Latgales Alus, Latgale Nepasterizets (Sviesus)

[nietzschee]

Jasne niepasteryzowane, ekstrakt 11%, alko 4,5%, warzone w Dyneburgu, czyli Daugavpils

Wygląd: Złociste, klarowne, piana ładna drobna, schodzi do pół centymetra i dosyć długo się utrzymuje, jakiś lacing zostawia.

Zapach: to jest najbardziej walące ruskim szampanem piwo jakie miałem okazję pić, ruski szampan i czerwone jabłko.

Smak: Bardzo szampański, bardzo kwiatowy, bardzo jabłkowy, jakby odrobinę miodowe, chlebowe, ogólnie dosyć słodkie i na kontrę mocna goryczka, ale tak jakby się nie balansowały, jest i słodkie i goryczkowe jednocześnie, sporo tu też chmielu, jakiejś pieprzności, taka zielistość w posmaku – to może pils miał być?. Wysycenie potworne, może to i dobrze. Przedziwne piwo, nie wiem czy ono jest tak wadliwe, choć intrygujące , czy tak Łotysze widzą lagera/pils.

[darekd]

Piwo z Dyneburga (Łatgalia czyli dawne Inflanty), ale słód mają ze wschodniej Słowacji,
kupione w Polsce, we francuskim Carrefourze

Aromat - słodowe tony, takie chropowate, nieprzyjemne, dodatkowo jakby utlenione (mokry karton), ciut goryczki i owoców
Piana - wysoka, raczej gęsta, dość trwała
Barwa - złota, klarowne (filtrowane)
Wysycenie - umiarkowanie wysokie, musujące, trochę szczypie
Smak - znowu nieciekawy słodowy profil - taki trochę rozmoczony chleb z cukrem, nieco cukrowo-landrynkowym posmaku, jest zbożowa szorstkość, trochę tonów jasnych, słodszych owoców. Jest też sporo goryczki od chmielu, ale też od szorstkości słodowej. Goryczka dość krótka.
Treściwość - jak na 11% spora

Dość oryginalne, ale raczej nie na plus. Wspomniana słodownia (Michalovce) produkuje głównie na na rynki wschodnie (z Polską, Rumunią i Mołdawią). Nie chcę wyciągać jakiś specjalnych wniosków, jednak to słód odgrywa główną rolę w produkcie, a nie jakieś regionalne (np. w tym wypadku łotewskie interpretacje warzenia, cokolwiek by nawet nie napisali na ładnej etykiecie).