Mikrobrowar Piwoholiczny, Jerzego "Parszywa trzynastka"

[joelka]

Jak wnioskuję po dacie warzenia piwo swoje przeleżało (wystało) i można nim uraczyć podniebienie.
Przy wlewaniu do szklanicy najlepiej mieć drugą w pogotowiu gdyż piana przerasta oczekiwania. Jest gęsta, mocna i dotrwała do samego końca degustacji.
Z pianą kontrastuje wspaniały ciemny bursztyn lekko mętny ale nie trudno dostrzec CO2 unoszącego się ku górze.
Słodki karmelowy zapach a w smaku miłe zaskoczenie: pełnia goryczy.
Piwo wydało mi się mocne i konkretne w smaku.
Szkoda, że nie miało etykiety, bo nic mi już po nim nie zostało.

[Chris]

Czas na mnie z oceną.Piana....wręcz natrętna...nie chciała opaść.Nagazowanie z początku spore,później idealne.Zapach słodowo-owocowy.Kolor czysto miodowy.W smaku wyraźnie odznacza się lekka słodycz którą po chwili przebija sympatyczna goryczka.Myśle ze to jedno z czołowych piw Jerzego! Na szczęście w szklanicy jeszcze troche zostało

[lzkamil]

Nie wiem czy opisuję pod odpowiednim tematem, w razie czego sam piwowar mnie poprawi a odpowiednie służby przeniosą posta

Jasnobursztynowe, lekko mętne, bardzo mocno nagazowane, z dużą i bardzo trwałą pianą.
Zapach na początku zupełnie pszeniczny (chociaż warzone bez słodu pszenicznego), pod koniec picia przeszedł w bardziej owocowy, właściwy dla górnych drożdży.
Smak zmieniał się w trakcie picia jak kameleon. Po wyjęciu z lodówki pierwsze łyki to świeża cytrynowo-drożdżowa pszeniczka (wtedy zapytałem Jerzego jakich słodów użył), potem wyszedł chmielowy i lekko słodowy smak dobrego lagera, przypominał Pilsa z Bierhalle (padło pytanie czy to dolna fermentacja - znowu pudło) a dopiero pod koniec wylazł treściwy owocowo-słodowy smak porównywalny z belgijskimi triplami, aż nie mogłem uwierzyć że ma tylko 12 blg.
Wypite na przytułku u Jerzego po powrocie z Instytutu. Jerzy - wielkie dzięki za znakomite piwko!

[jerzy]

aż nie mogłem uwierzyć że ma tylko 12 blg.

13° - zgodnie z nazwą.

[naczelnik]

Schłodziłem naturalnie, za oknem , a mimo tego, zechciało uciekać ze szklanki. Trochę przegazowane, ale ma to też swój urok - bąble podtrzymują pianę do samego końca degustacji.
Goryczka solidna.
Wysycenie ciut przesadzone.
Przed wystawieniem za okno idealnie klarowne; po wychłodzeniu zmętniało - normalka w naszym klubie , nie jest jasne.
Aromaty owocowe, ze wskazaniem na jabłka - to wyczuwają moje nozdrza.

Nie pamiętam, żebym kiedyś degustował piwo Jerzego w domowym zaciszu. Jerzy pewnie też nie pamięta, kiedy degustował moje. I to trzeba zmienić