Piwni święci i święte

[superprzemek]

Ostatnio nawet sporo czytałem o historii piwa i zauważyłem że każda kultura miała swojego "opiekuna" piwa. Tak więc może stworzymy panteon piwnych świętych, bóstw i bożków.

Ja wiem że w Babilonie za czasów Hammurabiego i Nabuchdonozora II, boginią piwa była NIDABY.

[pjenknik]

W Europie mamy świętego Gambrinusa.

[maryhh]

W mitologii celtyckiej był niejaki Goibniu - Bóg kowali, syn bogini Danu. Robił miecze, które zawsze trafiały wroga i posiadał tajemnicę wiecznego życia. Jako mistrz browarnictwa był niedościgniony - jego piwo dawało pijącemu nieśmiertelność. Walijczycy nazywali go Govannonem.

[Krzysiu]

święta Hildegarda z Bingen (autentyczna święta, a nie jakaś sztukowana) - w 1071 r. jako pierwsza w Europie opisała w swoim zielniku sztukę dodawania chmielu do piwa.

[piwo]

I legendarna święta Piva di Varka.

[vonprzemas]

swięci piwni

Byli też dwaj Święci Arnoldowie /Arnulfowie/
Byl tez legendarny ksąże Brabantu Jean Primus /po zniekształceniu Gambrinus/
POzdrawiam
Przemek od "piwa historii niezwykłych"

[Piecia]

kilka miesięcy temu otrzymałem z jednego z marketów informację handlową zatytułowaną: dzień św. Patryka - patrona Irlandii i piwa.....

[Krzysiu]

Świętym (i piwnym patronem Dolnego Śląska) powinien zostać książę ścinawski Konrad Garbus. Jako młodszy syn nie mógł zostać następcą stolca książęcego, więc biorąc pod uwagę jego mankamenty fizyczne przeznaczono go do stanu duchowego. Pędził więc sobie był spokojny żywot prepozyta katedry wrocławskiej, gdy książę wrocławski Henryk wraz ze szwagrem Albrechtem, wyniku jakichś niejasnych machinacji, mianowali go "arcybiskupem" Akwilei. Książę w podróż wyruszył, ale gdy po drodze dowiedział się, że w Akwilei nie ma piwa pszenicznego, do którego przywykł we Wrocławiu, a wszyscy piją wino, zawrócił do domu. Wkurzyło to tak bardzo księcia Henryka, że wtrącił Konrada do lochu, co tak podkopało jego zdrowie, że wkrótce po wyjściu wyzionął ducha.
Powyższa sytuację opisał Długosz, srodze ganiąc Garbusa, bowiem przecież "mógł sam pszenicy kupić i piwo warzyć". Za Długoszem powtarzają to inni literaci, pospolicie zresztą powtarzając XIX-wieczny błąd, mianowicie piszą o biskupstwie w Salzburgu, nie w Akwilei.