Piwo w literaturze

[Kolesław]

Olin i jego przyjaciele, bohaterowie powieści "...będzie gorzej" Jana Pelca, to czechosłowaccy hippisi, kryminaliści - różnego autoramentu świry nie przystające do normalizacji drugiej połowy lat 70-tych. Jak można się domyślać wciągną wszystko i w każdej ilości. W przeważającej większości są jednak Czechami, a to implikuje fakt, że jeśli idzie o alkohol, to najwięcej leje się piwa (często w parze z rumem oczywiście). Akcja rozgrywa się w fikcyjnym miasteczku w północnych Czechach. Ale tylko to jedno miasteczko jest fikcyjne. Piwo jest tam głównie żateckie, a zdarza się też rakovnickie. W pobliskich Karlovych Varach jest Karol (z nieistniejącego obecnie browaru), a w lepszych lokalach Budvar.
Olin ucieka wreszcie z socjalistycznego raju via Jugosławia. Jugosłowiańskie piwo (nie nazwane) nie znajduje uznania w oczach (ustach raczej) Olina.

[Kolesław]

Od kiedy zacząłem dokonywać wpisów w tym wątku bardziej (jeszcze bardziej) zwracam uwagę na wątki piwne w literaturze i wysnuwam wniosek, że we współczesnej literaturze środkowoeuropejskiej piwo stało się składnikiem aksjomatycznym. Może nie wiodącym, ale za to stałym elementem literackiej rzeczywistości, tła, często ważnym dla bohaterów. Literatura potrzebuje dystansu, a sam proces pisania, tłumaczenia i wydawania trochę trwa, więc mamy obraz i stosunek do piwa w rozumieniu sprzed epoki kraftu, ale poczekamy, zobaczymy...

Kolejny przykład:
"Koncert" Muharema Bazdulja
Fabułą są przeżycia uczestników koncertu U2, który rzeczywiście odbył się w Sarajewie w 1997 r. Młodzi ludzie piją tu przed koncertem, w trakcie koncertu i po koncercie praktycznie wyłącznie piwo (na backstage party było co innego). Dwa razy pada marka:

• paczka mieszkańców Sarajewa zabezpieczyła się w trzy kartony piwa Laško,
• licealistka z Dubrownika od jednego ze swoich byłych przejęła picie belgijskiego stella artois.

(Właśnie tak - raz wielką, raz małą literą. W obu przypadkach nie wiadomo czy chodzi o oryginały, czy produkty licencyjne.)

[WojciechT]

W książkach Pilipiuka praktycznie jedynym wymienianym z nazwy piwem jest Perła. Jestem zbyt leniwy, by podejść teraz do regału i podać konkretne tytuły, ale - o ile dobrze pamiętam - w książkach nie tylko o Jakubie Wędrowyczu bohatorowie często zamawiają "kufel Perły".

[Pancernik]

Najnowsza książka Andrzeja Stasiuka pt. "Wschód".
Autor kilkakrotnie wspomina picie marcowego z Grybowa w małych butelkach, jakoś tak pod koniec lat 80-tych XX. wieku.
Czy ktoś ma podobne wspomnienia? Sam mam , ale z innego regionu PRL-u...

[Kolesław]

"Wschód".
Autor kilkakrotnie wspomina picie marcowego z Grybowa w małych butelkach, jakoś tak pod koniec lat 80-tych XX. wieku.
Czy ktoś ma podobne wspomnienia? Sam mam , ale z innego regionu PRL-u...

Ja podczas wakacji 1988 w Krościenku piłem po prostu Jasne Pełne z Grybowa, ale sprawdziłem w dziale "Kolekcjonerstwo" - Marcowe też było.

[Kolesław]

Ciąg dalszy środkowoeuropejskich książek z piwem w tle:

1. Zasady śmiesznego zachowania Emila Hakla, Czechy.
Akcja rozgrywa się współcześnie. Bohater - alter ego autora - popija piwo często, jak to Czech. Raz zostało skonkretyzowane, że jest to Svijanský Książę. Właśnie tak - człon pierwszy po czesku, a drugi po polsku. No i już prawie mamy kraft.
Częścią przygód bohatera jest wypad w deltę Dunaju. Tam pije jakieś piwo rumuńskie. Oczywiście nie smakuje mu.

2. Zdarzyło się pierwszego września [albo kiedy indziej] Pavola Rankova, Słowacja.
Powieść została napisana w latach 2007-08, a fragmenty, w których pojawia się piwo to lata 60-te XX w. Czyli jest to fabuła stworzona z współczesnego nam punktu widzenia, której akcja odnosi się do historycznych wydarzeń. Na ile autentycznie pokazano ich tło? Nie wiem.
Do rzeczy - dwa epizody:
- wycieczka czeskich działaczy związkowych po Słowacji: Gabriel (jeden z trzech bohaterów, w tym momencie pilot wycieczki, słowacki Żyd) , podobnie jak czescy turyści wypił po obiedzie dwa piwa; w odróżnieniu od gości z Czech odpowiadał mu smak piwa Gemer.
- drugi z bohaterów, Honza (słowacki Czech) ucieka do USA; w Nowym Jorku w czechosłowackiej restauracji podaje się Budvara, po wyjściu Honzę molestuje komunistyczny czechosłowacki agent, proponuje mu pójcie na amerykańskiego Budweisera.

[Kolesław]

"Harmonia caelestis" i "Wydanie poprawione" Pétera Esterházyego.
Obie powieści są ze sobą ściśle-swoiście powiązane. Bez pierwszej, nie byłoby drugiej. Dlatego razem. Akcja rozgrywa się na Węgrzech w kilku planach czasowych. W tych dotyczących "czasów słusznie minionych" 2-3 razy pojawia się w tle piwo. Zawsze jest to Kőbánya. (Na marginesie: Zawsze wiedziałem, że browar znajduje się w dzielnicy Budapesztu o tej nazwie, z "Wydania poprawionego" dowiedziałem się, że po węgiersku kőbánya to kamieniołom, a więc browar Kamieniołom.) Gdy piwo pojawia się w tle wątków współczesnych, to jest to współczesny Dreher.

A teraz poważna sprawa. Bohater, alter ego autora, utrzymuje, że jego ojczulek był alkoholikiem:
"(...) w moim ojczulku powstał odruch warunkowy, rodzaj mostu pomiędzy alkoholem a pragnieniem upojenia (...) Do tego dochodziła zmiana w proporcji dawki ulgi w stosunku do dawki upojenia. Początkowo stosunek ten wynosił 1 kufel do 6, potem 3:5, potem 4:4 i w końcu 5:3, czyli już dawno upojenie ze wszystkimi jego konsekwencjami, a ciągle żadnej ulgi."

Na którym etapie jesteście?

[Kolesław]

Moja walka. Księga pierwsza. Karl Ove Knausgård. Norwegia.
Połowa lat 70-tych. O rodzicach małoletniego wówczas bohatera: "Z rzadka zostawała po nich na kuchennym blacie butelka po winie (...), a czasami po piwie, (...) zawsze tego samego gatunku, dwa albo trzy pilznery z browaru w Arendal, brązowe butelki zero siedem litra z żółtym logo z żaglowcem."
O dziwo browar wciąż istnieje, a pilzner wygląda tak:

http://arendalsbryggeri.no/products/1839%20pilzner.html

Żaglowiec jest niebieski, a butelki zupełnie innej pojemności.

[Kolesław]

Cd. z Mojej walki. Księgi pierwszej. Karla Ove Knausgårda.

Końcówka lat 90-tych. W markecie kupują piwo CB w półtoralitrowych butelkach. O dziwo, marka przetrwała i wygląda tak: http://www.hansaborg.no/produkter/ol/cb/
Kupują też Heinekena. Jaki ten jest, każdy widzi.

Podsumowując, piwo w życiu głównych bohaterów książki odgrywa rolę utylitarną, nie jest ich namiętnością.

[Kolesław]

Dom włóczęgi Mariusza Wilka
Dziennik-esej. Non-fiction. Autor ze swoim przyjacielem spotykają się w pubie Neubrandenburg na Lenina, gdzie piją niefiltrowane piwo marki Wasilicz. Rzecz dzieje się praktycznie współcześnie - prawdopodobnie 2012-13 r.

Pięć sekund zajęło mi ustalenie gdzie znajduje się pub, a w zasadzie bierstube Neubrandenburg. Proszę: https://www.google.pl/maps/place/Neu...9!4d34.3593503

Gorzej z piwem Wasilicz. Tylko tyle: https://untappd.com/b/severnoe-pivo-...asilich/588354

[concerto]

Ziemowit Szczerek "Międzymorze" s. 45


My to zawsze 100 lat za Afryką. Dopiero co pełna podnieta jak to kraft nad Wisłą kwitnie, a okazuje się, że to już w wielkim świecie niemodne

"Tego dnia, gdy się okazało, że Wielka Brytania wychodzi z UE, siedziałem w parku na Prenzlauer Bergu i słuchałem lamentów, mieszkających w Berlinie Brytyjczyków. Nie bardzo wiedzieli, co teraz. Czy będą ich stąd wyrzucali jak obcokrajowców? Czy będą musieli się starać o "jakieś wizy"? Wyglądało to jak narada wojenna z krążącym w kółko dżointem i butelką piwa. Warsteinera oczywiście, bo nadążający za trendami Berlin uznał, że kraftowe piwa są pretensjonalne i w ramach buntu przerzucił się na tanie sikacze, które wcześniej pili tylko żule"

[Kolesław]

Latem tego roku na Neustadt w Dreźnie (coś jak Kreuzberg w Berlinie) wciąż
królował kraft. Prowincja

[Kolesław]

W "Porno" Irvina Welsha (zekranizowane jako "Trainspotting II"), pierwsza połowa drugiej dekady XXI w., do Edyneburga epoka kraftu jeszcze nie zawitała. Piją Becks'a.

[concerto]

Latem tego roku na Neustadt w Dreźnie (coś jak Kreuzberg w Berlinie) wciąż
królował kraft. Prowincja

Marę stron wcześniej Ziemowit pisze o Dreźnie, że autostrada w tym kierunku pustawa jak nasza a4 im bliżej wschodniej granicy. Kto żyw ucieka dalej na zachód. Tak więc Drezno to w zasadzie już prawie Polska

Pewnie przed wojną tak było na niemieckich Mazurach.

[Kolesław]

W "Porno" Irvina Welsha (zekranizowane jako "Trainspotting II"), pierwsza połowa drugiej dekady XXI w., do Edyneburga epoka kraftu jeszcze nie zawitała. Piją Becks'a.

Poprawka: początek XXI w., pierwsza połowa pierwszej dekady.
Piją też Guinnessa.