Przy piwie o filmie

[emes]

.... Ważną rolę odegrał dylemat, który miałem, a mianowicie postać głównego bohatera. Jest on dobry, czy zły?
...

Dylemat w przypadku zawodowego mordercy, zabijającego nawet swoją kochankę, jak się stała przypadkowym światkiem eliminacji nasłanych na głównego bohatera kilerów. ?
Tak a propo "świetnych" krajobrazów, byłyby dużo bardziej świetne, gdyby realizowano je w innym terminie, a nie jesienno-zimowym. Byłem na tym filmie w kinie, nie żałuję pieniędzy wydanych na bilet, ale nie napisałbym dobrej recenzji o tym filmie w kategorii "fajny film". Ten film mnie bardziej zaskoczył postacią partnerki Clooneya, nie wiedziałem , że jeden z największych aktorów włoskich ma taką atrakcyjną córkę

[baklazanek]

Dylemat w przypadku zawodowego mordercy, zabijającego nawet swoją kochankę, jak się stała przypadkowym światkiem eliminacji nasłanych na głównego bohatera kilerów. ?

I tu jest cały problem. Ja tego w taki prosty sposób nie odebrałem i stąd mój dylemat. W filmie nie jest jasno powiedziane, dla kogo główny bohater pracuje. Może ma to coś wspólnego z rządowymi sprawami, które trzeba ukrywać, a nie robiąc tego naraża nie tylko siebie, ale i innych. Zabijając jedną osobę, ratuję 1000 innych. Gdyby jednoznacznie był zły, odwiedziłby księdza i unicestwiłby go, jakimś prostym sposobem, a nie prowadził miłe konwersacje.
Choć z drugiej strony można napisać, że chodzi tu o międzynarodową mafię, lub jakiś syndykat, który za wszelką cenę powinien zostać w ukryciu. Trzeba sprzątać po sobie, bez względu na to, jak bardzo można się pobrudzić.

[emes]

.....Gdyby jednoznacznie był zły, odwiedziłby księdza i unicestwiłby go, jakimś prostym sposobem, a nie prowadził miłe konwersacje.
.....

Czyli to dobry człowiek, bo nie zabił księdza

[ART]

The Nine Lives of Tomas Katz.

Klasa sama w sobie.

There is no Dave.

[becik]

Dylemat w przypadku zawodowego mordercy, zabijającego nawet swoją kochankę, jak się stała przypadkowym światkiem eliminacji nasłanych na głównego bohatera kilerów. ?

Możecie nie strzeszaczać filmów w tym dziale?

Jeśli chciecie sobie porównać dylematy co jest dobre, a co złe, to obejrzyjcie "Killer inside me". Psychologiczna sensacja/kryminał. Dość ciężki film. Opowieść o mlodym, grzecznym z pozoru policjancie, z niewinnym wyglądame mordującym z zimną krwią...nie bedę takim, nie napiszę kogo

[Seta]

Obejrzałem arcydzieło (10/10) - Persona Bergmana. Psychologiczny dramat z 1966r.
Genialne studium załamania, kobiecości, aktorstwa, samotności. Niesamowity kunszt aktorski, reżyserski i operatorski. Przy czym film bardzo trudny w odbiorze.
Dla mnie chyba numer 1 wszechczasów...

[baklazanek]

Możecie nie strzeszaczać filmów w tym dziale?

Jeśli chciecie sobie porównać dylematy co jest dobre, a co złe, to obejrzyjcie "Killer inside me". Psychologiczna sensacja/kryminał. Dość ciężki film. Opowieść o mlodym, grzecznym z pozoru policjancie, z niewinnym wyglądame mordującym z zimną krwią...nie bedę takim, nie napiszę kogo

Dość ciekawy film, ale dylematów na temat zła nie miałem Zwłaszcza, że oprócz zabijania był również wątek pedofilii.

[baklazanek]

Czyli to dobry człowiek, bo nie zabił księdza

Ty to napisałeś nie ja

[snorre]

Obejrzałem arcydzieło (10/10) - Persona Bergmana. Psychologiczny dramat z 1966r.
Genialne studium załamania, kobiecości, aktorstwa, samotności. Niesamowity kunszt aktorski, reżyserski i operatorski. Przy czym film bardzo trudny w odbiorze.
Dla mnie chyba numer 1 wszechczasów...

A "Milczenie" też oglądałeś?
Mi bardzo podobała się mini seria norweskich thrillerów z cyklu Varg Veum (tłumaczone jako "Instynkt Wilka"), leciało to na Canal Plus. Fajny klimat, głowny bohater trochę Chandlerowski, nastroje typowo skandynawskie.
Warto też obejrzec brytyjską adaptację Wallandera - reżyseria i główna rola Kenneth Branagh. Były dwie serie po 3 filmy. Ktoś napisał, że bardziej szwedzkie w klimacie niż szwedzki oryginał

[Marusia]

Obejrzałem arcydzieło (10/10) - Persona Bergmana. Psychologiczny dramat z 1966r.
Genialne studium załamania, kobiecości, aktorstwa, samotności. Niesamowity kunszt aktorski, reżyserski i operatorski. Przy czym film bardzo trudny w odbiorze.
Dla mnie chyba numer 1 wszechczasów...

Oglądałam to jak miałam 17 lat, zatem nawet nie będę pisać, ile to lat temu było i pamiętam zarys do tej pory. Masakra - siadłam do oglądania w dobrym humorze, a wstałam z depresją, taki to człek akurat wiek przechodził, że łatwo w deprechy wpadał. Chętnie bym sobie odświeżyła ten film w celu sprawdzenia jak obecnie na mnie wpłynie.

[Seta]

Cieszę się, że Bergman jest dobrze odbierany. Szacunek. To nie jest kino dla każdego...
Ze skandynawskich współczesnych produkcji, jakie oglądałem ostatnio mogę jeszcze polecić małomiasteczkowy dramat Strasznie szczęśliwi (8/10) oraz dużo cięższy Sztuka płakania (9/10). Kocham to kino...

[Seta]

... mogę jeszcze polecić małomiasteczkowy dramat Strasznie szczęśliwi (8/10) ...

Fajny cytat z FilmWebu:
"Strasznie szczęśliwi" są mariażem smoliście czarnej komedii i thrillera. Twórcy pozwalają sobie na wycieczki w stronę surrealistycznej twórczości Davida Lyncha, dodając od siebie charakterystyczny skandynawski chłód. Niełatwo jest się przebić przez lodową skorupę broniącą dostępu do wejścia w głąb psychiki bohaterów. Ich twarze przypominają wykute z granitu maski, na których z trudem można dostrzec ślady jakichkolwiek emocji.

[becik]

Ze skandynawskich filmów to ostatnio obejrzałem (chyba na TV Kultura) szwedzki - "Skarb rodu Arne" z 1919 roku.
2-godzinny, niemy, dramat historyczny. Mi się podobał....

[Lubiepiwo90]

Iluzjonista - przepiękny, zupelnie niedzisiejszy film. Animacja Chometa (wcześniej rewelacyjne Trio z Bellevile), z tym, że animacja klasyczna, rysunkowa, żadnych komputerowych sztuczności. Opowieść o ludziachi Człowieku, o zachowaniu godności i człowieczeństwa w świecie i systemie który jest tak zbudowany, że tej godności człowieka często pozbawia. Tempo filmu zmusza widza do myślenia (nie ma tu, na szczęście, nic z amerykanizacji kina która polega na tym aby koncetrować się na akcji wyłączając myślenie, to typowe kino europejskie które każe się zatrzymać i zmusza do myślenia co może boleć ale tym wyróżnia się prawdziwe człowieczeństwo - myśleniem).
Przepiękny, plastyczny, głęboko humanistyczny film o sensie życia, o przemijaniu, o wielu prawdziwych wartościach ludzkich tak dzisiaj ztłamszonych i zdeptanych.

ps. Bardzo dobrze korespondowały z tym filmem obejrzane wczoraj a TVP1 "Dzienniki Motocyklowe" gdzie w zupełnie innym kinie można odnaleźć ten sam humanizm i próbę skierowania ludzi do przemyśleń o nieco chociaż bardziej sprawiedliwym świecie który nie jechał by po ludziach jak walec, albo nie wypluwał by ich jak zużytą gumę, gdy przestaną być już "efektywni" i "użyteczni", gdy nie można już ich wyzyskać albo zabrać godności.

[slavoy]

Zythum?