Marzenia zawodowe - czy lubicie swoja pracę?

[monne]

O ja Cięęęęę! Dasz radę spokojniutko. Jak się domyślam jest to "ynzcydem leiciwatsdezrp" (pisane od tyłu, żeby się nikt nie zorientował)

kot_z_cheshire
Jak się domyslam: REP
Monne, nie pękaj...dasz radę

Huanghua Twoje OjaCieeeee to w jakim tonie? Zastanawiam się co chciałeś wyrazić ?
Pękam? Chyba jeszcze nie. Fajny mam rejon: Kotlina Kłodzka, w góry blisko, więc to najważniejsze


p.s.
Kotek w Twoim Super Poznaniu na dworcu pkp grasuje kieszonkowiec!!! szczęśliwie mało wykwalifikowany...

[kot_z_cheshire]

Ooooo...To ja tam popędzę. Jak taki ciapa, to może obejrzy mój portfel i jeszcze co dorzuci z litości?

Monne...W Pozku byłaś i ani słowa...Masz w dziób!

[angasc]

A ja uwielbiam pracę. Wręcz jestem fanem pracy!.



Mogę godzinami siedzieć i patrzeć jak inni pracują.

A tak na poważnie : prowadzę własną działalność gospodarczą, w kierunku zbliżonym do wykształcenia: serwisuję i sprzedaję kopiarki, drukarki, inny sprzęt biurowy , komputerowy itp.
Kiedy nie pracuję, to po góra 4 godznach zaczyna mnie szlag trafiać. Najgorszą zmorą są dla mnie długie weekendy majowe, święta itp.
Mój dzień pracy to od 10 do 14 godzin, często łącznie z sobotami i niedzielami.
Dlatego często przed snem padam na twarz. Ale nie narzekam. I wiem jedno: jestem przerażony czytając wypowiedzi większości z Was. Wy nie piszecie o pracy, Wy piszecie o wykonywaniu obowiązków służbowych. I dopóki nie zauważycie różnicy, nie będziecie ze swej pracy zadowoleni.
I jeszcze jedna uwaga, z własnego doświadczenia: zarabianie pieniędzy nie może być celem samym w sobie. Celem powinna być praca, a wówczas pieniądze przyjdą same. Nie zauważycie skąd i kiedy, a zdziwicie się że tak dużo i tak szybko.
Czego wszystkim życzę.

[e-prezes]

...Celem powinna być praca, a wówczas pieniądze przyjdą same. Nie zauważycie skąd i kiedy, a zdziwicie się że tak dużo i tak szybko.
Czego wszystkim życzę.

Pozwolę się nie zgodzić! W Polsce jest za dużo cwaniactwa, które wykorzystuje Twój zapał i poświęcenie, by na nim żerować, podsuwając ci ochłapy i tytulane wątpliwe przyjemności.

[Marusia]

Mi się zapatrywania zmieniły od czasu zamieszczenia pierwszego posta.
Wprawdzie na własnej działalności ciężko czasem jest, bo walka z leniem jest wielkim wyzwaniem, ale jakoś daję radę pogodzić zarabianie z leniuchowaniem

Angasc, nie każdy ma w życiu coś takiego, co lubiłby robić 14 godzin na dobę, zazdraszam Ci Ja nawet warzenia sobie nie wyobrażam w takiej skali. To niekoniecznie jest kwestia znalezienia czegoś, tylko charakteru.

[JAckson]

Moja ocena także uległa pewnej zmianie, bo i firma inna choć branża identyczna.
Przyznaję, że rozwój zawodowy bywa ciekawy i wciągający.

[angasc]

E-Prezes napisał:
Pozwolę się nie zgodzić! W Polsce jest za dużo cwaniactwa, które wykorzystuje Twój zapał i poświęcenie, by na nim żerować, podsuwając ci ochłapy i tytulane wątpliwe przyjemności.

Ależ oczywiście masz prawo się nie zgodzić. Ja zaznaczyłem wyraźnie, że jest to uwaga wynikająca z własnego, czyli mojego, doświadczenia. Piszę tak, bo sam to przeżyłem i dalej w tym uczestniczę.
Jeśli masz dość cwaniactwa, wykorzystywania itp to pomyśł co zrobić by nie być ofiarą takich praktyk. Narzekanie i dalsze brnięcie w to samo bagno nic nie zmieni. Jeśli chcesz wyjść z bagna, to poszukaj mocnego wsparcia i się wydostań.

Marusia napisała:
Angasc, nie każdy ma w życiu coś takiego, co lubiłby robić 14 godzin na dobę, zazdraszam Ci Ja nawet warzenia sobie nie wyobrażam w takiej skali. To niekoniecznie jest kwestia znalezienia czegoś, tylko charakteru.

Tak, to na pewno w dużej mierze kwestia charakteru. Ale tajemnica polega na tym, by w swojej pracy - podkreślam PRACY, a nie wykonywaniu obowiązków służbowych - robić to, co się lubi. To co jest Twoją pasją, sprawia Ci przyjemność, daje Ci satysfakcję. Jeśłi pokochasz to co robisz, to sukcesy zaczną się pojawiać bardzo szybko. I każdy powinien dążyć do wykonywania pracy którą lubi. Ja wiem, że nie zawsze to się udaje, ale zawsze trzeba do tego dążyć.

[Marusia]

Tak, to na pewno w dużej mierze kwestia charakteru. Ale tajemnica polega na tym, by w swojej pracy - podkreślam PRACY, a nie wykonywaniu obowiązków służbowych - robić to, co się lubi. To co jest Twoją pasją, sprawia Ci przyjemność, daje Ci satysfakcję. Jeśłi pokochasz to co robisz, to sukcesy zaczną się pojawiać bardzo szybko. I każdy powinien dążyć do wykonywania pracy którą lubi. Ja wiem, że nie zawsze to się udaje, ale zawsze trzeba do tego dążyć.

Jasne, tylko, że ja najbardziej lubię:
1. spać
2. pić piwo
3. czytać książki

Chętnie bym taką działalność gospodarczą wykonywała

A tak serio: miałam na myśli pisząc o charakterze, że są ludzie - ja na przykład - które spełniają się w dziedzinach poza pracowych i wyznają zasadę "pracuj, by żyć" a nie "żyj, by pracować".
Dla Ciebie życie i praca to jedno, dlatego napisałam, że zazdroszczę, bo to być może idealne połączenie. Ale męża to bym takiego nie chciała, bo ja lubię mieć towarzystwo na co dzień, a nie miesiąc raz w roku na Kanarach

[e-prezes]

A czy ja narzekam? Też lubię to co robię i nie zwracałem nigdy na aspekt finansowy dopuki jakiś materialista mi nań nie zwrócił uwagi.

[crizz]

A ja uwielbiam pracę. Wręcz jestem fanem pracy!.
[...]
Kiedy nie pracuję, to po góra 4 godznach zaczyna mnie szlag trafiać. Najgorszą zmorą są dla mnie długie weekendy majowe, święta itp.
Mój dzień pracy to od 10 do 14 godzin, często łącznie z sobotami i niedzielami.

Powiem tak - wow! Większość młodziaków wchodzących w dorosłe życie nie ma takiego podejścia. Chciałbym pracować z takimi ludźmi - ile to by spraw rozwiązało...

Celem powinna być praca, a wówczas pieniądze przyjdą same. Nie zauważycie skąd i kiedy, a zdziwicie się że tak dużo i tak szybko.

To jest slogan. Niech każdy, kto powie, że nie pracuje dla pieniędzy, zrezygnuje z jednej pensji. A jeżeli czyjąś pasją jest np. wykładanie chemii (oczywiście w Biedronce), no to sorry, ale dużych pieniędzy z tego nie będzie.

[angasc]

Powiem tak - wow! Większość młodziaków wchodzących w dorosłe życie nie ma takiego podejścia. Chciałbym pracować z takimi ludźmi - ile to by spraw rozwiązało...

He, he.
Dlatego pracuję sam. Nie lubię być wykorzystywany

To jest slogan. Niech każdy, kto powie, że nie pracuje dla pieniędzy, zrezygnuje z jednej pensji. A jeżeli czyjąś pasją jest np. wykładanie chemii (oczywiście w Biedronce), no to sorry, ale dużych pieniędzy z tego nie będzie.

Być może dla kogoś to jest slogan. W moim przypadku sprawdza się od 17 lat.

[angasc]

A czy ja narzekam? Też lubię to co robię i nie zwracałem nigdy na aspekt finansowy dopuki jakiś materialista mi nań nie zwrócił uwagi.

Nie chodziło mi o Twoją sytuację i Ciebie osobiście. Korzystając z Twoich słów chciałem przekazać pewien sposób postępowania.
Zresztą Ty użyłeś podobnego tricku pisząc do mnie:
" W Polsce jest za dużo cwaniactwa, które wykorzystuje Twój zapał i poświęcenie, by na nim żerować, podsuwając ci ochłapy i tytulane wątpliwe przyjemności."
Jakoś nie narzekam na cwaniactwo chcące mnie wykorzystywać. A jeśli już się takie trafi, to tylko się cieszę. Bo wówczas robię wszystko by cwaniaczek był przekonany że mnie wyrolował, ale to ja na nim zarabiam. Ot, taka sztuczka psychologiczna
Twoje

[snorre]

Ja bardzo lubię swoją pracę (wbrew temu co arcy obsesyjnie mi wmawia i w czasie wakacji letnich w sierpniu robię się nerwowy i czegoś mi brakuje. A najlepiej jak ma się 12h zajęć pod rząd - człowiek jest wykończony ale zadowolony!

[żąleną]

U mnie entuzjazm pracowy jest na wyczerpaniu. Za dużo energii marnuję na odkręcanie lub załatwianie czegoś, co w normalnych warunkach nie powinno w ogóle sprawiać problemów. Ale przynajmniej mam kontakt z fajnymi ludźmi.

[monne]

Ooooo...To ja tam popędzę. Jak taki ciapa, to może obejrzy mój portfel i jeszcze co dorzuci z litości?

Monne...W Pozku byłaś i ani słowa...Masz w dziób!

Tak się nim (kieszonkowcem) wystraszyłam, ze zwiałam I pociągiem do Wro
Nic straconego Kocie: jak przyjadę na kolejne warsztaty to tym razem dam znać