Williams Bros (New Alloa), Good Times

[Makaron]

Kolejne piwo z browaru w Alloa. Ale który bym wrzucił do kategorii Golden Ale. Czyli jasne w miarę lekkie i bardzo aromatyczne.
Zapach to mieszanka owocowych aromatów charakterystycznych dla ale i umiarkowanego aromatu chmielowego.
Smak lekko mineralny i owocowy, smaki chmielowe na drugim planie.
Niestety czegoś brakuje w tym piwie, ale mimo to warte spróbowania.

[cap-n-go]

Drugie piwo z browaru rzemieślniczego braci Williams, które mam przyjemność pić - po wybitnym Gold Ale. Barwy nie opisuję z uwagi na marne oświetlenie i porę spożywania, piana bardzo drobna, lekka ale dość trwała. Smakowo niestety duże rozczarowanie, prawdopodobnie przez wrażenia po Gold Ale - ziołowa, trawiasta gorycz z wspomnianą przez Makarona niezbyt przyjemną mineralnością podkreślaną dodatkowo zbyt wysokim nasyceniem piwa. Oczywiście nie jest w żadnym wypadku złe piwo, pije się je dość przyjemnie, ale o ile poprzednika kupiłbym jeszcze nie raz i z całą mocą polecał, o tyle Good Times nie będzie już raczej powtórzony.

[sibarh]

Foto:

[wpadzio]

Barwa złocista, klarowna.
Piana o drobnej teksturze. Na powierzchni robi się po nalaniu, niewielka mięsista czapa. Utrzymuje się długo i redukuje do dość znacznej szumowinki. Na ściankach pozostawia spore krzaczki.
Przyjemny, rześki, choć niezbyt intensywny aromat. Zbudowany z kwiatowych i cytrusowych nut.
Smak delikatny jak na brytyjskiego elja. Na pierwszym planie nieco przytłumiona nuta cytrusowa, szybko przechodzi w niezbyt wyrazistą grejpfrutową goryczkę. Finisz jednak mało wyraźny, posmaki też nikną bardzo szybko. Brakuje tutaj nieco treściwości. W składzie, poza chmielem, także kwiat dzikiego bzu i agrest, choć przyznam się szczerze moje kubki smakowe zupełnie tego nie wyczuły.
Nagazowanie na niskim, akceptowalnym poziomie.
Bardzo ładnie oklejona butelka, co widać na zdjęciu sibarha. Ciekawa grafika i wzornictwo. Kapsel firmowy. Alkohol 5,0%

Piwo o mało wyrazistym charakterze. Brakuje mu nieco treściwości. Po niezłym początku okazuje się zbyt wodniste. Choć nie powala, obiektywnie jednak pije się je dość gładko, co może być atutem w oczach przeciwników chmielowego wykręcania gęby, chcących spróbować czegoś z Wysp. 7 w skali 1-10.

[DonZ]

Piana: Biała, drobno pęcherzykowa niewysoka, szybko opada ale pozostaje by zostać nikłym wianuszkiem.
Kolor: Żółte, jasnozłote. Klarowne choć zamglone, ale bardzo ładnie to wygląda.
Aromat: Przyjemny owocowy trochę cytrusowy odrobinę wpadający w aromat arbuza(?) lub gumy do żucia, ciężko nazwać.
Smak: Interesujący, kwiatowy dalej taki odmienny zapewne czytając etykietę jest to agrest. Goryczka zdecydowana choć średnia. Piwo zdaję się być takie średnie w odbiorze brakuje pełni ale też nie jest to też nie jest bardzo wodniste.

Interesujące piwo z niewysokim wysyceniem, z pewnością parę szklaneczek można by było wychylić, choć dopiero po czasie da się wyczuć, że coś tam miejsca w żołądku zajmuje.