MJP, porter (warka #12)

[jerzy]

Piwo bardzo ciemne, dopiero pod silnym światłem staje się rubinowe. Klarowne.
Nagazowanie początkowo bardzo silne, niemniej nawet to nie jest w stanie utrzymać piany choć przez chwilę.
Zapach miły, słodkawy - po prostu porterowy.
W smaku dominuje cierpkość palonej słodyczy potęgowana przez wyraźne akcenty chmielowe. Bardzo dobre. Zupełnie nie czuć alkoholu - w pierwszej chwili myślałem, że mam do czynienia z jakimś lżejszym ciemniaczkiem. Jednak uderzyło mi do głowy nim dopiłem do połowy, musiałem nawet zrobić sobie piętnastominutową drzemkę - po czym ochoczo przystąpiłem do konsumpcji reszty.

[Marcin_wc]

MJP Stout warka nr.12

Kolor: Bardzo ciemny, z karmelowymi refleksami.
Piana: Gęsta, śmietanowa, ale w konsystencji, bo jeśli chodzi o kolor, to wygląda jak kawa z dużą ilością mleka, w miarę trwała.
Zapach: Dużo palonych nutek, trochę porterowej słodkości.
Smak: Mocno palony, trochę gorzkiej czekolady, odrobina karmelowej słodyczy w tle, alkocholu brak, goryczka znikoma.
Nasycenie: Małe, odpowiednie do tego piwa.
Opakowanie: Czarny kapsel z logiem browaru, ładnie się prezentuje.

Piwo rzeczywiście jest troche porterowe, chociaż jak na portera za lekkie, kiedyś podobno było gorzkie i o wiele bardzie stoutowe.

[Shlangbaum]

Piwo się już swoje odleżało w związku z czym efekty smakowe są inne.

Dominuje alkohol oraz karmelowa słodowość. W zapachu czuć troszkę słód i zdaje mi się paloności. Piana jest bardzo trwała. Beżowa i drobnopęcherzykowa. Kolor jest brunatny. Przyznam, że gdyby nie to, że podzieliłem się piwem z takim jednym lajboCKiem to bym się nim upił

Dzięki Maciek za piwo Pierwszy raz koszowałem tak odleżanego stouta/portera i naprawdę jestem pod wrażeniem (biorąc pod uwagę opisy moich poprzedników) jak bardzo zmienia się piwo pod wpływem wielomiesięcznego leżakowania.

[e-prezes]

mocne, oj bardzo... kopie po głowie... w smaku wytrwane, od palonych słodów -> vide portery bałtyckie; oleiste, lepkie mimo tak długiego leżakowania. piana początkowo duża, ładna, droboziarnista, opada, ale zostaje nielichy dywanik do końca. bukiet jak w #14, ale łagodniejszy (może to te drożdże taki bukiet tworzą?). wielkie dzięki za możliwość skosztowania długo leżakowanego piwa - sam takiego nie produkuje