przy piwku o ... średniowiecznych zamkach

[becik]

Narol

w Narolu znajduję się przepiekny paac Łosiów, który nie ma nic wspólnego z jakimkolwiek systemem obronnym, zamieściłem go tu jako ciekaowstkę gdzyż uważam, że jest piekny i będąc w rejonie Narola po prostu trzeba go zobaczyć.

Pałac został wybudowany w XVIII wieku przez Antoniego Feliksa Łosia. Budynek pałacu z pawilonami i arkadami wybudowany został na planie podkowy, głównego motywu występującego w herbie hr. Łosiów Dąbrowa. Obecnie kompleks dotknięty ręką czasu jest własnością prywatną, a w celu przywrócenia dawnej świetności powołana została Fundacja Pro Academia Narolese, wejście na obiekt jest dla ogułu zamkniete ale jak wszędzie wszytsko da się radę załatwić

[iron]

Trochę znowu obok tematu, ale nasunęło mi się takie skojarzenie - czy to aby nie w Narolu kręcono "Powrót Wilczycy"? Cokolwiek podobny budynek był w tym filmie.

[becik]

Trochę znowu obok tematu, ale nasunęło mi się takie skojarzenie - czy to aby nie w Narolu kręcono "Powrót Wilczycy"? Cokolwiek podobny budynek był w tym filmie.

Tego nie wiem, z tym ,że pałac w Narolu jeszcze klika lat temu był obdrapaną ruderą, ta biała farba to efekt odbudowy, nie pamietam w jakim stanie był pałac w Wilczycy

[sloniatko]

Dlatego podobają mi się choćby próby Agnieszki i Roberta Sypków opisywania oprócz zamków także obiektów obronnych i grodzisk.

Niestety, książki Państwa Sypków rażą drobnymi i całkiem grubymi nieścisłościami. Jak również dość pobieżnym potraktowaniem niektórych obiektów.

Zatem jak myślę, z wydaniem tego książkowo może być problem, ale już udostępnienie w PDF-ie wydaje się łatwiejsze.
Na pewno warto, choć oczywiście wszystko zależy od czasochłonności tych prac.

Ale przecież jest tu parę osób babrających się informatyką, stronami www, grafiką, czy ... promowaniem zamków w wirtualnym świecie (patrz stronę www Sloniatka).
Jeśli miałbyś taką chęć działań Beciku to zapewne kilku pomocników by się znalazło. A może i zdjęcia tych pomocników mogłyby się przydać

Ja co prawda w ostatnim czasie troszkę zaniedbałem swoją stronkę, ale było to związane z jej przeprojektowywaniem (teraz prace sa już w zasadzie na finiszu). W tej chwili dane są już tak zorganizowane (relacyjna baza danych i pliki XML), że nie będzie najmniejszego problemu w opuplikowaniu ich w różnych formatach (html, pdf i itp). Mam też jeszcze parę pomysłów (i dane) na zbudowanie interaktywnej mapy zamków (a może i wiekszej ilości zabytków).
Można więc powiedzieć, że rozwiazanie informatyczne praktycznie już istnieje, tak więc pozostaje tylko zwiększyć (wykupić) miejsce na serwerze i dostarczać nowe dane.
Jakiś czas temu już rozmawiałem na ten temat z Becikiem i był chętny do współpracy, pora wiec może odkurzyć temat... a może ktoś jeszcze by sie znalazł. Jest jednak jeden "warunek" dane powinny być dostarczone w taki sposób aby już bez żadnej dodatkowej obróbki można by było je umieścić na serwerze. Wierzcie mi jest to dosć pracochłonne i niewdzięczne zajęcie

[becik]

Biecz

Zamek w Bieczu niestety został doszczętnie zniszczony. Nie był on jedynym w tym mieście. Na zdjęciu poniżej tylko tablica pamiątkowa pod gorą zamkową na której mozna znależć jeszcze relikty w posatci zamkowego gruzu czy pojedyńczych cegieł

[adam16]

Zamek w Bieczu niestety został doszczętnie zniszczony. Nie był on jedynym w tym mieście. Na zdjęciu poniżej tylko tablica pamiątkowa pod gorą zamkową na której mozna znależć jeszcze relikty w posatci zamkowego gruzu czy pojedyńczych cegieł

Polecam odwiedzenie Biecza bo to bardzo klimatyczne miejsce.

[becik]

Biecz

Natomiast doskonale są zachowane częsci murów miejskich wraz z basztami

[becik]

Biecz

Polecam odwiedzenie Biecza bo to bardzo klimatyczne miejsce.

Biecz jest dla mnie bardzo klimatyczny, samo masteczko jest po prostu przepiękne nie wspominając o dużej ilości zabytków.
Na zdjęciu poniżej ratusz w Bieczu.

[becik]

Dąbrówka Starzeńska

Pierwszy dwór powstał tu w drugiej połowie XVI wieku za czasów Stadnickich i był murowany. W latach 1627-1633 dotychczasowe założenie zostało rozbudowane i przekształcone w zamek. Kolejno zespół przechodził przez ręce Czartoryskich, Ogińskich, a potem ich spadkobiercy Józefa Antoniego Podolskiego. W 1789 roku wieś wraz z zamkiem kupił Piotr Starzeński, którego rodzina zamieszkiwała w Dąbrówce do II wojny światowej. Zamek w tym okresie mieścił wiele dzieł sztuki, a także bogatą bibliotekę. W drugiej połowie XIX wieku rodzina ta zbudowała dwór, wykorzystując skrzydło wschodnie zamku oraz adaptowała na cele mieszkalne baszty. W 1945 roku zabudowania zostały wysadzone przez oddział UPA i od tego czasu ulega postępującej ruinie.

W chwili obecnej ruiny stoja przy drodze, wstęp wolny, zachowane są dwie baszty narozne i resztki murów pomiędzy nimi.

[becik]

Węgierka

Zamek, którego resztki pozostały do dziś, wznieśli w końcu XVI wieku Pieniążkowie. Było to założenie na planie czworoboku z dwiema narożnymi bastejami przy skrzydle zachodnim, całość zaś otoczona była fosą. W okresie świetności zamek posiadał dwa skrzydła mieszkalne - zachodnie i południowe - zaś od wschodu istniał tylko mur obwodowy. Możliwe, że od strony północnej było jeszcze jedno skrzydło mieszkalne. W XIX wieku zamek został zniszczony i częściowo rozebrany. Zachowały się mury skrzydła zachodniego, część skrzydła północnego, basteja oraz resztki fosy.

Na zdjęciu poniżej zachowana baszta, na uwage zasługuje jej nieregularny kształt.
Wstęp wolny choc częśc zamkowych reliktów znajduję się na prywatnej posesji ale nie ma najmniejszego problemu z ich obejrzeniem, gospodarze są mili.

[becik]

Sośnica

Pierwszy dwór w Sośnicy wzniósł Konstanty Korniakt, który przyjechał do Polski z Krety około 1560 roku i po dorobieniu się fortuny jako celnik ziem ruskich kupił między innymi te tereny. Jego syn, również Konstanty, rozbudował istniejący budynek w dwuskrzydłowy zamek. W roku 1605 Stanisław Diabeł Stadnicki złupił zamek sośnicki do czego doprowadziły nieporozumienia finansowe z Korniaktami. Po odremontowaniu zamek należał nadal do Korniaktów, a w wyniku małżeństwa Elżbiety, wnuczki Konstantego Juniora, z Marcinem Krasickim zamek przeszedł w ręce tej rodziny. Później posiadłość należała kolejno do Jędrzeja Modrzewskiego, Aleksandra Łaszcza, a w XVIII wieku do Potockich. W XIX wieku zamek był własnością Lubomirskich, a potem Stadnickich. Z ich czasów, z połowy XIX wieku, pochodzi kartusz z herbem Śreniawa na bramie wjazdowej.
Podczas I wojny światowej zamek został zniszczony, a po wojnie wykupili go Gilowscy, którzy rozebrali jedno skrzydło mieszkalne z bramą wjazdową.

Obecnie pozostały widoczne resztki murów kurtynowych oraz rozsypująca sią baszta, wstęp wolny.

[becik]

Agadir (Maroko)

Trochę dla zmiany klimatu . Na zdjęciu fragment częściowo odrestaurowanej kazby (kazba - rodzaj warownego miasteczka-wioski) wznoszącej się na górze ponad miastem. Wszystkie tego typu obiekty były otoczone murem zwieńczonym blankami. pełniły funkcję znanych nam murów miejskich. niestety kazba w Agadirze w raz z całym miastem uległy całkowitemu zniszczeniu podczas trzęsienia ziemi w latach 60-tych.

[becik]

Agadir (Maroko)

Jak wszystkie tego typu obiekty zmieniały one właścicieli. Na zdjęciu ponizej fragment fragment kartusza z XVIII w. umiejscowoionego na bramie do kazby z napisami w języku arabskim i holenderskim (co mnie zdziwiło gdyż sądziłem, że jesli już to będą hiszpańskie bądź portugalskie).

[becik]

Oleszyce

Zamek oleszycki, należący do typu nazywanego fortalicjum czyli znanego nam dworu obronnego, położony jest na nizinie nad jeziorem, na zachód od miasta. Miasto założone zostało w 1576 roku przez Sieniawskich, ale dopiero w XVII wieku wzniesiono warowną siedzibę właścicieli.
Na ziemnym kwadratowym nasypie o boku 44 m został wzniesiony dwór drewniany z narożnymi alkierzami. Na narożach nasypu znajdowały się cztery bastiony. Wjazd prowadził od strony południowej. W 2 połowie XVII wieku na bocznej osi wschód-zachód założenia dworskiego powstał gród o regularnym układzie. W 1743 roku pozbyto się calkowicie elementów drewnianych. Opuszczony po 1915 roku.
Fortalicjum w Oleszycach jest dobrym przykładem obronnej siedziby szlacheckiej wzniesionej w XVII wieku, a więc w okresie, kiedy ziemie wschodnie nieustannie narażone były na najazdy tatarskie.
Wstęp na wzgórze z ruinami bezproblemowy.
Na zdjęciu jedna z zachowanych piwnic.

[becik]

Oleszyce

Na całym wzgórzu mozna znależć wszelakiego rodzaju ruiny, fragmenty fundamentów, murów czy zasypanych wejść do piwnic takich jak ta na zdjęciu. Nic tylko kopać...