Tweet
Browar w walijskim Wrexham warzy tylko piwa dolnej fermentacji. Jak na Wielką Brytanię to mocno oryginalne, ale taka jest historia browaru.
Założyli go imigranci z Niemiec w 1881/2 r. Padło na Wrexham ze względu na wodę, dzięki której już było tam kilkanaście browarów (ejlowych).
Potem browar zmieniał właścicieli, aż stał się własnością Carlsberga, który go zamknął. W XXI wieku browar reanimowano w mniejszej skali.
Zakupiono sprzęt u Kaspara Schulza, bo postanowiono wrócić nie tylko do historycznej nazwy, ale i sposobu warzenia.
5,0% alk.
Aromat - wyraźny słód z suszonym ziarnem i trochę czymś jak syrop ze słodu (ale nie karmel), nieco chmielu
Piana - wysoka, zwarta, trwała z kożuszkiem, trochę zostaje na szkle
Barwa - złota
Wysycenie - żywe, wyraźniejsze, musujące
Smak - słodowy, zbożowy, trochę suszonego ziarna, czy nawet skórki chlebowej, lekka, ale dłuższa goryczka
Treściwość - wysoka, solidna pełnia
Dość oryginalny, wyraźny, nawet esencjonalny profil słodowy, niespecjalnie typowy dla pilsów. No chyba, że walijskich
Jako piwo solidne i dobrze pijalne.
Założyli go imigranci z Niemiec w 1881/2 r. Padło na Wrexham ze względu na wodę, dzięki której już było tam kilkanaście browarów (ejlowych).
Potem browar zmieniał właścicieli, aż stał się własnością Carlsberga, który go zamknął. W XXI wieku browar reanimowano w mniejszej skali.
Zakupiono sprzęt u Kaspara Schulza, bo postanowiono wrócić nie tylko do historycznej nazwy, ale i sposobu warzenia.
5,0% alk.
Aromat - wyraźny słód z suszonym ziarnem i trochę czymś jak syrop ze słodu (ale nie karmel), nieco chmielu
Piana - wysoka, zwarta, trwała z kożuszkiem, trochę zostaje na szkle
Barwa - złota
Wysycenie - żywe, wyraźniejsze, musujące
Smak - słodowy, zbożowy, trochę suszonego ziarna, czy nawet skórki chlebowej, lekka, ale dłuższa goryczka
Treściwość - wysoka, solidna pełnia
Dość oryginalny, wyraźny, nawet esencjonalny profil słodowy, niespecjalnie typowy dla pilsów. No chyba, że walijskich
Jako piwo solidne i dobrze pijalne.
Comment