Tweet
Producenta Siam Sato (สาโทสยาม), Ltd. Siam Sato Gold, nie jestem do końca pewien. W necie niewiele jest o Siam Sato i nigdzie nie jest podawany producent. U kolekcjonerów kapsli pisze albo producent nieznany, albo samo Siam Sato. Udało mi się namierzyć na tajskich stronach (baza danych firm w Tajlandii, w dziale: Produkty spożywcze i napoje - Produkcja napojów - Warzenie i destylacja alkoholu. Produkcji alkoholu etylowego) firmę Ltd. Siam Sato Gold, jak domniemuję producenta opisywanego piwa. Siam Sato Gold nie jest browarem, bo te są w dziale: Produkcja słodu i napojów ze słodu.
Sato (สาโท) to tradycyjny w północno-wschodniej Tajlandii styl piwa. Ukształtował się on na przestrzeni wieków. Jego twórcami są hodowcy bydła z tego regionu. Podstawą jest bogaty w skrobię kleisty ryż. Podobnie jak inne regionalne odmiany, wykonane nie z winogron ale zbóż, są powszechnie nazywane raczej winem niż piwem. Sato jest powszechnie nazywane tajskim winem ryżowym. Kiedy warzone jest w małych brązowych dzbanach zwanych hai, to się nazywa Lao Hai lub Lao u. Dzisiaj, kilka browarów produkuje Sato pod nazwami takimi jak "Siam Sato "," Ruan Rak "," Gru pli ", i inne.
Sato jest warzone ze skrobi ryżowej (zwanej lepkim ryżem) i startera (mikstury) zawierającej cukier, drożdże i wodę. Tradycyjny starter (luk paeng) to mała kulka (ze skrobi, drożdży, pleśni), stosowana do pomocy w procesie fermentacji. Gotowany lepki ryż miesza się z luk paeng i trzyma w zbiorniku fermentacyjnym przez trzy dni, aż skrobia w ryżu zostanie przerobiona na cukier. Wtedy dodaje się wody do fermentora i mieszaninę pozostawia do fermentacji na kolejny tydzień. Następnie, świeże piwo/wino ryżowe jest oddzielane od osadu i przesączane. Po otwarciu dzbana Lao hai, do piwa dodaje się świeżej wody i pije.
Ze względu na prostotę procesu powstały napój jest często różnej jakości i ma krótki okres przydatności do spożycia.
Z powodu pleśni, grzybów i drożdży istnieje ryzyko zatrucia się tradycyjnym sato. Niektóre pleśnie i drożdże produkują trujące mikotoksyny.
Piwo przywiezione z Tajlandii. Butelka 0,64l. Moc 8%, ekstrakt? Kolor przypominający białe wino. Piany brak. Zapach jabłkowo z lekkim alkoholem. Dość intensywny, przeciętny, niespecjalny. Smak półsłodki, wyraźnie jabłkowy. Lekko cierpki. Posmak średnio długi. Wysycenia praktycznie brak. Jakieś śladowe niedostrzegalne ilości. Opakowanie ładne, z motywami regionalnymi kraju z którego pochodzi. Fajna kolorystyka i ładny dedykowany kapsel. Siam Sato to tradycyjne piwo tajskie. Częściej nazywane winem ryżowym. Siam Sato raczej mi nie podeszło. Oceniam go (tak trochę po omacku) na -3 (1 – 6).
Czy Sato powinno być tu opisane? Nie wiem. Niby to takie lokalne piwo a kolekcjonerzy piwni zamieszczają kapsle i etykiety w swoich zbiorach. Takie napoje produkują tajskie browary (ten akurat nie jest dziełem browaru). Z drugiej jednak strony nie wiem czy to już nie za odległe od piwa jest.
Sato (สาโท) to tradycyjny w północno-wschodniej Tajlandii styl piwa. Ukształtował się on na przestrzeni wieków. Jego twórcami są hodowcy bydła z tego regionu. Podstawą jest bogaty w skrobię kleisty ryż. Podobnie jak inne regionalne odmiany, wykonane nie z winogron ale zbóż, są powszechnie nazywane raczej winem niż piwem. Sato jest powszechnie nazywane tajskim winem ryżowym. Kiedy warzone jest w małych brązowych dzbanach zwanych hai, to się nazywa Lao Hai lub Lao u. Dzisiaj, kilka browarów produkuje Sato pod nazwami takimi jak "Siam Sato "," Ruan Rak "," Gru pli ", i inne.
Sato jest warzone ze skrobi ryżowej (zwanej lepkim ryżem) i startera (mikstury) zawierającej cukier, drożdże i wodę. Tradycyjny starter (luk paeng) to mała kulka (ze skrobi, drożdży, pleśni), stosowana do pomocy w procesie fermentacji. Gotowany lepki ryż miesza się z luk paeng i trzyma w zbiorniku fermentacyjnym przez trzy dni, aż skrobia w ryżu zostanie przerobiona na cukier. Wtedy dodaje się wody do fermentora i mieszaninę pozostawia do fermentacji na kolejny tydzień. Następnie, świeże piwo/wino ryżowe jest oddzielane od osadu i przesączane. Po otwarciu dzbana Lao hai, do piwa dodaje się świeżej wody i pije.
Ze względu na prostotę procesu powstały napój jest często różnej jakości i ma krótki okres przydatności do spożycia.
Z powodu pleśni, grzybów i drożdży istnieje ryzyko zatrucia się tradycyjnym sato. Niektóre pleśnie i drożdże produkują trujące mikotoksyny.
Piwo przywiezione z Tajlandii. Butelka 0,64l. Moc 8%, ekstrakt? Kolor przypominający białe wino. Piany brak. Zapach jabłkowo z lekkim alkoholem. Dość intensywny, przeciętny, niespecjalny. Smak półsłodki, wyraźnie jabłkowy. Lekko cierpki. Posmak średnio długi. Wysycenia praktycznie brak. Jakieś śladowe niedostrzegalne ilości. Opakowanie ładne, z motywami regionalnymi kraju z którego pochodzi. Fajna kolorystyka i ładny dedykowany kapsel. Siam Sato to tradycyjne piwo tajskie. Częściej nazywane winem ryżowym. Siam Sato raczej mi nie podeszło. Oceniam go (tak trochę po omacku) na -3 (1 – 6).
Czy Sato powinno być tu opisane? Nie wiem. Niby to takie lokalne piwo a kolekcjonerzy piwni zamieszczają kapsle i etykiety w swoich zbiorach. Takie napoje produkują tajskie browary (ten akurat nie jest dziełem browaru). Z drugiej jednak strony nie wiem czy to już nie za odległe od piwa jest.
Attached Files
Comment