowu te chmiele takie niejednowymiarowe, ale jednak na pierwszy plan wysuwa się żywiczność, za nią cytrusy i tropiki, idealnie zbalansowane. Goryczka jest dość mocna, ale nie uderza od razu i nie wykręca, nie zalega. Jest ta karmelowa podbudowa, zwłaszcza po ogrzaniu. Po chwili dochodzi też taki miodowy posmak. Bardzo pijalne ( "na szczęście", w sklepie były tylko dwie sztuki i trzeba specjalnie z kierownikiem gadać żeby je sprowadzał, bo inaczej to by mnie puściło z torbami to piwo - 13 zł za butelkę 0,33).
Wysycenie: Trochę poniżej średniego. Niby do stylu powinno być nieco wyższe, ale ja preferuje właśnie trochę zaniżone, więc dla mnie idealne.
Opakowanie: Bardzo ciekawe, wszystkim znane.

Muszę powiedzieć, że zachwycił mnie ten balans aromatów ( nie tak jak w dużej części wszelakich IPA, które są albo bardziej żywiczne albo bardziej cytrusowe; nie mówię, że to bardzo źle, ale to piwo ma wszystko w jednym i jest miłą odmianą ), rześkość i ta słodowość z bardzo nienachalnym karmelem gdzieś w tle. Jak tylko pojawi się w sklepie to odżałuję te 13 zł i na pewno powtórzę. Swoją drogą, w Elblągu, gdzie często graniczy z niemożliwością dostać cokolwiek z choćby AleBrowaru znalazłem dziś taką perełkę. Szok i niedowierzanie .

4,75 / 5

[Mars276]

Kolor: Miedziany. Idealnie klarowne.
Piana: Obfita, drobnopęcherzykowa. Niezbyt trwała i pozostawiająca śladowy lacing.
Zapach: Herbaciany zahaczający o earl grey. Jest to, jak sądzę, wynik połączenia ciemniejszych słodów z amerykańskimi chmielami. Super sprawa. Jak się wwąchać w pokal, czuć jeszcze odrobinkę kawy.
Smak: Herbata, bergamotka, cytrusy, odrobina karmelu. Niska goryczka, akurat do tego piwa pasuje. Piwo jest raczej wytrawne. Bardzo przyjemne piwo.
Wysycenie: średnie - idealne.
Opakowanie: stara etykieta Brew Doga. Lubię tę stylistykę. Brakuje, jak zawsze, konkretów w kwestii składu, ale można je łatwo znaleźć ns stronie internetowej.

Piwo nie jest jakoś super odkrywcze, ale jest bardzo dobre i w tym stylu zasługuje na ocenę 4,5/5.

[outlaw]

Świeży BrewDog 5 A.M. Saint. Nowa etykieta i kapsel (co mnie osobiście cieszy bo dochodzi do kolekcji)

W smaku i aromacie mocno wyczuwalne chmiele. Kolor bursztynowy wpadający w czerwień. Piana beżowa i oblepiająca szkło, trwała. Bardzo dobre piwo.

[sibarh]

Nowa etykieta i kapsel

Foto:

[Dreamer]

styl: amber ale
alk. 5,0%

Kultowy amber BrewDoga warzony od początku istnienia browaru, w końcu również (obok Punk IPA) zmodyfikowany przez "centralny wyrównywacz". Jakoś tak na początku 2011 r. klienci zwrócili uwagę, że piwo nagle złagodniało - jest ciemniejsze niż zwykle (pytano nawet o zmianę zasypu), mniej goryczkowe i lekko czekoladowe w posmaku. Było to w okresie, gdy browar tworzył ofertę swoich "headliners" - wygładzonych piw z oferty podstawowej, dostępnych w supermarketach dla mas. Łatwo można się domyślić, że wielbiciele piwnych doznań nic tu raczej dla siebie nie znajdą. Co więc zostało z dawnej legendy?
Piwo wciąż warzone jest na zasypie z pięciu słodów (Extra Pale, Caramalt, monachijskiego, Crystal i Dark Crystal), z dodatkiem pięciu chmieli (Cascade, Amarillo, Nelson Sauvin, Simcoe, Centennial - Nelson i Amarillo do kotła, reszta na cichą). IBU: słabiutkie 35.

BARWA: bursztynowa
ZAPACH: intensywne aromaty chmielowe, skręcające nieco bardziej w stronę nut leśnych, żywicznych, rześkich cytrusów, z nieco póżniejszym wejściem słodkiej egzotyki delikatnie przenikającej się z karmelową słodowością - rewelacja!
SMAK: tu już niestety słabiej: owszem, jest aromatycznie, ale wszystkie chmielowe aromaty (żywiczne, cytrusowe) są wyraźnie przytłumione, tworzą jedną, świeżą, rześką nutę aromatyczą, ale nie na tyle wyrazistą, żeby wyróżnić się na tle coraz mocniejszej słodowości; po drodze pojawia się jeszcze lekki ziemisty akcent, a później wchodzi już słodka karmelowość, w sumie mało ciekawa, płaska (trudno doszukać się tu występujących w dobrych amberach nut orzechowych, biszkoptowych, owocowych), bez wyrazu, z jednym tylko charakterystycznym akcentem - jeszcze słodszym, czekoladowo-miodowym posmakiem; jak dla mnie, piwo robi wrażenie dość tępego; może gdyby goryczka była większa (nie czuć jej prawie wcale), byłoby lepiej

[Javox]

Piana - średnia ale dość trwała. Około 5 mm kożuch nie chciał opaść.
Lacing - dość ładny, krążkowanie i drobniutkie, gęsto siane punkty zajmujące 100% szkła.
Barwa - ciemna miedź, czerwonawa do rubinowego.
Gaz - średni.
Aromat - mini zioła, słodka egzotyka, trochę żywicy iglastej.
Smak - bliżej wytrawnego, lekko wodniste, nie słodkie. Ziołowość, gorzkawa cytrusowość.

W zapachu słodko w smaku gorzkie zioła i cytrusy... całkiem ciekawie.