Nie lubię Belgów-spowiedż dziecięcia wieku(ubiegłego)

[snorre]

A propos subsekt ja zdecydowanie nie lubię Czechów (i piw - są nudne, i przyznam bez bicia że jestem czechofobem) czym zdecydowanie narażę się wielu wielbicielom tego ludu za naszą południową granicę - a wiem, że są tu tacy i zaraz mnie zniszczą
Co do piw belgijskich - są dobre, i są takie przereklamowane. W przeciwieństwie do innych jednak preferuję triple albo wręcz quadruple.

[Mason]

To jak już bawimy się w wyznania, to ja wyznam że piwa Chimay nie rzuciły mnie na kolana. Za to uwielbiam kwaśne piwa belgijskie, niebo w gębie

[Promil03]

Każde piwo jest sesyjne, tylko sesja bywa krótka.

Cudowne

[dreads]

A ja dla odmiany belgijskie piwa lubię A Wity to wprost ubóstwiam, wolę szczerze mówiąc belgijską wersję pszenicy niż niemiecką

To jak już bawimy się w wyznania, to ja wyznam że piwa Chimay nie rzuciły mnie na kolana.

Natomiast w tej kwestii też tak mam.

Ostatnio obrażam się na IIPAy

Słodkie, landrynkowe, czasem jak wata cukrowa, AIPAy lepsze

Ciemne pszenice to tez dziadostwo

Też nie mój styl. Z niemieckich to nie przepadam jeszcze za koźlakami.

Bałtyckie portery potrafią zmęczyć, trzeba trafić na dobry dzień, żeby naprawdę smakowały.

Od pewnego czasu natomiast mam okazję próbowania ciekawych ejli angielskich i szczerze powiem, że wyspiarskie piwa to dla mnie w tej chwili numer 1.

[Shedao]

Dołączam się do sekty, nie przepadam za belgijskimi piwami! Wolę jak piwo jest słabsze, jest go więcej i przyjemniej się pije.

[Sokół83]

Ja z kolei nie znoszę jasnej pszenicy w wydaniu niemieckim. Ciemną jeszcze wypiję, weizenbocków też kilka mi zasmakowało, ale picie jasnej męczy mnie już po kilku łykach. Za to witbiery wchodzą mi gładko, a już Viva la Wita to poezja.

Z piwami belgijskimi jest różnie - kilka mi zupełnie nie podeszło (np. Gauloise Ambree) inne mnie nie zachwyciły (Delirium Tremens, Brigand, Abbaye de Forest Blond), ale za to taki Rochefort 6 i 8, Tripel Karmeliet czy Florefee Prima Melior to niebo w gębie. Podobnie owocowe Lindemansy, gdzie kwaskowy smak piwa idealnie współgra z kwaskowym smakiem jabłek, wiśni czy porzeczek.

[Mikko]

Jedyna okazja żeby się ujawnić, zawsze to chciałem wyrzucić z siebie
- nie cierpię ciemnych piw, koźlaków i porterów wszelkiej maści

Uwielbiam czeskie dziesiątki, niemieckie pilsy koncernowe, wity, ejle (pejle i bittery) i altopodobne

[VanPurRz]

Piwo, wino, wódka. Aby dużo

[dadek]

A propos subsekt ja zdecydowanie nie lubię Czechów (i piw - są nudne, i przyznam bez bicia że jestem czechofobem) czym zdecydowanie narażę się wielu wielbicielom tego ludu za naszą południową granicę - a wiem, że są tu tacy i zaraz mnie zniszczą

Oj, lepiej było powyższego nie pisać! Już masz przechlapane! My czechofile już mamy Cię na czarnej liście.

[Robert13]

Najgorzej w tym wypadają blondy i triple, piwa pędzone białym cukrem. Takim nawet i rok leżakowania często nie pomaga.

Na pewno do jasnych piw nie pasuje wysoki alkohol, jednakże 7-8% krwistoczerwony i pełnosłodowy dubbel nie ma sobie równych.

[Kefir87]

To jest na tym forum choć jedna osoba, która lubi Belgi?

[vinhodoporto]

To jest na tym forum choć jedna osoba, która lubi Belgi?

Chyba nie czytałeś tego wątku

[grochal122]

Na pewno do jasnych piw nie pasuje wysoki alkohol, jednakże 7-8% krwistoczerwony i pełnosłodowy dubbel nie ma sobie równych.

I tutaj się z Tobą nie zgodzę.Ja,np. pijąc zimnego Duvela,który wchodzi tak samo gładko jak czeska dwunastka,momentalnie zapominam o jego mocy.A pózniej,to już nic nie pamiętam

[baania]

To jest na tym forum choć jedna osoba, która lubi Belgi?

Pewnie, ja lubię :-) ale za to lagery i jasne mdłe pszenice nie są dla mnie.

[Kolesław]

Nie można polubić belgijskich piw, gdy się podchodzi do nich jak do prostych lagerów.

Ciekawy obraz sekciarstwa z tego wątku wynika. Otóż okazuje się, że sekciarze nie lubią piwa.
Jeden lubi lagery i to wyłącznie czeskie, inny ale, ale tylko o mocy do 5,5 alk. itd. etc. Na łopatki rozłożyło mnie stwierdzenie, że to źle, gdy piwo nadaje się wyłącznie do degustacji - jedno i lulu do łóżka.
Przykre jest przy tym, że z niektórych (na szczęście tylko niektórych, sporo jest pół-żartem, pół-serio) postów, nie wprost, ale gdzieś w domyśle wyziera wyższość wyznawców jedynie słusznych stylów nad wyznawcami innych stylów niesłusznych, by nie rzec pogarda.

Jeśli wątek traktować jako swego rodzaju ankietę, to ja osobiście lubię piwo, wszystkie style - jedne bardziej, inne mniej; triple bardziej, krieki mniej. Oczywiście jest wyjątek - lagery z dodatkiem soków owocowych i miodu. Kiepskich krieków też to dotyczy, ale nie stylu jako takiego. Trudno by mi było jednoznacznie wskazać, które lubię najbardziej. Zależy to od pory roku, dnia, jedzenia i nastroju czyli widzi mi się. Dlatego podoba mi się obecna różnorodność.

Niewątpliwie jest twarde jądro. Coś do czego należy się odnosić, co stanowi punkt wyjścia. To jednak lagery (tradycyjne, np. frankońskie), ale wyspiarskie, ale też tradycyjne style belgijskie (klasztorniaki, dubble, triple i mocne belgijskie ale). Inne style belgijskie jak lambiki i to co jest robione na ich bazie, flamandzkie kwaśne i pewnie jeszcze by się coś znalazło, choć tradycyjne, powstające z grubsza według procedur zgodnych z wykorzystywanymi do tworzenia piwa, po prostu piwa, to jednak w końcowym efekcie zbyt są odmienne od głównych nurtów i rzeczywiście trudno oczekiwać by cieszyły się powszechnym uwielbieniem.

Co do nimbu, który otacza belgijskie piwa w ogóle wydaje mi się, że wynika on z historii. Piwowarstwo belgijskie najlepiej zachowało, albo najwcześniej reaktywowało tradycyjne, przy tym odmienne od lagerów, style i to na masową skalę. W Belgii to się naprawdę pije! W Niemczech też pięknie przechowały się tradycyjne style, ale jednak głównie właśnie te lagery + całkiem nieźle weizen, inne stanowiły i stanowią margines. Amerykanie zaczynali robić rewolucję, ale nim uzyskała ona swój obecny globalny wymiar (łącznie z inspirowaniem piwowarstwa belgijskiego i całkiem świeżo niemieckiego), to sami uczyli się od Belgów. Poczytajcie sobie co piliśmy w początkach funkcjonowania tego forum. W Skandynawii, we Włoszech i w Holandii nie było prawie nic oprócz przemysłowych lagerów. Piwa amerykańskie były obecne w świadomości niewielu, a w dodatku dla nas bardzo niedostępne. A belgi - już tak. Jeżeli wtedy kto

Trochę wiedzy teoretycznej nie zaszkodzi praktyce. Nie ma co podchodzić do piw belgijskich (jak i każdych innych) na klęczkach, nie ma co zmuszać się do lubienia tego, czego nie lubimy, ale nie sprowadzajmy dyskusji do poziomu z powiedzonka "tanie wino jest dobre, bo jest dobre i tanie", a dobre, bo nie jest kwaśne.