Pierrwszy Chmiel, The Monik

[Petitpierre]

Było mi bardzo miło,. że Kentaki pamiętał o mnie i sprezentował mi to piwo. Nie piłem innych piw Kentakiego-nadrobimy jak mniemam, więc nie mogę się odnieść, ale o tym, mogę dwa słowa naskrobać, i pewnie dlatego Kentaki dał mi to właśnie piwo, jakby czuł, że moja branża.

Meritum, 42 blg (można? Można!) i 16vol (już się tutaj nie pytam). Jest to dzisiejszy RIS niegdysiejszy Imperial Stout Porter.

Piany brak tak jak powinno być. Piwo jest bardzo ciemne, brąz Van Dycka, ale nie czerń.

W aromacie czekolada w płynie, rodzynki w alkoholu, nie koniak, bardziej armaniak, agresywność połączona z aksamitnością. Śliwki suszone, ale nie sechlońskie, tylko dostojne renklody. Wino moscatel, odrobina wiśni jak spod porto vintage. Nuta dolna bakalie, suszone morele, wyczuwalny alkohol.

W smaku kakao, kawa ziarnista, bez mleka, smak dość wytrawny, na finiszu też brak nut słodkich, za to trąci starą, dobrą orzechówką. Konsekwencja ponad wszystko.

Ja to kupuję, ja to lajkuję

[Petitpierre]

Tą razą otrzymałem Moje Peru czyli solidny porter bałtycki 26 blg 10%

Ziarnisty, bakaliowy, wiśnie kandyzowane, kardamon, alkohol niewyczuwalny, słodycz nienachalna. Nuta dolna bardziej kwiatowo-korzenna. Smak palony, przyjemny, goryczka delikatna, ale wyraźna. Bardzo dobre, przyjemne, na finiszu lekko kwaskowate.

Dzięki wielkie za pamięć

[kentaki]

To jest MOJA PERU

[Petitpierre]

Przeoczenie, mea culpa. Skąd taka nazwa? Od niego zaczęliśmy wczoraj i zostało piwem wieczoru

[kentaki]

To jak idealna kochanka, niedościgła i tajemnicza

[Petitpierre]

Mogę się odnieść do tego The Monika po czasie, a upłynęło trochę: dużo śliwki, smaru, petroleum, huta albo destylarnia rhum'u, chleb wileński, rodzynki w rumie, gianduia. W nucie dolnej melasa, kokos, nawet banan, nadal w rejestrach około-rumowych. W smaku bardzo słodkie, lekko palone, nie szczypie, czekolada do picia, bez mleka, kwaskowate odrobinę, ale goryczka czekolady wędzonej (?) to niweluje. Można trzymać, można pić, taka hybryda.