huty szkła

[Krzysiu]

Zachowane porcelanki niemieckich wytwórców świadczą tylko o tym, że huta przerabiała jako surowiec wtórny butelki nie nadające się do obiegu (właścicieli nie funkcjonujących najpier na terenie Rosji, a następnie Polski). Porcelanki jako zbędne lądowały na wysypisku. Chciałbym zwrócić uwagę, że między Starachowicami a np. Miliczem istniała granica - dość długo wroga, najpierw rosujsko - niemiecka, później polsko - niemiecka. Siłą rzeczy obrót musiał być ograniczony. Indywidualny import sprawiał, ze pojawiały się opakowania różne, ale z czasem był one usuwane z obiegu.

Skoro huta funcjonowała do roku 1924, to należy sprawdzić dwie kategorie dokumentów:
- dokumentację i publikacje patentowe, o ile istnieją,
- reklamy w prasie lokalnej.
Żadne oglądanie porcelanek, ani tym bardziej butelek nic nie da, o ile nazwa huty nie jest wytłoczona w szkle.

[dekant1200]

Mam nadzieję, że Krzysiu nie obrazi się. Po prostu masę szklaną można wytworzyć z typowego zestawu różnych związków chemicznych lub ze stłuczki szklanej. Porcelanki, jako zbędny materiał nie szklarski, a ceramiczny lub emalierski był wyrzucany na stos i stąd te porcelanki po demontażu butelek pochodzących z dziesiątek źródeł i niekoniecznie z Wierzbnika.

[Krzysiu]

A nie wydaje ci się, że to samo napisałem w poście wyżej?

[dekant1200]

Ciąg dalszy miał być taki – nie wypalił. Nie jest to całkowicie pewne, że to była huta szkła. Niestety, nie znalazłem takiej w poszukiwaniach. Niewykluczone, że istotnie był tu też zakład ceramiczny, który produkował wspomniane porcelanki Np. z 1908 roku: Floryanowicz i S-ka fabryka ceramiczna "Florus". Rok założenia: 1898. Adres fabryki: gub. Radomska, poczta ,Wierzbnik.Adres telegr.: Florus, Wierzbnik. Adres zarządu: Warszawa, ul. Królewska 25.
Adres telegr.: Florus Warszawa, Nr. telefonu: 4630. Właściciele: Z. Floryanowicz, St. Patek i T.Zbroja. Kierownik techn.: Z. Floryanowicz. handl.: T. Zbroja. Reprezentant: S. Patek.
Wyroby: Posadzka terrakotowa, brukowiec, z terrakoty "Florus", cegła ogniotrwała, glinka ogniotrwała i szamot. Robotników: 60. Kapitał zakładowy: 250.000 rb, A może i inne.

[dekant1200]

Przypuszczenia odnośnie literek w sygnaturkach.
HRJ to może być np. Huta Szkła „Józefów” w Rogowie woj. łódzkie. Inf z 1926 r produkcja butelek, 1932 wyłącznie butelki. Po II woj. św. nie podjęto produkcji lub jak w poniższym przykładzie dot. Rubina.
HR mogą się odnosić do innej Huty szklanej”Józefów” z woj. lubelskiego,produkującej butelki, ale od 1922 roku huta ta występuje pod nazwą Huta Szklana Rubin L.H., a od 1926 ponownie jako huta Szklana”Józefów” właściciel dalej Rubin.

PR Piotrków, to może być np. Piotrkowska Rektyfikacja Spirytusu, Piotrków Trybunalski, ul. Obrytka 3, 1870, w 1922 produkowała między in. butelki, w tym do piwa.

SR i WYSZKÓW, oficjalna nazwa Huta Szklana Robotnicza, stąd zapewne skrót, tak jak przypuszcza zainteresowany kolega.

FCS, to może być istniejąca dwa lata 1926-1928 Fabryka Szkła Ruda-Czerniany pow. brzeski woj. poleskie

[ac1949]

Cd "Huta Wierzbnik"

"Krzysiu" pisze:

Zachowane porcelanki niemieckich wytwórców świadczą tylko o tym, że huta przerabiała jako surowiec wtórny butelki nie nadające się do obiegu (właścicieli nie funkcjonujących najpier na terenie Rosji, a następnie Polski). Porcelanki jako zbędne lądowały na wysypisku.

Dzięki za te wyjaśnienia, są bardzo prawdopodobne.

Skoro huta funcjonowała do roku 1924, to należy sprawdzić dwie kategorie dokumentów:
- dokumentację i publikacje patentowe, o ile istnieją,
- reklamy w prasie lokalnej.

Małe sprostowanie, rok 1924 to prawdopodobna data zaprzestania produkcji butelek.
Z dostępnych danych ( wykaz wpłacanych składek do gminy żydowskiej) wynika że jeszcze w 1929 roku wpłynęła składka w wysokości 100 zł. Jest to największa wysokość składki w Wierzbniku. Kolejny wykaz - z 1933 roku, nie zawiera już nazwiska Diament, z tego wynika że huta nie istniała, a właściciel wyjechał. Brak jest innych dokumentów, nie ma też huty w spisie abonentów sieci telefonicznej na lata 1932/33.

[ac1949]

fabryka ceramiczna "Florus".

Wielkie dzięki za te, nie związane z hutą szkła informacje.
Zakład był zlokalizowany w innej części miasteczka i jego dalsze losy są już znane. Nigdy nie miał w swej ofercie porcelany lub fajansu. Jego kolejna nazwa to "Rogalin", a po II wojnie jako jedyny w Polsce topi skałę bazaltową i produkuje z niego wyroby dla przemysłu.

[dekant1200]

- Dowód ,że istniała huta szklana w Rektyfikacji Spirytusu - ogłoszenie z 1930r

-To co najistotniejsze o HS Żółkiew.
Huta Szklana Lilien i Nierenstein, Żółkiew, ul Glińska k/ Lwowa. Są dwie daty jej powstania 1880 i 1890. Skromny zakładzik, jeden piec 6- donicowy. Dopiero w 1926 roku podano ,że produkuje miedzy in. butelki, w tym do piwa, ale był i piec 14- donicowy oraz wanna zmianowa w budowie (do 1928). W 1930 roku dyrektorem technicznym był znany instruktor przy produkcji butelek piwnych na półautomatach – Austriak Stahr. W 1932 roku zatrudniała 320 robotników. W 1938 r została wydzierżawiona Spółdzielni Wytwórczej Szkła w Żółkwi S-ka z o.o.

- A jednak istniała huta szkła w Wierzbniku. Jest wymieniona w Księdze adresowej z 1910 r, a nawet powstała również w tym czasie, w pobliżu w Wąchocku druga huta o nazwie - „Progress”. W 1930 też jeszcze widnieje w spisie zakładów Wierzbnika z dopiskiem Diament M. / mam jedynie zastrzeżenia do aktualizowania danych w tamtym czasie/

[dekant1200]

- Łódzka Huta Szklana, Łódź 1889/1884/wł. Uszer Fiszman, który wcześniej w 1879 i 1884 był właścicielem huty w Klizinie pow. radomszczański. W 1904 właściciel Majer Fiszman, adres Przędzalna 27, W 1905 roku adres Nowa 22,. W 1922 zmiana nazwy GEHA dawniej B-cia Fiszman produkcja butelek. W 1927 firma przekształcona w spółkę Łódzka Huta Szklana GEHA SA dalej produkując butelki i szkło techniczne. Produkcja na jednej wannie butelek białych monopolowych, a na drugiej szkło oranżowe w domyśle do piwa. Od 1945 roku produkowano również butelki. W 1948 hutę zlikwidowano .


- Odnośnie sygnaturki na butelce „Ostiglas”.
Polskie huty szkła, które byłe przejęte przez okupanta niemieckiego weszły w skład Ost Industriele Grupp. Tak było np. w 1942 roku z HS w Wołominie. Stąd przypuszczam wyjaśnienie pochodzenia takiej sygnaturki.
- A także sygnaturki w trójkącie i literek nie GGW, ale OGW, moim zdaniem sugeruje to również pieczątka z tamtych lat na przepustce do zakładu jak na fotce, czyli Ost Industriele Grupp Wołomin

[Cooper]

Dzięki Dekant za sporo wiedzy jaką włożyłeś w ten temat w tak krótkim czasie oraz za identyfikację flaszki z mojego postu nr 52. Wiedziałem o hucie szkła w Wołominie (nie wiem czy nie istnieje do dziś) ale z tego co było mi wiadomo produkowała i produkuje jedynie szkło laboratoryjne. Widać nie było tak zawsze.
Fajnie by było gdybyś korzystając ze swojej wiedzy nt hut szkła piwnego zaktualizował i zebrał to jakoś do kupy np w formie takiej jak spisałem to swego czasu w postach 33-35.

[dekant1200]

Oczywiście trzeba poprawić a nie sposób tak szybko . Winno być: Ost Industriele Grupp Wołomin lub Ost Industiele Grupp Glashütten Wolomin

[dekant1200]

Dzięki Cooper! Ja raczej odnoszę się do odpowiedzi znawców na forum, wiedzących, że w danej hucie szkła produkowane były butelki do piwa poszerzając o niej informacje lub usiłuje pomóc w dociekaniach w sumie przypuszczeniach o pochodzeniu sygnaturek. Moje informacje o hutach szkła odnoszą się ogólnie do produkcji butelek, a nie jest to tym samym, co produkowanie butelek do piwa.

[Stolp]

Jeżeli ktoś ma czas się głębiej zakopać w się w literaturze, to jest spis hut Rzeszy z 1907 - wersja tekstowa: http://archive.org/stream/deutschlan...ngoog_djvu.txt

[dekant1200]

- Rodzina Stolle była właścicielem bądź w zarządzie dwóch hut szkła: okiennego w Hancewiczach i drugiej w Niemnie pow. lidzkim pod nazwą Huty Szkła J. Stolle, „Niemen”, której produkcję zapoczątkował Juliusz Stolle i R. Krajewski, rozbudowując istniejącą hutę do wielkości ówczesnego molocha, dodatkowo budując jeszcze jedną hutę na nowym terenie i odkupując od żydowskich właścicieli jeszcze jedną w miejscowości Brzozówka. Ten kombinat zatrudniał 1200 pracowników do wybuchu 1 Wojny światowej, kiedy to część zakładów uległa zniszczeniu. Informator z 1926 roku mówi już o spółce ”Niemen” Huty Szklane j. Stolle, ale już o mniejszym o ok. 50% zatrudnieniu. W początkowej fazie produkowano również butelki zielone, ale czy do piwa, nie wykazano. Przypuszczam, że sygnaturka S z wpisanym N, sugerowałaby tą hutę.

I jeszcze jedna wersja. W okresie 1924 -1930 produkowała swoje wyroby huta szkła Władysława Skrzypińskiego w Nieborowie pod Łowiczem. W informatorze z 1930 roku jest adnotacja - produkcja między in. butelki pół białe i szkło kolorowe

Pomiżej huty szkła reklamujące butelki

[dekant1200]

Jakie huty mogłyby dostarczać butelki do browaru braci Lipskich w Wilnie?
Na podstawie niemieckiej „Książki adresowej przemysłu szklarskiego” z 1926 roku, a dotyczącej niemal wszystkich krajów europejskich, wynika, że trzy huty szkła mogły dostąpić tego zaszczytu z samego Wilna: HS „Vitrum”, HS” Wilno – Huty Krakowskie i Kalwaryjska HS - Z.Szapiro. Wszystkie te huty szkła wg książki j/w mają w zakresie produkcji – butelki.