przy piwku o ... średniowiecznych zamkach

[becik]

Dąbrowa Tarnowska

oprócz samych pozostałości po dąbrowskim zamku warto napewno jeszcze w tym mieście zobaczyć (tyle o ile) starą synagogę, która w chwili obecnej jest zabezpieczona, prawdopodbnie będzie lub jest restaurowana, to się okaże później, w każdym bądź razie oprócz postawienia samego ogrodzenia żadnych innych prac nie widziałem

[becik]

Nawojowa

Dwór w Nawojowej (a dokałdnie jest to fortalicjum szlecheckie przebudowane w pałac)został wzniesiony w końcu XVI (między 1580 a 1590 r) wieku przez rodzinę Nawojowskich, być może przez Piotra Nawojowskiego. w 1601 r. stał się własnością Lubomirskich i to ich kartusz znajduje sie na froncie. Później przez jakiś czas należał do Sanguszków jednak ponownie powrócił do Lubomirskich. W 1763 r. właścicielem Nawojowej został Józef Massalski, który sprzedał ją w 1799 r. hrabiemu Franciszkowi Stadnickiemu. Jego potomkowie rozbudowali rezydencję i powiększyli założony w 1840 r. przy niej park. Stadniccy władali Nawojową aż do lat 40 XXw. W czasie II wojny światowej w pałacu stacjonowały wojska niemieckie. Po wojnie majatek Stadnickich został znacjonalizowany.
Obecnie znajduję się w nim ARiMR, zwiedzic można w tygodniu, szczególnie warta obejrzenia jest tzw sala lustrzana.

[becik]

Nowy Wisnicz

Drugi i mniej znany obiekt w Nowym Wisniczu to warowny klasztor karmelitów bosych, który ufundował Stanisław Lubomirski w 1621 roku, który został wzniesiony przy wykorzystaniu i głównie jeńców tatarskich. Budowe ukończono w 1639 roku a rok później umocnienia wokół klasztoru. Obrabowany przez Szwedów w 1655 roku, następnie po pierwszym rozbiorze w 1772 roku zamieniony na więzienie. W czasie II Wojny Światowej został częściowo rozebrany przez hitlerowców. Niestety, tę funkcje pełni do dnia dzisiejszego i obecnie znajduje się w nim więzienie o zaostrzonym rygorze. W związku z tym o zwiedzeniu we włąsnym zakresie nie ma mowy nie wpominając o zdjęciach. Jedyne co posiadam to te zdjęcie wykonane z daleko. Z bliska robi naprawdę świetne wrażenie

Istnieje jednak możliwość zwiedzenia klasztoru ale tylko i wyłącznie w zorganizowanej grupie i po wcześniejszym uzgodnieniu terminu z władzami więzienia. Dlatego jesli ktoś z forumowiczów byłby chętny to proszę o kontakt na PW, staram się coś w tej kwestii zorganizować (są już 4 osoby chętne). Najpierw muszę zebrać grupę ok min. 10 osób i wtedy będzie mozna zacząć mysleć o terminie.

[becik]

Zator

Gotycki zamek wzniesiono w latach 1445-50 dla pierwszego księcia zatorskiego Wacława z linii Piastów Śląskich. W 1524 r. zamek staje się siedzibą starostów. Pierwszym był Andrzej Kościelecki, a po nim na zamku urzędowało jeszcze dziesięciu starostów.
Ostatni starosta zatorski Piotr Dunin w 1772 r. przebudował rezydencję oraz dobudował drugie piętro. Do II wojny światowej zamek był własnością Potockich. Sale mieściły wspaniałe zbiory historyczne: pamiątki po monarchach (królowej Bonie, Stefanie Batorym, Janie III Sobieskim, Auguście II Mocnym, Napoleonie), militaria, galerię obrazów, m.in. z dziełami Leonardo da Vinci, Canaletta, Bacciarellego, galerię rzeźb, posążki egipskie i greckie, mozaiki oraz płytę grobową z białego marmuru z arabskim napisem, znalezioną we wsi Dwory. W okresie okupacji hitlerowskiej w zamku znajdował się obóz dla przesiedleńców niemieckich. Budowla uległa dewastacji, a bogate zbiory dzieł sztuki zostały zrabowane przez hitlerowców. W 1951 r. obiekt przekazano Instytutowi Zootechniki i dzięki przeprowadzonym pracom konserwatorskim zamek przywrócono do stanu z roku 1836. Obecnie teren jest zamknięty (dzień tygodnia, ok 18) ale jak zwykle w takich miejscach mozna wejść przez dziurę w płocie

[Mistrzu]

Narzym koło Działdowa

Becik, Sloniatko możecie dodać do swoich list nowe ruiny zamku:

Za Wirtualną Polską jeszcze gorąca informacja:

Archeolodzy zaskakującego dokonali odkrycia w Narzymiu koło Działdowa w Warmińsko-mazurskiem. Odsłonięto tam podstawę wieży zamkowej z 14-go wieku. Naukowcy z Uniwersytetu Łódzkiego prowadzą tam badania od trzech lat. Jak przyznała doktor Anna Marciniak-Kajzer, nikt nie spodziewał się, że uda się odkryć średniowieczną zamkową wieżę mieszkalną o średnicy aż 8-miu metrów. Odsłonięto też drewniane umocnienia brzegu wyspy, na którym stał zamek. Mimo upływu kilkuset lat drewniane pale są w doskonałym stanie.

Archeologom udało się także odnaleźć cenne przedmioty, między innymi: ostrogę dziecięcą i podkowę kucyka, co jest rzadkością.

[zbysia]

Gotycko - renesansowy dwór obronny został wzniesiony przez rodzinę Wieruszyckich, herbu Szreniawa w 1531 roku. Szybko go jednak przebudowano, zmieniając solidnie kształt budynku. Z prostokątnego dworu z dwoma wieżami alkierzowymi budynek przekształcił się w dwór prawie kwadratowy z jedną tylko, okrągłą wieżą. Po ostatniej wojnie dwór był w stanie daleko posuniętej dewastacji, gdyż wcześniej użytkowano go jako spichlerz. Po przejęciu go przez prywatnego właściciela rozebrano zrujnowane dobudówki i przywrócono obiektowi dawny wygląd.
Wejście oczywiście na teren prywatny było zabronione, wszedłem przez dziurę w płocie na własną odpowiedzialność.
Miejscowości tej nie ma nawet w atlasie o skali 1:250 000

Nie znajdę chyba, ale na 100% w latach 80-tych w jakimś miesięczniku o "mieszkalnictwie", typu "Mój Dom" lub podobnym, był artykuł ze zdjęciami o adaptacji tego dworu obronnego - pamiętam bo podziałał mi na wyobrażnię...

[joelka]

Ogrodzieniec

Witam zwiedzaczy zamków
Znalazłam temat wczoraj i już dziś śpieszę z własnymi fotkami. Czytałam o niezadowoleniu forumowiczów z komercjalizacji Ogrodzieńca ale to nie powód żeby jego fotka nie znalazła się w tym temacie. Jest to wyjątkowe miejsce ( owszem dopiero po wymazaniu tabunów wycieczek).
W skrócie informacja dla tych, którzy zechcą się wybrać bo dopiero zaczynają przygodę z zamkami.

Zamek zbudowany jest na skale. Jego mury są jakby wyryte w skale.
Wybudowano go w XII w. a rządził nim stary rycerski ród Włodków herbu Sulima. W roku 1241 gród został splądrowany i spalony podczas najazdu Tatarów. Włodkowie wznieśli gotycki zamek z kamienia i do 1470 r. zamieszkiwali go.
W latach 1532 - 1547 stanowił siedzibę obronną, a swoim przepychem dorównywał ponoć Wawelowi.
Zamek przetrwał najazdy Szwedów i podpalenia.
Ostatni właściciele opuścili zamek w roku 1810 a zamek popadł w ruinę.
Dzisiaj prezentuje się jak na zdjęciu i wznosi się nad miasteczkiem.
Smutne jest tylko to co się wyprawia na zamku prócz pokazów walk rycerskich --> mianowicie organizowanę są tu imprezy z muzyką elektroniczną

[becik]

[B] (...) Archeolodzy zaskakującego dokonali odkrycia w Narzymiu koło Działdowa w Warmińsko-mazurskiem. Odsłonięto tam podstawę wieży zamkowej z 14-go wieku. (...)[/I]

dzieki za info, juz wiem, że trasa zamkowa przy okazji ciechanowskiej giełdy nieco się rozszerzy

[arcy]

nowe ruiny zamku[/I]

Takie nowe to one chyba nie są

A wracając do tematu, to myślę, że w ziemi czeka jeszcze sporo takich niespodzianek - wystarczy, że promil legend o zapadłych zamkach w różnych wioskach okazałby się prawdziwy.

Swoją drogą, znaleźliście coś o zamku, który podobno istniał kiedyś na obszarze niedoszłej elektrowni atomowej w Żarnowcu?

[becik]

Bielsko Biała

Zamek Sułkowskich został wzniesiony w drugiej połowie XIV wieku kiedy to książe cieszyński Przemysław I Noszak wzniósł kamienno-ceglany zamek w miejsce wcześniejszego drewnianego zamku myśliwskiego. Właścicielami zamku byli początkowo Piastowie cieszyńscy, ale tylko trzech z nich okresowo w nim rezydowało - Wacław I i Kazimierz II w XV wieku oraz Fryderyk Kazimierz w latach 1565-1571. Zamek był systematycznie powiększano w XV i XVI wieku aż stworzył pełne załeżenie typu rezydencjonalnego. W XVII wieku nastąpiły dla celów stałej siedziby Sunneghów kolejne rozbudowy. Powstały wówczas skrzydła wschodnie i południowe z kaplicą zamkową i w ten sposób zamek przybrał obecny kształt. Spalony i obrabowany w 1645 roku przez Szwedów, w 1762 roku przez Prusaków. Palony w kolejnych pożarach miasta w latach 1753, 1808 i 1836. Po każdym z nich był przebudowywany. Ostatnimi właścicielami zamku byli Sułkowscy.
Obecnie w zamku znajduje sie muzeum okręgowe.

[becik]

Szpikołosy

Dla wszytskich zamkołazów napewno będzie to ciekawy artykuł.
Za: Zamojski Kwartalnik Kulturalny, nr 3-4/2004
Ewa Prusicka Kolcoń

Szpikołosy, dawniej nazywane Szpikłosami lub Spikołosami to dziś niewielka miejscowość połozona na terenie grzędy Horodelskiej, około 8 km w linii prostej na płn-wsch. od Hrubieszowa. niedawno moją uwagę zwróciła informacja o miejscowości zacytowana na podsatwie przekazu archiwalnego przez I. Rolską-Boruch w pracy na temat siedzib szlacheckich i magnackich na ziemiach dawnej lubelszczyzny w okresie od 1500 do 1700 roku. Informacja była na tyle ciekawa, że postanowiłam sięgnąć do źródła pierwotnego. Mianowicie w zbiorach archiwum Ordynacji Zamojskiej w Lublinie znajduje się pod datą 1629 rok zapis o nieznanym dotąd założeniu obronnym w Szpikołosach, który nazywano zamkiem. Obwód obronny zamku miał kształt czworokąta, był "z dwóch stronotoczony parkanem, a ze dwu stron woda oblała" Do zamku prowadziły most i "brama dębowa z prostych dębów rąbiona, w niej idebka dla straży" Do obrony służyły trzy baszty - jedna wówczas w bardzo złym stanie, a druga całkowicie zniszczona. Usytuowane były po obu stronach bramy wjazdowej na narożach ogrodzenia. Wewnątrz obwodu zamkowego, po lewej stronie, stała "komora rąbiona bez wirchu", pod którą znajdowała się "turma". Obok komory była spiżarnia, dalej stajnia. obok stajni stała komora "rabiona pusta bez wirchu", a obok tej komory dwie stajnie naprzeciwko siebie. Oddzielny budynek mieszkalny, określony także jako zamek, posiadał "świetlicę wielką, sienie z piekarnią i komórkę w jednej sieni kuchnię, piwnicę z drzewa". Zapis źródłowy informuje ponadto, że "za stawem, naprzeciwko zamku stał folwark". W 1629 roku, podobnie jak zamek był także w złym stanie. (...) Jak zatem wynika z opisu mamy tu do czynienia z ewidentnym przykłademzałożenia obronno-rezydencjonalnego. Warownię otoczono wypełnioną wodą fosą, parkanem, wałem i trzema basztami. Dostępu do wnętrza zamkubroniła dębowa brama, zapewne z nadbudową zwana izbicą. Brama posiadała izbę dla straży. Wewnątrz założenia obronnego obok zabudowy gospodarczej stał obiekt mieszkalny, najpewniej murowany, dwukondygnacyjny, z dolną kondygnacją zapewne dwudzielną, natomiast górną jednoprzestrzenną. W dolnej kondygnacji znajdowały się sień zkuchnią, piekarnia i komora, górną kondygnacje zajmowała duża izba reprezantacyjna zwana świetlicą.
(...)Trudny do określenia jest czas budowy interesującego nas założenia w Szpikołosach. Wiadomo na podstawie cytowanego zapisu archiwalnego, że w 1629 roku właścicielem zamku był Zamojski (najpewniej Tomasz) (...) Zamek i położony ook niego folwark znajdowały się w owym czasie w złym stanie technicznym. Zamoyski zatem nie mógł wystawić budowli. Powstała wcześniej, może nawet przy końcu XV wiekujak to sugeruje I Rolska-Boruch. Najpewniej zbudowano ją w XVI stuleciu. Na takie datowanie wskazują przykłady analogicznych budowli obornnych. Ważnym faktem przy określeniu czasu budowy zamku w Szpikołosach jest brak informacji na jego temat w lustracji z lat 1564-65, w której dość szczegółowo wymieniono założenia obronne woj. bełskiego, w tym z okolic Hrubieszowa. Jesli uznamy, że zamek jeszcze wówczas nie sitaniał czas jego budowy w związku z tym zostaje przesunięty na okres po 1564-65 roku. Nieznany ze źródeł jest fundator założenia. Na uwagę zasługuje fakt, że w XVI wieku starostami hrubieszowkimi byli Tęczyńscy. (...) Jak wiadomo mecenat i działaność budowlana tęczyńskich w XVI wieku były szeroko rozwinięte. Wymienić tu nalezyprzeprowadzone w tym czasie z ich inicjatywy zakrojone na szeroka skalę prace budowlane na terenie zamków prywatnych w Krasniku, Kryłowie i Terebiniu. Co prawda mniej interesowały ich dzierżawione dobra królewskie niemniej jednak Szpikołosy mogły stanowić wyjątek. Wydaje się prawdopodobne jeśli porównamy formy budowlane w dobrach Tęczyńskich. Mianowicie dwór wiezowy w Szpikołosach wykazuje duzo podobieństw do budowli mieszkalnej zamku krasnickiego, na którym najpewniej był wzorowany w nieco tylko skromniejszej formie. (...) Jesli przyjmiemy, że budowa zamku miała miejsce po 1564-65 roku jego fundatorem mógł być Andrzej Tęczyński, który urząd starosty hrubieszowskiego otrzymał w 1569 roku. Zamek w Szpikołosach mógł pełnić podobną funkcję jak Kryłów zy Terebiń - obronny przed nieprzyjacielem ich dóbr na wschodnich terenach Rzeczypospolitej. (...) Przy końcu XVIII wieku jak wynika z mapy F. von Miega zabudowania w obrebie zamku już nie istniały. Zachoał się tylko czworokatny zablizony do kwadatu zarys wałów ziemnych z czterama basztami lub raczej bastejami w narożach. Z wymienionego przekazu kartograficznego wynika ponadto, że zamek zlokalizowany był na zachód od zwartej zabudowy wsi, około 100 metrów na południowy zachód od kościoła. Z cazasem zamyły się i zatarły zarysy fortyfikacji, nicszczone erozją i pracami rolnymi. Obecnie na powierzchni brak jest jakichkolwiek śladów założenia. W związku z tym juz tylko do archeologów nalezy zadanie jego pewnego zlokalizowania i w miarę możliwości rozpoznania

[becik]

Dobczyce

Najstarsza część zamku pochodzi z I poł. XIII w. Była to murowana strażnica chroniąca komorę celną na szlaku do Węgier. Natrafiono jeszcze na ślady jeszcze starszej palisady, co świadczy iż drewniana warownia stała tu już za pierwszych Piastów. Wg legendy wzniósł ją jeden z wojów Mieszka I - Dobek, który wraz z synami przybył w te strony.
Zamku nie wymieniają wśród fundacji Kazimierza Wielkiego ani Jan Długosz, ani Jan z Czarnkowa, stąd zgłaszane są przypuszczenia, że wzniesiono go znacznie wcześniej; być może stanowił militarną ochronę tutejszej komory celnej. Zamek wzmiankowano po raz pierwszy w r. 1362. W r. 1390 Władysław Jagiełło zlecił jego konserwację królewskiemu dzierżawcy Klemensowi z Moskorzowa. W późniejszych wiekach budowla znajdowała się w zastawie licznych rodzin, m.in. Lanckorońskich, Czernych, Bużeńskich, Lubomirskich i Jordanów. Kolejni starostowie rozbudowywali i modernizowali średniowieczny zamek. W dziedzinie restauracji i przystosowywania budowli do celów rezydencjonalnych zasłużyli się zwłaszcza Lubomirscy. W okresie potopu zamek dobczycki nie ucierpiał poważniej, o czym można wnioskować z tekstu lustracji przeprowadzonej w r. 1660. Został natomiast spustoszony na początku XVIII w. przez wojska Karola XII (zapewne w czasie wojny w r. 1702). Zniszczenia te zapoczątkowały okres upadku budowli. W pierwszej połowie XIX w. zaczęto rabunkowo eksploatować ruiny zamczyska. Pozyskany budulec posłużył do wznoszenia kościoła i okolicznych domów. Kres dewastacji położyła dopiero w r. 1900 interwencja Grona Konserwatorów Galicji Zachodniej i prace zabezpieczające przeprowadzone w latach 1901-1902.
Po renowacji i odbudowie w 1960 w zamku znajduję sie muzeum

[becik]

Tarnów

Zamek Tarnowski wzniesiony został przez kasztelana krakowskiego Spycimira z Melsztyna w latach 1328 - 1331 równolegle z lokowanym przez niego miastem. Założyciel Tarnowa był jedną z najwybitniejszych postaci w Polsce pierwszej połowy XIV wieku. Syn Spytka Rafał, który odziedziczył miasto i zamek pisał się już "z Tarnowa". Stąd właśnie wziął swój początek ród Tarnowskich, pieczętujący się Leliwą. Spycimir był protoplastą także dwóch innych możnych rodów: Melsztyńskich i Jarosławskich. Zamek Tarnowski był najprawdopodobniej pierwszą, tak dużą, w Polsce rezydencją świeckiego możnowładcy (licząc obie części zamku, ponad 2000 m. kw. powierzchni otoczonej murami), posiadającą ponadto kaplicę na prawach parafii. Być może była to najwcześniejsza w Polsce kaplica w rezydencji świeckiego dostojnika. Do tej pory kaplice zamkowe istniały u nas jedynie w zamkach królewskich, książęcych i biskupich. Jak podają zgodnie Filip Kallimach i Jan Długosz, w roku 1441 zamek i miasto zostały zdobyte i spustoszone podczas najazdu węgierskich przeciwników Jagiellonów w walce o tron tego państwa. Ze zniszczeń odbudował go prawdopodobnie Jan Amor z Tarnowa. Kolejna faza rozbudowy zamku wiąże się z osobą wielkiego hetmana koronnego i kasztelana krakowskiego Jana Amora Tarnowskiego. Miała ona zapewne miejsce pomiędzy 1519 a 1528 rokiem. Przebudowano wówczas wnętrza zamku w stylu renesansowym. Cały zamek otoczono nowoczesnymi murowanymi i ziemnymi fortyfikacjami, stanowiącymi odpowiedź na zagrożenie agresją ze strony imperium osmańskiego. Z tych umocnień zachowały się najlepiej: tzw. "baszta północno - wschodnia", oraz potężna czworoboczna basteja zwana popularnie "arsenałem" o ścianach sięgających miejsca grubości 4 m. Zamek niejednokrotnie gościł najwybitniejsze postaci "złotego wieku" w Polsce, a także mieścił w swoich wnętrzach słynną bibliotekę. W 1528 r. Tarnowski oddał na prawie pół roku swój zamek na gościnę dla króla węgierskiego Jana Zapoly'i, który schronił się tutaj po klęskach doznanych od wojsk Ferdynanda Habsburga. W roku 1537 u hetmana goszczą król Zygmunt Stary i królowa Bona. W roku 1553 na Zamku Tarnowskim odbyły się uroczystości weselne pomiędzy córką hetmana Zofią a księciem Konstantym Wasylem Ostrogskim, wojewodą kijowskim. W roku 1567 dobra tarnowskie przeszły w ręce ks. Konstantego Ostrogskiego, męża Zofii. Pretensje jakie żywił do tych dóbr, zwanych hrabstwem tarnowskim Stanisław Spytek Tarnowski, doprowadziły w roku 1570, do zbrojnego konfliktu podczas, którego doszło do oblężenia i zdobycia zamku. Zamek został wówczas obrabowany. Wyrokiem królewskim Ostrogski otrzymał z powrotem dobra tarnowskie wraz z zamkiem. Po śmierci księcia Janusza Ostrogskiego w 1620, późniejsi właściciele rzadko tutaj zaglądali. Do szczególnych zaniedbań na zamku doszło za czasów ks. Władysława Ostrogsko - Zasławskiego. Inwentarz z r. 1651 mówi o zapadniętych dachach, obalonych pokojach i przegniłych mostach. Pomiędzy rokiem 1630 a 1651 również starosta wyprowadza się z zamku i przenosi do drewnianego dworu w Gumniskach. Pozostaje w nim tylko niewielki oddział straży. Od tego czasu rozpoczyna sie upadek zamku tarnowskiego. Pod koniec XVIII wieku zwaliły się wieże. W roku 1938 ks. Roman Sanguszko przekazał władzom miasta Tarnowa zamczysko wraz z otaczającym je terenem w celu założenia tam parku miejskiego im. Niepodległości.
W chwili obecnej jest tam trwała ruina, Wstęp wolny.

[becik]

Tarnów

widok na ruiny arsenału znajdującego sie u podnóży zamku głównego

[becik]

Myślenice

Pierwsze wzmianki o budowli obronnej w Myślenicach pochodzą z roku 1342 w wydanym wówczas dokumencie wymieniającym funkcjonującą tam komorę celną, w której pobierano opłaty od kupców. Istnienie zamku potwierdzają źródła z 1399 roku. Nie wiadomo jednak, kto był inicjatorem przedsięwzięcia. Być może obronną murowaną wieżę kazał zbudować sobie pierwszy wójt myślenicki Hanko, a być może powstała ona na polecenie króla Kazimierza Wielkiego. Trudno też jednoznacznie określić, kiedy warownia przestała funkcjonować. Według Jana Długosza, w 1457 roku w mieście obwarowały się wojska zaciężne pod wodzą Kawki i braci Świeborowskich, żądające wypłacenia zaległego żołdu za wyprawy do Prus. Według innych źródeł wieża miała być siedzibą rycerzy rabusiów, napadających na przejeżdżających nieopodal kupców. Z tego też powodu z rozkazu króla w połowie XV stulecia wysadzono ją w powietrze.
Ruiny znajdują się na górze Uklejna, prowadzi do nich czerwony szlak, zachowaly się zwaliska wieży oraz studnia (zasypana) pełniąca rolę śmietnika.